"Nemf gece klübünün sahibi genç milyoner Azen Çakır'ın sevgilisi olduğuna dair dedikodular var."
SİKTİR.
Sevgilisi mi?
Milyoner mi?
Siktir,siktir,siktir.
Yanımda oturan Kayra büyük bir şokla önümüzdeki bilgisayara bakarken eliyle ağzını kapatmıştı şaşkınlıktan.Benim ise donuk bakışlarım ekrandaydı.Sadece dedikodu diyorlardı fakat bu iş uzarsa magazin sayfalarında fotoğrafımı görmek uzun sürmeyecekti.
"Ananı avradını bu ne kızım?Bu çocuk milyoner miymiş?"diye bağırdığında Kayra kulağım çınlamıştı.Şu aralar istediğim son şey bir magazin dergisine çıkmaktı.
"KAYRA!Bağırma bir kulağımın dibinde sence şaşırman gereken şey milyoner olması mı?" diye sitem ettiğimde o hiçbir şekilde ifadesini bozmamıştı.
"Evet."diyip onuz silktiğinde elimle şakaklarımı ovuşturmaya başlamıştım.Felaket geliyorum diyordu bu sefer.
Dün gece oradan çıktıktan sonra Azen tek kelime etmemiş beni eve bırakıp gitmişti.Ardından Kayra da eve geldiğinde o da fazla sarhoş sayılmazdı.Azen'in arkasından onlar da alt kata indikleri için her şeyi duymuşlardı.
"Oradaki konuşmalardan bir şey anlayabildin mi?"diye sorduğumda aslında içimdeki ufak bir umut Kaya'nın ona bir şeyler anlatmış olması için yalvarıyordu.
"Hayır ama Kaya bana oraya tek başına giren kadınların amaçlarının daha farklı olduğunu söyledi."dediğinde bir anda sustu ve yüzüme baktı sanki yapboz parçalarını oturtmuştu.
"Siktir İlayda,tek giren kadınlar erkeklerle beraber olmak için giriyorlar oraya."dediğinde gözlerim yuvalarından çıkacaktı neredeyse.Bu nasıl bir kuraldı?
Azen bunun bir kural olduğundan bahsedip durmuştu dün gece Zehir'e.Akıl almaz bir şeydi.Kadınları bu denli değersizleştiremezlerdi.Gözümde aşağılık bir adam değildi Azen şu ana kadar fakat o şu an ondan iğrenmemi sağlayacak her şeyi tek tek önüme sunmaya başlamıştı.
"Bu kadar ileri gitmiş olamazlar değil mi?Neler dönüyor orada?"dediğimde Kayra anlayamaz bir biçimde kafasını sallamaya başlamıştı.
Odayı bir telefon zil sesi doldurduğunda benimkinin çaldığını biliyordum.Ekrana baktığımda "Dayım" yazısını görmek çok da şaşırmama sebep olmamıştı açıkçası.
"Alo dayı."dediğimde Kayra yanımdan kalkmış mutfağa gitmişti.
"Birtanem napıyorsun?"dediğinde yüzümde sıcak bir gülümseme oluşmuştu fakat bu uzun sürmemişti.Aklımda hala soru işaretleri vardı.
"İyiyim dayıcım,oturuyorum evde,senden naber?"dediğimde gülmüştü sanki daha sonrasında bir başkasına bir kaç kağıdı getirmesi için bir şeyler demişti.
"Kusura bakma İlayda'm yoğunum biraz fakat senden bugün buraya gelmeni isteyecektim.Hem seni özledim hem de seninle konuşacaklarım var."dediğinde derin bir nefes verdim.Elbette konuşacaktı bu konuyu böyle kapatacağını zaten düşünmemiştim.
"Bir iki saat içinde gelirim."dediğimde onayladığına dair bir şeyler söyledi ve telefonu kapattı.
Azen'i şirkette görme düşüncesi ilk başta beni gerse bile onunla konuşmam gerektiğini de biliyordum.Bugün öğrendiklerimle beraber ona olan bakış açım yine başka yönlere dönmeye başlamıştı.Bunun sorumlusu o muydu yoksa benim istediğim gibi görmem miydi bilmiyordum.
Kayra'ya şirkete gideceğimi söylediğinde benimle gelmeyi teklif etmişti fakat Azen ile konuşma düşüncem olduğu için gerek olmadığını söylemiştim o da ısrar etmemişti zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıvılcımdan Damlalar
Novela Juvenil" Ya bir gün düştüğümde sen beni kaldırmak için yanımda olmazsan babacığım."dedi kız çocuğu babasının gözlerinin içine bakarak. Oysa adamın kafası çok başka yerlerdeydi. Korkuyordu adam,çok seviyordu kız. "Ben yanında olmadığım her an tek başına kal...
