TAINTING HER INNOCENCE (R18+)

Chapter 7

UNEDITED

******

DUMIRETSO agad sa kusina si Matthew pagkatapos niyang iwanan sa kuwarto si Thalia. Nadaanan niya ang kambal sa sala na parehong nakatutok ang atensyon sa telebisyon kaya hindi ng mga ito napansin ang pagdaan niya. Sigurado siyang uusisain siya kaagad ng dalawa kapag nalaman ng mga itong nakalabas na siya sa kuwarto kung saan niya dinala ang dalaga.

Binuksan ni Matthew ang ref para kumuha ng mga sangkap ng lulutuin niya para kay Thalia. Kumuha siya ng karne ng manok at ilang piraso ng patatas para sa adobong lulutuin niya. Madali lang 'yong gawin at mabilis lang 'yong lutuin kaya iyon ang naisip niyang lutuin para sa nagugutom na dalaga na hindi niya akalaing hihingi ng pagkain sa kanya. He smiled.

Napailing na lang si Matthew habang may sinusupil na ngiti sa labi nang maalala ang iniakto ni Thalia habang kaharap siya, ibang-iba sa naging reaksyon nito buhat nang magising at makita ang sariling nakagapos sa ibabaw ng kama. At may kung anong nagdidiwang sa loob ni Matthew dahil tila komportable sa kanya ang dalaga base sa nakita niyang reaksyon nito nang makita siya kanina, kung paano mabilis na nawala ang takot sa mukha nito at kung paano ito makipag-usap sa kanya. And he finds her innocent and cute.

Habang nagluluto ay muling bumalik sa isipan ni Matthew ang naging pag-uusap nila ni Thalia. May parte sa kanya na gustong paniwalaan ang lahat ng sinabi nito pero may parte rin sa kanya na ayaw itong paniwalaan dahil baka parte lang iyon ng pagpapanggap nito para makawala sa mga kamay niya. Kailangan niyang mag-ingat dahil baka mahulog siya sa patibong ng kanyang kalaban, anak ito ng kaaway niya kaya hindi rin imposible na makuha nito ang pagiging tuso ng ama nito.

Mabilis lang natapos si Matthew sa pagluluto at saktong inihahanda niya ang pagkaing dadalhin kay Thalia nang pumasok ang kambal sa kusina. Agad na sumilay ang malawak na ngiti sa mga labi ng dalawa nang makita ang niluto niya.

"Wow! Sakto, bro. Nagugutom na kami," masayang wika ni Darren at aktong kukuha sa pagkaing dadalhin niya kay Thalia kaya tinampal niya ang kamay nito. Nahulog sa sahig ang kutsarang hawak nito kaya gumawa iyon ng ingay. Namimilog ang mga matang nag-angat ng tingin si Darren sa kanya buhat sa kutsarang nasa sahig at halata sa mukha nito na hindi inaasahan ang ginawa niya.

"Kailan ka pa naging madamot sa pagkain, bro?" hindi makapaniwalang tanong nito.

"Hindi ako nagdadamot. Nagluto ako para sa ating lahat kaya kumuha ka ng sarili mong pagkain dahil para 'to kay Thalia," sagot ni Matthew habang abala sa paglalagay ng kanin sa plato na dadalhin niya sa dalaga.

"Para kay Thalia? Ouch! Nakakasakit ka naman ng damdamin, bro." Napailing na lang si Matthew sa tinuran ni Darren. Umakto pa itong nakahawak sa dibdib na tila totoong nagdaramdam sa ginawa niya. Maluha-luha na rin ang mga mata nito. "Itinuring ka naming kapatid at kami ang kasama mong lumaki pero mas inuna mo pa ang anak ng kaaway kaysa sa aming dalawa," dagdag pa nito.

"Bihag ko siya kaya responsibilidad ko siyang alagaan sa ngayon. Hindi ko pa siya napakikinabangan kaya hindi ko siya puwedeng hayaang mamatay sa gutom," katwiran ni Matthew.

Nilapitan ni Warren si Darren at hinaplos ang likod nito."Huwag mong masiyadong dibdibin, bro. May likod ka pa," basag nito sa kalokohan ng kakambal na mahinang ikinatawa ni Matthew.

"Basag-trip ka talaga, bro. Ang ganda na sana ng acting ko. Tutulo na nga ang luha ko, oh!" reklamo ni Darren sa kakambal pero hindi ito pinansin ni Warren at sa halip ay ibinaling nito ang atensyon sa kanya. At hindi gusto ni Matthew ang nakikitang kislap ng kapilyuhan sa mga mata nito.

"Responsibilidad na alagaan, huh? Kumusta naman ang halos dalawang oras na pagbabantay kay Thalia?" nakangising tanong ni Warren na mabilis na ikinaiwas ng tingin ni Matthew.
He's right. Halos dalawang oras niyang binabantayan ang natutulog na dalaga at hindi siya umalis sa tabi nito buhat nang dalhin niya ito sa silid na kinaroroonan nito.