18. Μαρία & Μάρκος

63 10 3
                                    

Τα παιδιά χωρίστηκαν στα δωμάτια. Η ώρα είχε περάσει κι η Ειρήνη δεν μπορούσε να κοιμηθεί με τίποτα. Γύριζε στο κρεβάτι κι η Μαρία της πέταξε ένα μαξιλάρι για να σταματήσει και να κοιμηθούν. Η Ειρήνη αποφάσισε να πάει να πιεί ένα ποτήρι νερό για να ηρεμήσει. Η αλήθεια είναι πως όλες αυτές οι εξομολογήσεις με εξαίρεση του Δημήτρη την έκαναν να σκεφτεί διάφορα. Η ιστορία της Δέσποινας και του Πέτρου την έκανε να νιώσει πως θα ήθελε κι αυτή να ζήσει ένα 'ρομάντζο', όπως θα έλεγε κι η Μαρία. Η ιστορία του Κώστα την έκανε να γελάσει και φαντάστηκε τον φίλο της με ένα μάτσο παιδάκια. Η ιστορία του Σάκη και της Ελπίδας την έκανε να δει διαφορετικά τον Σάκη. Πάντα τον συμπαθούσε, τον έβλεπε σαν αδερφό της. Αλλά τώρα που έμαθε ότι έσωσε την Ελπίδα από ένας Θεός ξέρει τι, τον έβλεπε με μεγαλύτερο θαυμασμό. Βοήθησε μια κοπέλα που γνώρισε λίγες ώρες νωρίτερα. Αυτό ήταν το κάτι άλλο. Ενώ η ιστορία του Στέφανου την έκανε να σκεφτεί πως η ζωή κρύβει εκπλήξεις και μάλιστα δυσάρεστες. Μπορεί να σου πάρει την χαρά σε ένα δευτερόλεπτο. Σου στερεί την μέλλουσα ευτυχία που τόσο θέλεις. Σε αφήνει αναίσθητο. Σου παίρνει όλα τα ευχάριστα συναισθήματα. Μα φυσικά το ήξερε αυτό. Και μάλιστα πολύ καλά. Γνώρισε το αίσθημα αυτό σε μικρή ηλικία. Ένας βήχας την έβγαλε από τις σκέψεις της. Ήταν ο Μάρκος. Λίγα μέτρα πιο πέρα.
"Δεν μπορείς να κοιμηθείς;" την ρώτησε ο Μάρκος και την πλησίασε πίνοντας νερό από το μπουκάλι του.
Μπααα... Μετά από όλες αυτές τις ιστορίες πώς μπορώ να κοιμηθώ; Φαντάζομαι πόσο δύσκολο ήταν για τον Στέφανο να διηγηθεί την ιστορία του. Εγώ πρότεινα την ιδέα, για να πούμε στις αστείες καταστάσεις στις οποίες έχουμε βρεθεί", είπε η Ειρήνη με έναν τόνο μετάνοιας στην φωνή της.
"Πού να φανταστείς ότι θα βγει εκτός ελέγχου η κατάσταση; Για μισό λεπτό. Έχεις βρεθεί σε αστείες καταστάσεις εσύ;" είπε με σοβαρό κι αστειευόμενο ύφος παράλληλα.
"Χα χα χα! Γελάσαμε. Και ποιος δεν έχει βρεθεί σε αστείες καταστάσεις;"
"Θα αλλάξω την ερώτηση και θα πω: ποιος δεν έχει ζήσει καταστάσεις το ίδιο δύσκολες με του Στέφανου;" ρώτησε σηκώνοντας το φρύδι του απορώντας ο Μάρκος.
"Έχεις δίκιο. Μπορεί να μην έχουμε ζήσει τέτοιες κατατάσσει, αλλά όλοι έχουμε ζήσει δυσάρεστα πράγματα", είπε η Ειρήνη και κάθισε έναν από τους καναπέδες.
"Άντε πάμε να κοιμηθούμε τώρα. Έχει πάει τρεις η ώρα. Θα ξυπνήσουν αυτοί κι εμείς δεν θα καταλαβαίνουμε τίποτα", είπε ο Μάρκος για να αλλάξει την κουβέντα. Αν το συνέχιζαν θα του ξέφευγε η δική του ιστορία και δεν ήθελε να την θυμάται.
"Καληνύχτα, ενοχλητικέ τύπε", τον χαιρέτησε η Ειρήνη κι ο Μάρκος χαμογέλασε.
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
"Άντε παιδιά, πάμε να φάμε κάτι. Πεινάω!", φώναξε ο Σάκης κι όλοι φώναξαν παραπονιάρικα. "Δεν φέρω καμιά ευθύνη για την ασιτία σας!", είπε γελώντας κι ανάγκασε τα αγόρια να σηκωθούν για να τον κάνουν να του βουλώσει.
