babysitter? rinsagi,

2

"Çorba hazır mı, sayın bakıcım?"

"Masayı kurarsan hazır olur."

"Offf-"

Rin ve Isagi'nin akşama kadar sürekli öksürüp hapşırması şaşırtıcı değildi. Eve gelene kadar ıslak kıyafetleriyle durup üşütmüşlerdi. Isagi, ikisi için sıcak bir çorba pişirmiş; Rin ise tembellik edip kanepede kestirmişti.

Isagi'nin ısrarına rağmen, Rin yattığı yerden kalkmadı. Neyse ki Isagi, Rin'in mızmız haline tahammül edebiliyordu. Masayı kurdu ve çorbayı servis etti. En sonunda da kanepede yatan lise son sınıf öğrencisinin başına dikildi.

"Bugün kalkmayı düşünüyor musun?"

"Hayır... Başım ağrıyor, yatacağım."

"Son uyarım."

"Hayır dedim ya-"

Bam!

"LAN! KALKSANA ÜSTÜMDEN-"

"KALK DEYİNCE KALKSANA MIZMIZ VELET!"

Isagi'nin sabrı tükenmiş olmalıydı. Kanepede yatan Rin'in üzerine tam anlamıyla atlamıştı. Neye uğradığını şaşıran Rin, üzerinden onu atmaya çalışmıştı hemencecik.

Eh, Isagi'yi kaldırabilirse ne ala.

Rin; başka bir yerde, örneğin yatakta, üzerinde Isagi olsa memnun olabilirdi. Ama şu an tek istediği biraz olsun uyumaktı!

"TAMAM- KALKACAĞIM! İN LAN ÜZERİMDEN!"

Isagi, Rin'in bedeninden destek alıp üzerinden indi. Rin'i ne kadar utandırdığının farkında değildi elbette. Dostça bir kızdırma eylemiydi onun için.

"İçerisi fazla mı sıcak? Kızardın hemen."

Elini, Rin'in alnına götürür Isagi. Ateşi olup olmadığını kontrol etmek istemişti, ama genci daha da kızarttığını bilmiyordu.

"Ah... Biraz ateşin var gibi. Çorbayı içip soğuk bir duşa gir. Daha sonra da..."

Rin, Isagi'nin dediklerinin devamını duymadı. Hoşlandığı kişiyle olan bu fazla teması kalbini hızlandırıyordu. Bayılmamayı ümit ediyordu, Rin. Gerçi Isagi'nin eli onun boynunda dolaşırken bu kolay değildi.

Isagi, Rin'in ellerini yakalayıp onu kaldırdı. Rin, hala kendine gelememişken onu banyoya getirdi.

"Duşa mı sokacaksın beni-"

"Onu kendin yapabilirsin diye umuyorum, istersen yardım ederim elbet. Bakıcınım sonuçta."

Rin, ağzını açıp itiraz edecekti ki Isagi soğuk musluk suyunu onun yüzüne çarptı.

"Hey-"

"Sus da ateşini düşürelim."

Rin'in aklından geçenler pek de masum değildi. Liseli ergen sonuçta, en fazla ne düşünebilir ki?

Isagi, özenle onun yüzünü yıkarken sessiz kaldı. Sae'nin suçuydu her şey!

Isagi, tekrardan onun elini tutup yemek masasına sürükledi. Rin'in sandalyesini çekip oturmasını işaret etti. Rin, temasları azalınca daha rahat hissetmişti kendisini.

"Ee? Daha iyi hissediyor musun?"

"Ah, iyiyim iyiyim. Bu kadar endişelenmene gerek yok. Sae bile bu kadar üzerime titremezdi..."

"O Sae'nin davarlığı. Elbette seninle ilgileneceğim."

Rin, tebessüm ederek çorbasını içmeye devam etti. Isagi, cidden marifetli biriydi.