Gloomy

Part 2

آن پسر با خونگرمی، شروع به عذرخواهی کرد و دستش را روی قسمت کثیف شده لباس مینهو کشید.

+ معذرت میخوام ... آممم ... اسمتم نمیدونم. میتونی کتت رو بدی تا بشورم. برات میارمش

صدای بم و عمیقی داشت که با آن جثه کوچک در تضاد بود. اگر کسی ظاهر او را نمی دید و فقط صدایش را می شنید، فکر می کرد صدا متعلق به یک مرد پر ابهت است نه آن پسرک.

همه دانش آموزانی که شاهد آن صحنه بودند، همهمه می کردند و دور آن دو را مانند یک میدان دعوا، خلوت کرده بودند.

بنظر می رسید بعضی از آنها از آن جو ترسیده اند.

مینهو که بنظر خشم خود را کنترل کرده بود و خونسرد بنظر می رسید، کتش را در آورد و آن را به قفسه سینه آن پسر کوباند و از کنارش عبور کرد و با لحن تمسخر آمیزی گفت :

_ چشمات مشکل دارن؟ از این به بعد حواستو بیشتر جمع کن.

آن پسرک که از خودش تواضع و ادب نشان داده بود و با اینکه مقصر اصلی مینهو بود، سعی کرده بود تا دعوایی راه نیفتد.

پسرک نا آشنا رو به مینهو برگشت و گفت :

+ فکر کنم خودتم بدونی که مقصر اصلی من نبودم. پس نیازی به اینهمه خشونت نیست‌.

_ بنظر تازه واردی...

+ آره... برای چی می پرسی؟؟

مینهو یک قدم به پسرک نزدیک شد و با چشمان سرد و جدی اش، با لحن سردتر از قبل گفت :

_ وگرنه باید میدونستی نباید با من در بیفتی...

سپس بی توجه به بقیه که نگاهشان می کردند، از کنار او رد شد و آنجا را ترک کرد.

جیسونگ که فهمیده بود آن پسر معصوم و ریز جثه همانند او تازه به آن مدرسه آمده است، بعد از اینکه مینهو آنجا را ترک کرد به سمت آن پسرک تازه وارد رفت.

در همان لحظه متوجه شد که گروهی از جهت دیگر، دارند به آن پسر نزدیک میشوند.

جیسونگ فهمید که دردسر در راه است. سرعتش را بیشتر کرد تا زودتر به آن پسر برسد.

یکی از دانش آموزان دست جیسونگ را گرفت و او را متوقف کرد.

+ بهتره اون سمتی نری. وگرنه تو دردسر میفتی

دختر کناری آن دانش آموز گفت :

- چون تازه واردی اینو بهت میگم. فکر نکن دردسر تموم شده. تو این مدرسه مینهو به بارون قبل از سیل معروفه.

+ بهتره سر راهش قرار نگیری...
اگه مینهو هم باهات کاری نداشته باشه، کسایی هستن که تورو به گرداب تاریکی میکشونن.

جیسونگ با دستش به پسرک تنها میان آن گله گرگ ها اشاره کرد و گفت: ینی میخواید اون پسر بیچاره رو با اون غولا تنها بزارین؟