11. Bölüm : Sakin Koçum

741 53 12
                                    

Ben nasıl bir insanım yaaa
Daha dün yeni bölüm atmıştım
Şimdi geldi ikinci bölüm
Yorum ve yıldız atmayı unutmayın

Başlama tarihi alalım 🫱🏿

" Gitmek istediğine emin misin oğlum ? Sana kötü bir şey yapmadık değil mi oğluşum . Öyleyse söyle "

Aras Kiraz hanıma döndü ardından bana baktı .

" Anne ... gerçek babamı merak ediyorum. Konuştum onunla o da onunla kalmamı istiyor . Kırmak istemedim anlayın beni "

Salonda şu an ben , Aras , Ülkü , Ata ve Yıldız vardı . Herkes Arasın bu ani gitme isteklerine anlam veremiyordu .

Ata hızla ayağı kalktı .

" Aras sen ne saçmalıyorsun ! Sence babam izin verir mi gitmene peki ya diğerleri ? "

Ata bana bakıp konuştu .

" Eğer bu çocuk yüzünden gitmek istiyorsan gitme . Sen bizim hala kardeşimizsin kendini dışlanmış hissetme "

Ata arada bana laf çakıp konuşmasına devam ettmişti . Anlamıyordum bu çocuğu bana olan garezi neydi ki ?

" Ata saçmalama istersen Atila ne yapabilir Arasa ? İkisini de aynı sevgiyi gösteriyoruz "

Ülkü bir anda ayağı kalkıp Ataya karşı beni korumuştu . Arasın dediği şey Ülkü nün söylediği cümle ile onaylanmıştı . Ama benim için sıkınca yoktu kimsenin benim üzerime düşmesini istemiyordum zaten .

" Ata bunun Atila ile ilgisi yok . Nasıl desem ... sizi seviyorum belki bencilce gelebilir ama yıllardır görmediğim babamı görmek istiyorum . Abimlerde anlayışla karşılayacaktır"

Ata büyük bir kahkaha bıraktı .

" Abimler izin mi verecek ? Aras sabıkalı bir adama kimse seni bırakmaz . Bak gitme ne yapacaksın o adamı görüp . Fotoğrafından belli adamın kötü niyetli biri olduğu "

Kiraz hanım bana döndü , bir süre bakıştık. Bana üzülmüş gibiydi . Kiraz hanım koltuktan kalkıp yanıma geldi ve bana sarıldı ardından Arasa sarıldı . Arastan ayrılıp Arasın başını tuttu ve anlını öptü .

" Oğluşum , bir tanem . Gitmek istiyorsan tabi ki de git sonuçta senin o baban görmek hakkın ama tek gitme . Hem abin haklı sabıkalı bir adama baban öyle kolayca izin vermez . Adam askerlere karşı bir nefreti olan eski bir muhabir . Gideceksin git gel ama uzun kalma "

Kiraz hanım haklıydı , askerleri sevmeyen bir muhabirdi . Askerle karşı olan nefretini yazdığı bir sürü belge vardı . Askere olan nefreti o kadar büyüktü ki hükümet bir süre sonra onu koymak zorunda kalmıştı . O olaydan sonra bir daha asla muhabirlik yapmamıştı . Ben küçüktüm tabi o zamanlar bu nefretinin nerden geldiğini bilmiyordum hala da anlamadığım bir nefret vardı .

*

Gece olmuş ve herkes odalarına dağılmıştı . Aras ın kararı zorlada olsa onaylanmıştı ve yarın yola çıkacaktı . Yavuz bey hala eve gelmediği için Oğuz ve Kutay karar vermişti gidip gitmemesine . Bir hafta kalacaktı orada . Ben her ne kadar gitmesini istemem de hak vermiştim ona sonuçta babasıydı . Ata ve Yıldız beni suçluyordu gitmesinden dolayı . Beni suçlayabilirdi insanın doğasında vardı kendi hatasını reddedip başkasına suç atmak.

Her ne kadar az kalacak olsada önlem amaçlı Cengiz ve Barana yazacaktım .

Atila :
Selam gençlik hayat nasıl
( 01 . 20 )

Baran :
Oo kardeşim sen bize yazar mıydın yaa

Cengo :
Vıyyy gı nerdeydin sen iki gündür
Ne arayıp soruyon ne de yazıyon
Gırıldım haa

Çakma Kıro 📿Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin