BÖLÜM 24: "TANIŞMA"

6.8K 136 9
                                    

Kapı sesini duyar duymaz hızlıca üzerimizi giyinmiştik.

"Galiba tanışma zamanın geldi" dedi.

Biraz gergin olduğunu sezmiştim.

Kapıyı açıp odadan çıkmadan önce elini tuttum "Gergin gibisin"

Durdu ve nefesini bırakırken bana baktı "Ailem biraz zordur"

Gerginliğini anlayışla karşıladım ve güven verircesine elini sıktım.

Odadan çıkıp aşağı el ele inerken annesi olduğunu düşündüğüm platin sarısı saçları ve ince fiziğiyle muhteşem güzellikte olan kadın valizlerden birini kenara koyuyor "Cenki ziyaret etmeyeli baya oldu" diyordu.

Biz tam merdivenlerin ortasındayken sesimizi duymuş olacaktıki şok olmuş bir ifadeyle "Oğlum?" Diye sordu.

Tamamen yanına indiğimizde babasınıda görmüştüm. Yüz hatlarını kesinlikle annesinden almıştı. Saç rengi ve gözleri ise babasıyla birebir aynıydı. Babasının sadece altlardan beyazları vardı.

Ardından ikisinin bakışları bana döndü.

Cenk söze girdi "Tanıştırayım. Sevgilim Hira"

"Merhaba" Diyebildim sadece.

Babası bana çatık kaşlarıyla bakarken gerilmiştim. Annesi ise babasının aksine sıcakkanlılıkla "Merhaba. Ben Cenkin annesi Yelda"

"Memnun oldum" dedim gülümseyerek ve elini sıktım.

"Hoşgeldin" dedi adam memnuniyetsiz bir ifadeyle.

"Baban biraz yorgun ondan böyle" diye araya girdi annesi.

Cenk başını sallarken "Bizde gidiyorduk" dedi. Oysa daha bugün gelmiştik.

Annesi ısrarcı bir tonda "Oğlum kalsaydınız biraz daha, tanışırdık" diye konuştu.

"Yok anne. Beni aradılar zaten, iş yerinde sıkıntı olmuş. Biz en iyisi gidelim" dedi ardından kulağıma fısıldadı "Valizleri toplamaya çık, geliyorum hemen"

Bu ani karar sayesinde şaşırmıştım ama belli etmeyerek hemen yukarı çıktım.

Babası cidden zor biri olmalıydı. Yukarı çıkarken sesinin yükseldiğini duymuştum ama ne dediğini anlamamıştım.

Eşyalarımı yerleştirirken odaya Cenk girdi.

"Bunu telafi edeceğim" dedi ve o da eşyalarını yerine koydu. Valizleri alıp çıkacakken duraksadı. Elindekileri yere bıraktı ve çıkmadan önce gelip bana sarıldığında ellerim hemen boynunu buldu, ensesindeki saçlarını okşadım.

Sanki koca bir adama değilde küçük bir çocuğa sarılıyor gibi hissediyordum.

"Özür dilerim. Baş başa tatil yapalım istemiştim." Sesinde suçluluk vardı. Böyle hissetsin istememiştim.

"Sorun değil" dedim boynuna küçük bir öpücük bırakırken. "Özür dileme"

ZAAFIMSIN | TEXTİNG +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin