ZAAFIMSIN | TEXTİNG +18

BÖLÜM 4: "TAKINTI"

Oylamayı unutmayalım ★
___________________

@hiraçakır
cenksarica ve berkeroglu beğendi
Yorumlar kapalı

Geliyorum yazmıştım ama daha giyinmemiştim bile. Hava cayır cayır yandığı için kısa bir şort ve kolsuz göğüs dekolteli bluzumu giydim.

Küçük çantama ev anahtarımı koyup telefonumla birlikte aşağı indim.

Anneme "Berk'in yanına gidiyorum" diye seslendikten sonra evden çıktım.

Berkin yanına sadece konuşmak için gidiyordum. Ama onun amacı belliydi. Yinede kendime engel olamadım.

Bulduğum ilk taksiye bindiğim an telefonum çaldı

Yağmur arıyor...

Telefonu hızla açtım

"Efendim"

"Bu akşam Enis evinde parti düzenliyormuş hadi hazırlan gidelim."

"Keşke daha erken haber verseydin. Ama başka planlarım var ve evden çıktım bile"

"Nereye" diye sordu çekinmeden

"Berk'le buluşmaya"

"Sen hâla bu aptaldan ayrılmadın mı?" Diye söylenmeye başladı tekrar. Berkten nefret ediyordu ve haklı sebepleri vardır.

"Berk sana hiçbir şey yapmadı Yağmur. Sürekli çocuğun önünde ondan nefret ettiğini söylüyorsun"

"Seni üzüyor olması ondan nefret etmem için yeterli bir sebep. Yanından dönerken bana ağlama sonra 'Berk bana böyle dedi' diye"

Tekrar ofladım "Kapatıyorum vardım sayılır" dedim.

"İyiliğini istiyorum aptal sarışınım." Dedi ve "öptüm" diyerek telefonu kapattı

Taksi durduğunda hızla indim ve Berkin evinin önünde durdum.

Ben kapıyı çalar çalmaz açılan kapının ardından onun herzamanki soğuk düz ifadesiyle karşılaştım.

Boş bakışlarıyla "Hoşgeldin" dedi ve içeri girmem için kenara çekildi.

Alayla "Beni gördüğüne ne kadar heyecanlısın" dedim içeri girerken.

"Saçmalıyorsun" dedi sadece ve arkamdan kapıyı kapattı.

Beklemediğim bi anda beni belimden tutup kendine çektiğinde ne yapacağımı şaşırmış bir haldeydim.

Sırtım onun göğsündeydi ve kolları karnımı sarmıştı.

Boynumu öptükten sonra "özlemişim" diye mırıldandı.

"Emin misin?" Diye sordum

Durdu ve "niye öyle dedin" diye sordu düz bir şekilde. Ondan uzaklaştım.

"Ben aslında sadece konuşmak için gelmiştim" dedim ve eve girer girmez görünen büyük L koltuğunun ucuna oturdum.

Berk karşımdaki tekli koltuğa oturduğunda "Ne oldu?" Diye sordu.

"Ben..." diye başladım ama o sözler yine ağzımdan çıkamadı.

"Beni sev diye çok uğraştım ama olmayınca olmuyormuş demekki" dedim bir anda.

Berk kaşlarını çattı "Saçmalıyorsun" dedi.

"Saçmalamıyorum. Öyle. Sevseydin bana bu şekilde davranmazdın"

"Bana zaman ver demiştim hatırlıyor musun? Düze-"

"Berk 7 ay. Koca 7 ay düzelemedin mi?"

Ayağa kalkıp yanıma geldi ve çömeldi "Niye böyle yapıyorsun?"

Ağlamak istedim "Farkında mısın sadece kavga ediyoruz. Bana sevgilinmişim gibi davranmıyorsun. Sadece sevişiyoruz, içiyoruz ve kuyruğu olduğun arkadaşlarının peşinden beni de sürüklüyorsun"

Yüzüme baktı sadece. Yine o boş bakışlarla karşı karşıyaydım. Umursamazlığı beni delirtiyordu.

"Haklısın" dedi sadece. Bu kelimeden başka bildiği kelime yoktu zaten.

Göz yaşlarımı tuttum. Onun önünde ağlamayacaktım.

Gitmek için ayağa kalktım "Ne halin varsa gör" diyip gidecekken bir anda bileğimden tuttu ve beni kendine çekerek dudaklarıma kapandı.

Dondum. Ağlamak istedim. Karşı koyamıyordum. İstesemde olmuyordu. Ona olan bağımı koparamıyordum.

"Sen de istiyorsun" diye fısıldadı.

Takıntılıydım ona. O bitirmeden bitiremiyordum. Dudaklarım benden bağımsız bir şekilde karşılık verdi ona ve sonra geri çekildim.

"Ben gitsem iyi olacak" diye mırıldandım.

Berk gözlerimin içine arzuyla bakarak "Bu gece burda kal" diye fısıldadı.

Gözleri... Bu bakışı biliyordum. Bu bakış benim çaresizliğimdi.

Öyle bir güç vardıki üstünde ona hayır diyemiyordum. Seviyordum onu. Çok seviyordum. Beni sevsin istedim tekrar. Sevmeyeceğini bile bile...