Kayra Azen gittikten yalnızca 10 dakika sonra eve gelmişti.Benim için karşılaşmamış olmaları bir hediyeydi çünkü Kayra'ya tüm bu olan bitenleri sakin bir şekilde anlatmak istiyordum.
"Hesabı ödemek için çantama elimi uzatmama bile müsade etmedi.Çok centilmendi."dediğinde kendimi esnememek için zor tutuyordum.Geldiğinden beri Kaya ile olan gününü anlatıyordu ve çantaya elini uzattırmaması konusunu şu an 3. kere anlatmaya başlamıştı.
"Allah Allah yemin et cidden uzattırmadı mı?"diyerek gözlerimi açıp gözlerine baktığımda Kayra daha önceden bunu anlattığı hatırlamış olacaktı ki ellerini dudaklarına götürüp kıkırdamaya başlamıştı.
"Napabilirim ama anlattıklarımı heyecandan unutuyorum.Kesinlikle ruh eşim.Burçlarımız bile uyumlu inanabiliyor musun?"dediğinde gülmemek için tutuyordum kendimi.Aylardır beğendiği çocuktan olumlu geri dönüşler alması en az onun kadar beni de sevindiriyordu.
"Ben balığım o da kova."dediğinde durdu ve düşünmeye başladı.Kova burçlarından nefret ederdi.
"Delete delete delete."diye bağırdıktan sonra eline telefonunu almış bir şeyleri araştırmaya başlamıştı bile.
Gözlerimden uyku akıyordu fakat o yatağa girdiğimde ne kadar istesem de uyuyamayacağımı da biliyordum.Saatlerce dönecek ve bana dediklerini düşünecektim.
Soru işaretleri bugün de bırakmamıştı peşimi.
Odayı ateşe veririm demişti aydınlığı görmemi sağlamak için.Ona gerçekleri duymak istediğimi söylemiştim,kendim de bunu istediğimi söylüyordum fakat hiç oturup düşünmemiştim bunun üzerine.
En kötü ne olabilir ki İlayda?
Hayatın yalanlardan ibaret olabilir miydi gerçekten?
En sonunda yatağıma geldiğimde gözlerimi kapatmıştım fakat uyumama müsade etmiyordu aklımdaki düşünceler.Sadece uyumak istiyordum bu gece ama başaramıyordum.
Gözlerim yanıbaşımdaki komodine kaydığında gözlerimi tekrar sıkıca yumdum.Yapmamalıydım.Buna son vereceğim hakkında Kayra'ya söz vermiştim fakat olmuyordu.
Yatakta doğrulup çekmeceyi açtığımda elimdeki küçük ilaç kutusuyla bakışıyordum son birkaç dakikadır.
En azından bu gecelik almam gerekiyordu.Elime kutudan bir tane uyku hapı aldıktan sonra ilacı daha fazla düşünmeden ağzıma atmış yanımdaki sudan büyük bir yudum beraber içmiştim.
Başımın ağrısı artık kendini belli ettiği için kafamdaki lastik tokadan kurtulup atkuyruğundaki saçlarımı özgürlüklerine kavuşturmuştum.
Gözlerimi kapattığımda bu sefer uykum ve düşüncelerim arasındaki yarışı uykum kazanmış beni karanlığa gömmüştü.
_____________
Oda güneş ışığıyla dolmuştu ve bunun için Kayra'ya küfürler yağdıracaktım.Gazabımdan korkması gereken zaman tam şu andı.Bilerek bütün siyah perdelerimi açmıştı.
"KAYRA."diye bağırdığımda içerden "Allah uyandı bizim köyün delisi."diye bir bağırış duydum daha sonra ise kapı kapanma sesi ve bir kilit sesi.
Telefonumu elime aldığımda saatin daha yalnızca 11 olduğunu görüp iyice sinirlenmiştim.12'den önce kalkmak istemiyordum son zamanlarda.
Yüzümü yıkayıp gerekli işlerimi hallettikten sonra saçlarımı tarak yardımıyla arkamdan toplamıştım.
Lavabodan çıktığımda Kayra nihayet odasından çıkabilmiş çay koyarken yan gözle bana bakıyordu.İnsanlığa sığmıyordu bu yaptığı.
"En uykunun olduğu günde seni uyutursam bana da İlayda demesinler."diye söylendiğimde eliyle bana öpücüklerini göndermekle meşguldü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıvılcımdan Damlalar
Ficção Adolescente" Ya bir gün düştüğümde sen beni kaldırmak için yanımda olmazsan babacığım."dedi kız çocuğu babasının gözlerinin içine bakarak. Oysa adamın kafası çok başka yerlerdeydi. Korkuyordu adam,çok seviyordu kız. "Ben yanında olmadığım her an tek başına kal...
