10. Bölüm: "Ailecek."

178 3 22
                                    

Bayındır ailesinin ve annemin tepkisinden sonra evden çıktık,bir saniye bile beklemedik.

Altay,arabaya bindi ve bana seslendi. "Sevgi,hadi güzelim. İstanbul'a dönüyoruz!"

Onu ikiletmeden arabaya bindim. Daha bugün gelmiştik ve geri dönüyorduk,eşyalarımızı bile arabadan indirmemiştik.

Bir yandan karnımı tutuyordum,bir yandan da Altay'ı izliyordum.

"Anlamıyorum ya,niye böyleler? Biz yaptık bu çocuğu,onların yapması gereken tek şey bizi desteklemek!" Altay'ın siniri gözlerinden okunuyordu. Bursa'ya gelirken ki gibi yine direksiyonu sıkıyordu.

"Annem... Gözlerinde pişmanlık var gibiydi. Altay,biz ne yapacağız?"

Bir cevap vermedi.

O da bilmiyordu anlaşılan...

"Altay,biz cinsiyeti öğrenmeden evlenelim! Gerekirse ben işi bırakırım... Hem Enfal'de yardımcı olur. Annemlerde yumuşayana kadar konuşmayız belki..."

Altay, döndü ve bana baktı.
"Belki mi?"

Bunu söylerken sesi çok sert çıkmıştı.

Altay'ın evine gelmiştik. Yaklaşık yarım saat önce de yemek yemiştik.

Şimdi ise Altay koltuğa uzanmış duruyordu,bende onun üstüne uzanmış duruyordum.

Altay,saçlarımı okşuyor ve öpüyordu. Benim için huzur buydu sanırım...

Benim ellerim karnımı tutuyordu, seviyordu. Bunu hamile olduğumu öğrendiğim andan beri yapıyordum. Yani yaklaşık bir iki gündür...

"Bebeğim," dedi Altay. Ona döndüm ve tekrar konuşmaya başladı. "Canın bir şey istiyor mu?"

Dediği şey bende gülümseme isteği uyandırmıştı. "Bilmem... Evet!"

"Ne istiyorsun?"

Yüzüme çapkın bir gülümseme yerleştirdim. "Yani,şimdi şöyle ki..."

Kahkaha atmaya başladı Altay.

"Yok,o olmaz! Hamilesin sevgilim. Hem doktora da bununla alakalı bir şey sormadık. Tekrar gidince sorarız. Şimdi bir şey falan olur..."

Sıkı sıkı sarıldım.

"Altay,ben buraya mı taşınsam?"

"Yok sevgilim,taşınma! Daha bebeğimiz bile doğmadı,ne gerek var." Bunu dedikten sonra omzuna vurdum.

"Altay!"

Televizyonu açtım ve herhangi bir maçı izlemeye başladım. Manchester United - Manchester City.

"Altay,United mı City mi?"

Düşünmeden cevap verdi. "United."

Biraz daha izledik maçı ve aklıma bir şey geldi. "Sen maça çıkınca ailecek seni izleyeceğiz artık! Ya üç kişilik ya da dört kişilik kocaman bir aile..."

Güldüğünü işittim.

"Ailecek..."

Bir bölümün daha sonuna geldik.

Bayramınız kutlu olsunnnn✨

Sizleri çoook seviyorummm, yeni bir bölümde görüşmek üzereee 🤍.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 17 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sevgi'sizlik | Altay BayındırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin