Για όλα φταίει η βροχή ✓

3. Πολλά νεύρα

Το υπόλοιπο της ημέρας πέρασε με την Ειρήνη να κοιμάται και να κάνει μπάνιο που και που για να πέσει ο πυρετός που δεν έλεγε να την αφήσει όλη μέρα. Η Μαρίνα ανησύχησε που δεν άκουσε νέα της Ειρήνης και την πήρε τηλέφωνο, αλλά δυστυχώς η Ειρήνη έκανε μπάνιο και δεν άκουσε το τηλέφωνο, το οποίο μετά την κλίση έκλεισε από μπαταρία.
Την επόμενη μέρα η Ειρήνη ένιωθε λίγο καλύτερα. Ξύπνησε σχετικά πρωί, καθώς δώδεκα η ώρα δεν θεωρείται πρωί. Το μεσημέρι έφαγε με την ησυχία της και ξάπλωσε αργότερα, διότι ένιωθε ακόμα πως ήταν άρρωστη. Νωρίς το απόγευμα η πόρτα της Ειρήνης χτυπούσε και λίγο πριν κατεβάσει το πόμολο για να ανοίξει την πόρτα, μπαίνει μέσα μια φουριόζα Μαρίνα. Ναι η Μαρίνα είχε τι κλειδί από το σπίτι της Ειρήνης για περίπτωση έκτακτης ανάγκης και το γεγονός ότι η Ειρήνη ήταν άφαντη όλη μέρα ήταν έκτακτη ανάγκη. Μόλις βλέπει την Ειρήνη άρχισε να φωνάζει πως ανησύχησε και ότι μια ολόκληρη μέρα χάθηκε και δεν της τηλεφώνησε καν. Η Ειρήνη κουρασμένη και λίγο στενοχωρημένη που αναστάτωσε την φίλη της έκανε ένα βήμα προς το σαλόνι. Η Μαρίνα πήρε το μήνυμα και την ακολούθησε. Κάθισε στην πολυθρόνα απέναντί της και περίμενε με φανερά θυμωμένη έκφραση την απάντηση της Ειρήνης.
"Μην με κοιτάς έτσι. Έχω μια απάντηση για όλα. Απλά δώσε μου λίγο χρόνο να δω πως θα τα πω". Μετά από πέντε λεπτά εσωτερικώς διαμάχης για το αν θα πρέπει να τα πει όλα και με ποια σειρά, αποφάσισε να μιλήσει.
"Λοιπόν, το βράδυ της Πέμπτης βγήκα μια βόλτα στην παραλιακή, αλλά άρχισε να βρέχει και μετά να βροντάει. Δεν ήρθα αμέσως σπίτι, γιατί κάποιος με κράτησε για λίγο εκεί. Και όπως είναι λογικό αρρώστησα. Χθες όλη μέρα είχα πυρετό κι αν δεν έπαιρνα όσα αντιπυρετικά ξέρω, ακόμα θα ήμουν χάλια." Η Μαρίνα είχε σκάσει. Προσπαθούσε να σκεφτεί διάφορα σενάρια για το ποιον συνάντησε η Ειρήνη και την κράτησε έξω και το κυριότερο γιατί δεν την πήρε τηλέφωνο. "Επειδή σε βλέπω, ο Μάρκος με βρήκε και με κράτησε κάτω από ένα υπόστεγο. Δεν έγινε τίποτα, απλά ειρωνευτήκαμε ο ένας τον άλλο κι έφυγα. Happy now?" Η ειρωνεία στο πρόσωπο της Ειρήνης ήταν εμφανής. Η Μαρίνα είχε την τάση να ζηλεύει την Ειρήνη και να την έχει ικανή για όλα, ακόμα και για να της 'κλέψει' το αγόρι. Γι'αυτό αγχώθηκε, όταν η Ειρήνη δεν της είπε αρχικά ποιον συνάντησε.
"Σοβαρά; από που ξεπετάχτηκε αυτός; Μην απαντάς σε αυτό, δουλεύει σε ένα μπαράκι της παραλιακής. Και γιατί δεν απαντούσες στις κλίσεις μου; Ειρήνη, τι μου κρύβεις;" ρώτησε καχύποπτα η Μαρίνα που ακόμα δεν πίστευε στην αθωότητα της Ειρήνης. "Αχ, Μαρίνα, ειλικρινά δεν έχω όρεξη για τις καχυποψίες σου. Όταν δεν κοιμόμουν χθες, έκανα μπάνιο για να πέσει ο πυρετός, ευτυχώς δηλαδή, γιατί αλλιώς μεθαύριο δεν θα ερχόμουν στο μάθημα.
Μάλλον με πήρες όταν έκανα μπάνιο, γιατί αν με έπαιρνες όταν κοιμόμουν, θα το έβλεπα αργά η γρήγορα. Επίσης, το κινητό δεν έχει μπαταρία όλη μέρα σήμερα κι είναι κλειστό. Ειναι αρκετά ικανοποιητική η απάντησή μου;" Η Ειρήνη προφανώς είχε αρχίσει να νευριάζει με τις διαρκείς καχυποψίες της Μαρίνας που άγγιζαν τα όρια του παραλογισμού.
"Καλά ναι, εντάξει σε πιστεύω. Στο κάτω κάτω έχεις όντως τα χάλια σου", είπε με ένα χαμόγελο η Μαρίνα που φάνηκε να πιστεύει την Ειρήνη. "Τώρα φεύγω, γιατί πέρασε η ώρα κι έχω να μιλήσω με τον Φίλιππο στο Skype. Θα τα πούμε την Δευτέρα. Περαστικά!" Φίλησε σταυρωτά την Ειρήνη και βγήκε από την πόρτα.
Όλη αυτή την ώρα η Δέσποινα ήταν στο σπίτι της και άκουγε αποσπάσματα της συζήτησης από το διπλανό σπίτι, αλλά τίποτα συγκεκριμένο. Την στιγμή που η Μαρίνα περίμενε το ασανσέρ να φτάσει, η Δέσποινα βγαίνει από το σπίτι της και πιάνει μια ελαφριά συζήτηση μαζί της.
"Γεια σου Μαρίνα. Δεν ήξερα ότι ια έρθεις. Αν το ήξερα, θα ερχόμουν δίπλα να τα πούμε, έχω καιρό να σε δω. Χάθηκες" , η Δέσποινα ήξερε πως δεν χάθηκε η Μαρίνα, αλλά η Ειρήνη είχε αρχίσει να απομακρύνεται από αυτή.
"Ναι, ήταν απόφαση της τελευταίας στιγμής, η Ειρήνη δεν το ήξερε. Απλά ανησύχησα που δεν είχα νέα της όλη μέρα χθες και ήρθα να δω αν είναι καλά."
"Ναι αρρώστησε γιατί βγήκε στην βροχή, αλλά πιθανότατα να το ξέρεις ήδη." είπε με ένα χαμόγελο η Δέσποινα. "Ο Φίλιππος τι κάνει; μιλήσατε χθες; Σήμερα; Έχω καιρό να σε ακούσω να μιλάς γι'αυτόν." η Δέσποινα είχε καταλάβει εδώ και καιρό την άποψη που είχε η Μαρίνα για την Ειρήνη και προσπαθούσε να βγάλει από την Μαρίνα ότι ήθελε να μάθει.
"Ναι μου το είπε. Α καλά είναι. Ακόμα στην Ξάνθη. Δεν άρχισαν καν την εξεταστική τους. Αυτές οι βροχές έχουν καταστρέψει όλες τις εγκαταστάσεις και θα πάει πίσω το πρόγραμμά τους. Ευτυχώς που εμείς μπήκανε ήδη στο εαρινό εξάμηνο. Δεν να άντεχα ακόμα να έχω άγχος για το διάβασμα. Κάθε μέρα μου λέει ότι θα ξεκινήσουν να γράφουν κι όλο τους το ακυρώνουν. Να και τώρα πάω να μιλήσουμε στο Skype." απάντησε η Μαρίνα χωρίς να υποψιάζεται τις ερωτήσεις της Δέσποινας.
"Τελικά πότε ξεκινάνε; Δεν έχει διάβασμα;" συνέχισε της ερωτήσεις της η Δέσποινα.
"Την Δευτέρα ξεκινάνε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Και το μάθημα αυτό το έχει βγάλει δύο φορές."
"Α καλά. Εσύ τι κάνεις;"
"Βρε Δέσποινα, να τα πούνε άλλη φορά, γιατί θα χάσω το λεωφορείο και θα με ζαλίσει ο άλλος, αν δεν μιλήσουμε;"
"Ναι ναι! Άντε πήγαινε, τα λέμε!" απάντησε η Δέσποινα, που δεν ήθελε ειλικρινά να μάθει πώς είναι η Μαρίνα, απλά ήθελε να μην καρφωθεί για το ψάρεμα. Εντάξει η Δέσποινα κι η Μαρίνα ήταν φίλες, αλλά η Δέσποινα νοιαζόταν προφανώς περισσότερο για την Ειρήνη. Είχαν ζήσει πιο πολλά τόσους μήνες. Μην ξεχνάμε ότι είχαν γειτόνισσες, οπότε...
Μόλις η Μαρίνα έφυγε από την πολυκατοικία, η Δέσποινα χτύπησε την πόρτα της Ειρήνης.
"Πώς είσαι σήμερα; Μου φαίνεσαι καλύτερα και.... λίγο νευριασμένη. Η Μαρίνα φταίει;"
"Αφού ξέρεις, ρε Δέσποινα, σας άκουγα που την ψάρευες" ξέσπασε πάνω στην Δέσποινα, κάτι το οποίο μετάνιωσε αμέσως. "Δεν το εννοούσα έτσι όπως ακούστηκε. Απλά με ψάρευε κι αυτή για να μάθει αν παίζει τίποτα με τον Φίλιππο. Και σε ρωτάω τώρα, πως γίνεται από την Θεξάλη να βρεθώ με κάποιον από την Ξάνθη; Δεν έχει λογική".
"Κοίτα, με την Μαρίνα τίποτα δεν βασίζεται στην λογική και το ξέρεις. Να σου πω, έφαγες;" η Ειρήνη κούνησε καταφατικά το κεφάλι κι η Δέσποινα συνέχισε. "Να φωνάξω τα παιδιά να δούμε καμιά ταινία;"
"Και δεν τα φωνάζεις; Τι άλλο έχω να κάνω;"
"Τέλεια! Παίρνω τον Πέτρο τώρα αμέσως."
"Έλα ρε Πέτρο... Πού είσαι; ακούω κι αλλά άτομα πέρα από τα κλασικά ηλίθια... Πες του να σκάσει! Θέλετε να έρθετε από εδώ για ταινία. Η Ειρήνη είναι άρρωστη και θέλω να μείνω μαζί της, αλλά βαριέμαι μόνη μου... ναι ξέρω, είμαι καλή φίλη και ξέρει κι η ίδια ότι την ειρωνεύομαι, δίπλα μου είναι.... μισό να ρωτήσω..." "Ειρήνη, σε πειράζει να φέρουν κι ένα άλλο παιδί;"
"Ποιον; Δεν θα έρθουν ο Στέφανος κι ο Δημήτρης;"
"Πέρα από αυτούς. Ώρες ώρες δεν δουλεύει το κεφάλι σου, είμαι σίγουρη."
"Αχ δεν έχω όρεξη να διαφωνήσω. Ας φέρουν όποιον θέλουν. "
"Έλα Πέτρο, ελάτε με όποιον θέλετε. Δεν έχουμε πρόβλημα... Καλά η Ειρήνη δεν έχει πρόβλημα... Ρε ηλίθιο, ξέρεις πως εγώ ποτέ δεν έχω πρόβλημα να γνωρίζω νέα άτομα. Αχ σε βαρέθηκα, σε κλείνω."
"Απορώ πως σε αντέχουμε. Θα πάρουμε τίποτα να φάμε;"
"Δεν κάνει να φας απ'έξω. Θα κάνω εγώ να φας" .
"Όχι σε παρακαλώ, λυπήσου με. Θα κάνω εγώ κανένα τοστ. Απλά μην πλησιάσεις στην κουζίνα".
"Καλά ρε, θα σου πω εγώ. Μια μέρα θα κάνω το καλύτερο φαγητό μου και θα θέλεις να φας, αλλα δεν θα σου δίνω".
"Ευτυχώς! Δεν θέλω να πάθω τροφική δηλητηρίαση!" είπε και γέλασε η Ειρήνη με την συζήτηση που έκανε με την Δέσποινα. "Θα αργήσουν πολύ;"
"Όχι, εδώ κοντά σε ένα σπίτι ήταν".
"Προλαβαίνω να κάνω ένα ντουζ πριν έρθουν όσο ψήνεται το τοστ;"
"Ναι ρε! Δεν είναι τοοοσο γρήγορα πιστόλια. Πήγαινε".
Σε πέντε λεπτά η Ειρήνη είχε βγει από το μπάνιο κι έτρωγε την τελευταία μπουκιά του τοστ. Πάντα έκανε το πιο γρήγορο ντουζ και μπάνιο απ' όλη την παρέα. Όταν πήγε να πλύνει το πιάτο της, χτύπησε το τηλέφωνο της Δέσποινας.
"Τα παιδιά έφτασαν. Να' ρθουν εδώ ή θα πάμε σε μένα;"
"Ειλικρινά, είναι να δει κανείς το σπίτι μου; Σε σένα φυσικά".
"Οκ!"
Όσο τα παιδιά ανέβαιναν τις σκάλες, τα κορίτσια πήγαν στο σπίτι της Δέσποινας. Ο χτύπος στην πόρτα έκανε τα κορίτσια να πεταχτούν μέχρι πάνω παρόλο που ήξεραν ποιος είναι στην πόρτα.
"Ειρήνη, άνοιξε εσύ. Εγώ συνδέω την τηλεόραση με το λάπτοπ".