27

235 5 0
                                    

Matthys pov

Ik zit aan de eettafel ik heb echt geen honger nou ja ik wil gewoon niks eten. Maar als ik dan naar me bestevriend Robbie kijk zie ik hem ook staren naar het eten voor zich. Hij zit volgens mij al langer goed in zijn vel. IK weet niet wat er die ene avond is gebeurd want de jongens willen er niet over praten. Alleen ik zie nog steeds zijn benen voor me. En hij eet al een tijdje niet meer. Ik weet niet hoe alleen ik heb dit soort dingen altijd door eigenlijk zijn ik en rob een beetje hetzelfde we missen alle twee dat allerliefste meisje. 

Robbie's pov

We zitten aan de eettafel ik krijg geen hap door me keel dus ik staar er maar een beetje naar. Zoals gewoonlijk zijn koen en Raoul weer volop aan het lachen en kletsen. Ik kijk even naar me beste vriend die ook naar zijn eten staart. We maken even oog contact en ja daar heb je ze weer die levenloze ogen van hem wat een eetstoornis wel niet met je doet. 

Ik heb echt geen zin meer dus loop naar de keuken en zet me bord in de afwasmachine de jongens zijn al naar boven gegaan dus bak een paar biertjes uit de koelkast en ga op het teras zitten het is al donker. En ik trek me eerste pilsje open en als snel me tweede en derde. Der volgen nog wat biertjes. Ik hoor de deur opengaan maar ik ben te ver weg in mijn eigen wereld dat ik nieteens kijk wie het is het zal me ook weinig boeien nu is het gwn even mij en alcohol. Iemand gaat naast me zitten en als ik rook ruik weet ik eigenlijk gelijk al wie het is.

'źo rob heb je me plekje ingepikt?' zegt matt. 'je bedoeld het plekje van jouw en jn?' zeg ik hij wordt stil. 'sorry matt.' zeg ik snel. 'we zullen nooit weten hoe diep ze echt zat of die glimlachen van der echt of nep waren of ze ooit nog beter had kunnen worden of ze een mooi leven had gekregen of ze altijd zo leefde we zullen het nooit weten.' zegt hij. ik weet niet waar dat vandaan komt alleen hij doet het de laatste tijd vaker die quotes hij schijft het volgenmij ook op maar dat weet ik niet zeker. 'mat wil je niet schrijver worden?' hij keek me aan met wat blijere ogen dan normaal. 'ik weet het niet mischien wel rob' zegt hij beetje twijfelerig. 'Mat wat je ook wil ik sta achter je alles wat je beslist. Ik zou voor altijd achter je staan want dat is wat beste vrienden doen'

nieuw deeltje sorry dat het zo lang duurde echt geen motivatie maar echt bedankt voor de 2,1k readss hou van jullie xx loutje

Red me..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu