" အအေးမိမယ်လေ Jeonရဲ့"
သူတို့နှစ်ဦးရဲ့အိမ်ပြန်ချိန်မှာ နေမင်းဟာ အနောက်ဘက်တောင်တန်းတွေဆီ တိုးဝင်ကွယ်ပျောက်နေပြီ တိမ်မဲတွေဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ကောင်းကင်အနေထားကြောင့်မကြာခင် မိုးရွာတော့မယ်ဆိုတာ အသေချာပြောလို့ရတယ်
မိုးငွေ့တွေရောယှက်နေတဲ့ လေထုက အအေးဓာတ်သိသိသာသာကြီးဆိုးနေတာ ကားမှန်ချထားတဲ့အတွက်ကြောင့် အအေးမိလွယ်တတ်တဲ့ ကလေးကို စိတ်ပူလို့ပြောမိတော့ ဂရုမစိုက်သူက ထယ်ယောင်းကိုတချက်လေးတောင် လှည့်မကြည့်ပါပဲ အပြင်ဘက်ကိုသာမျက်နှာမူထားတယ်
" Jeon!.."
" ဟွန့်"
ထယ်ယောင်းကိုမကျေနပ်သလို ဟွန့်ခနဲလုပ်ခါ ခပ်စူးစူးအကြည့်ပို့လိုက်သူက ကားမှန်ကိုတော့ တင်လိုက်တယ်
" ကိုယ်က Jeonကိုစိုးရိမ်လို့ပြောတာလေ "
"..."
" စိတ်ကောက်လွယ်တဲ့ကလေးတွေကို ဘယ်လိုချော့မှ ကောက်တာပြေမှာလဲမသိပါဘူးကွာ"
Jeon မျက်နှာကိုတချက်ဝေ့ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တော့ ကားမှန်ထဲမှာမြင်နေရတဲ့ မျက်နှာလေးကစူပုတ်ပုတ်လေးဖြစ်လျက်ရှိနေသေးတယ် ထယ်ယောင်းချော့နေတယ်ဆိုတာကိုရော ဒီကလေးရိပ်မိရဲ့လားမသိပါဘူး
ဂျိန်း! ဂျိန်း!
ရုတ်တရက်လပ်သွားတဲ့ လျှပ်စီးကြောင်းနဲ့အတူမိုးခြိမ်းသံကျယ်ကျယ်ကြောင့် Jeonခန္ဓာကိုယ်လေးက သူ့အနားအနည်းငယ်တိုးကပ်လာတယ်
" လန့်သွားတာလား Jeon"
ကားစီယာတိုင်ကို လက်တဖက်နဲ့ထိန်းမောင်းပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကတော့ Jeonလက်သီးဆုပ်လေးတွေပေါ် အုပ်မိုးပေးပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အရောင်မှိန်မှိန် မျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေက အားကိုးဟန်ကြည့်လာတယ်
" ကိုယ်တို့ ဒီနားမှာ ခနနားပြီးမိုးတိတ်မှာ ဆက်သွားရလိမ့်မယ်ထင်တယ်"
အဆက် မပြတ်သဲထန်စွာ ရွာသွန်းလာတဲ့မိုးကြောင့် ခရီးဆက်ဖို့ဆိုတာ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင် Jeonကလည်းထိတ်လန့်နေတယ်လေ မိုးသံကလွဲလို့ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ကားထဲမှာ Jeonရောသူပါ နှုတ်ဆိတ်နေမိတယ် ဒီအခြေနေမျိုးမှာ Jeonလို ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ကတော့ ပကတိရိုးရှင်းစွာရှိနေနိုင်မှာပေမယ့် ထယ်ယောင်း အတွက်တော့ အနည်းငယ်စိတ်အဆင်မပြေဖြစ်မိစေတယ်
ESTÁS LEYENDO
Warmly
Fanfictionနွေးထွေးမှုတွေ လိုအပ်နေတဲ့ Jeonအတွက် အစ်ကိုက ခပ်နွေးနွေးနေရောင်ခြည်လေးဖြစ်ပေးချင်တာ
