When Your Luck Smiles At You-Οταν Η Τυχη Σου..ΧΑΜΟΓΕΛΑ (M.G.C.)

Ο Άγνωστος Σερβιτόρος

Γυρνούσα από το σχολείο όταν άκουσα το κινητό μου να χτυπάει. Το σήκωσα κι απάντησα "Παρακαλώ;" τότε άκουσα μια βραχνή φωνή να μου λέει"Κοίτα πίσω σου!" ακούω αμέσως και γυρνάω. Βλέπω ένα παιδί να γελάει. Ο Σάιμον -έπρεπε να το φανταστώ-  αυτό το παιδί ποτέ δεν θα σταματήσει να με ενοχλεί. Τον έχω βαρεθεί! Χωρίς δεύτερη σκέψη συνέχισα να προχωράω με πιο γρήγορο βήμα.  Κατευθύνθηκα προς την καφετέρια που είναι πιο κοντά στο σχολείο. Κάθομαι σε ένα τραπέζι και περιμένω να μου πάρουν παραγγελία. Τότε έρχεται ένας σερβιτόρος να μου δώσει ένα ποτήρι νερό. Ο δίσκος όμως του γλιστράει και το νερό από το πλαστικό ποτήρι με μουσκεύει.

-Καλέ πας καλά τέλος πάντων;!

-Χίλια συγνώμη ακολουθεί μια άβολη παύση ήθελα να σας βρέξω με διαφορετικό τρόπο. Λέει χαμογελώντας πονηρά

Τότε παίρνει ένα άλλο ποτήρι και μου το ρίχνει στα μούτρα.

-Να κάπως έτσι...

Άρχισε να γελάει, ένοιωθα πολύ άσχημα. Τα γέλια του κάρφωναν σαν μαχαίρια την ψυχή μου.  Δεν γίνεται και στο σχολείο και στην καφετέρια! Άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Με κοίταξε με απορία.

-Συγνώμη! είπε γεμάτος απόγνωση πραγματικά συγνώμη δεν ήθελα να σε κάνω να νιώσεις έτσι.  Ξέρω κάτι που θα σου φτιάξει το κέφι έλα μαζί μου! είπε γεμάτος χαρά

Είχα γίνει ρεζίλι σε όλη την καφετέρια εξαιτίας του και τώρα θέλει να τον ακολουθήσω και ˊγω δεν ξέρω που! Δεν είμαι τόσο χαζή.

-Σιγά μην σε ακολουθήσω! του φώναξα

Φάνηκε να νευριάζει. Αλλά η έκφραση του μαλάκωσε. Μου άπλωσε το χέρι του χαρίζοντας μου ένα χαμόγελο ζεστό. Δίστασα λίγο αλλά το έπιασα. Είχε μαλακά χέρια. Με έπιασε σφικτά και με τράβηξε προς τις τουαλέτες. Άνοιξε μια από αυτές και με έχωσε μέσα. Αφού μπήκε και αυτός, κλείδωσε. Τότε γύρισε και με κοίταξε χαμογελόντας. Είχα την ευκαιρία να τον κοιτάξω καλύτερα. Είναι ξανθός με ανοιχτά γαλαζοπράσινα μάτια. Άρχισε να με πλησιάζει αργά κι απειλητικά κι από το πουθενά έπιασε το στήθος μου! Το ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ. Και εγώ θύμωσα, κατατρόμαξα, άρχισα να κλαίω ξανά και πιο δυνατά.

-Σσσσσς ησυχία! είπε πανικόβλητος άσε με να σε κάνω καλά είπε καθώς με κοιτούσε με τα μαγευτικά μάτια του

Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου τόσο γρήγορα που ζαλίστηκα. Δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό! Πώς τον άκουσα και κατέβηκα εδώ μαζί του! Θα πρέπει να είμαι τρελή! Δηλαδή τώρα τι θα κάνει;!

- Άσε με ήσυχη! είπα πίσω από τα δόντια μου προσπαθώντας να δείξω δυνατή αλλά ήξερα πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Τότε χωρίς να λάβει υπόψη του την απάντηση μου, αρχίζει να βγάζει την ποδιά του, μετά άρχισε να κατεβάζει την φόρμα του. Είχα αρχίσει να ιδρώνω, βέβαια δεν φαινόταν αφού με είχε κάνει μούσκεμα. Τότε έβγαλε την μακρυμάνικη μπλούζα του φανερώνοντας κάποια όμορφα τατουάζ που δεν μπορούσα να καταλάβω τι είναι... Ωχχ θεέ μου... δεν γίνεται να μου συμβαίνει αυτό!  δεν έχω καν φιλήσει ακόμη κανέναν κι βρίσκομαι σε μια τουαλέτα κλεισμένη με έναν άγνωστο που κάνει στριπτήζ!

Συνέχισε να με πλησιάζει, όταν...

-ΜΠΟΥΥΥΥΥ!!!!!! Φώναξε με όλη του την δύναμη

Κοκάλωσα από τον τρόμο μου και ξανάρχισα να κλαίω.

-Μα, μα... σσσς γιατί... Φάνηκε πολύ μπερδεμένος αυτή την φορά

Τώρα πια άρχισε να ψιθηρίζει. Άρχισε να κλαίει και αυτός.

-Στα αλήθεια πίστευες ότι θα έκανα τέτοιο πράγμα; Ειδικά σε εσένα;

-Ν-ναι κανείς δεν μου έχει συμπεριφερθεί καλά είπα ρουφώντας την μύτη μου ποτέ...

Τότε με αγκάλιασε σφικτά, έτσι ημίγυμνος που ήταν τον μούσκεψαν τα ρούχα μου, αλλά δεν τραβήκτηκε. Με έσφιξε πιο δυνατά στα χέρια του. "Καταλαβαίνω" μου ψυθήρισε"Μην ανησυχείς..." είπε με δάκρυα στα μάτια.