"Τι λέει, ρε Σάκη; Θα κοιμηθούμε σήμερα;" παραπονέθηκε ο Μάρκος.
"Ρε, έχει πάει δέκα η ώρα. Από τη μια πέσαμε για ύπνο".
"Πέσατε, θέλεις να πεις. Εγώ κατά τις τρεις και κοιμήθηκα. Τώρα φύγε", δήλωσε και έβαλε το μαξιλάρι πάνω από το κεφάλι του. Ο Σάκης έβαλε μουσική στο κινητό του κι όλοι φώναξαν.
"Σκάσε! Σάκη, παίρνω πίσω όλα τα καλά που σου έχω πει!", φώναξε η Ειρήνη.
"Ελάτε, ρε παιδιά!"
"Σηκωθείτε! Δεν θα μας αφήσει να κοιμηθούμε!", δήλωσε ο Κώστας.
"Κάποιος που καταλαβαίνει", αστειεύτηκε ο Σάκης.
"Σε έμαθα τόσο καιρό", είπε θυμωμένα ο Κώστας. Τα αγόρια βγήκαν από τα δωμάτια κι ο Μάρκος έξισε το κεφάλι του ενώ παράλληλα χασμουριόταν. Σε λίγα λεπτά βγήκαν και τα κορίτσια κι η Μαρία έτρεξε στην αγκαλιά του Κώστα.
"Παιδιά, ακόμα δεν ξυπνήσαμε, έλεος!", παραπονέθηκε η Ειρήνη.
"Άντε πάμε. Πολλοί κατσούφηδες μαζευτήκαμε", είπε ο Πέτρος και βγήκαν από το σπίτι με την Ελπίδα να κλειδώνει βγαίνοντας.
Η υπόλοιπη μέρα κύλησε ήρεμα. Τα παιδιά έφαγαν πρωινό έξω. Το μεσημέρι χωρίστηκαν, γιατί η Ειρήνη κι ο Μάρκος έκαναν παράπονα ότι νυσταζουν και το βραδάκι ξαναβρέθηκαν στο σπίτι του Στέφανου.
"Λοιπόν, μας έχει μείνει η Μαρία και οι παραπονιάρηδες. Μαρία ξεκινά!", είπε η Ελπίδα.
"Τι να ξεκινήσω;", απόρησε η κοπέλα.
"Την προσωπική σου ιστορία. Μαρία ξυπνά!", την μάλωσε η φίλη της.
"Μάλιστα! Μισό να σκεφτώ. Χμμ.... Η δική μου ιστορία αφορά στην εποχή των Χριστουγέννων. Είχαμε μαζευτεί όλο το σόι και για να μη μαγειρεύει μόνο η γιαγιά, κάθε γυναίκα θα μαγείρευε στο σπίτι της και θα τα μαζεύαμε στης γιαγιάς. Δεν ξεκαθάρισαν, όμως, ποια θα κάνει τι και μαζέψαμε στο σπίτι δύο γλυκά και δύο διαφορετικά ορεκτικά. Είμαστε δεκατέσσερα άτομα. Ποιος θα πρωτοφαει από τα ορεκτικά και θα χορτάσει; Κανείς! Έτσι, αποφάσισα να κάνω εγώ δύο κοτόπουλα που είχαμε στο ψυγείο. Περιττό να πω πως δεν είμαι καθόλου καλή μαγείρισσα", είπε η Μαρία.
"Άσε να μαντέψω. Έκαψες τα κοτόπουλα", είπε η Δέσποινα.
"Ε όχι και τα δύο... το ένα. Τα είδα βάλει μαζί στον φούρνο, αλλά σε διαφορετικά ταψιά. Έκανα και πολλές πατάτες και μπόλικο ρύζι, οπότε φάγαμε, απλά σε λίγες ώρες ξαναπεινασαμε", τελείωσε την ιστορία η Μαρία.
"Μπράβο ρε Μαρία! Έκανες πάλι τα θαύμα σου!", είπε χαμογελώντας η Ελπίδα.
"Σκάσε! Τουλάχιστον φάγαμε", είπε παρεξηγημένα η Μαρία.
"Έλα ρε μωρό μου. Μην παρεξηγιέσαι", της είπε ο Κώστας και την αγκάλιασε.
"Και τώρα τα παραπονιάρικα μωρά! Διαλέξτε ποιος θα πει πρώτος", είπε η Ελπίδα.
"Ας πει ο 'άντρας' ", είπε η Ειρήνη κι ο Μάρκος πήρε μια βαθιά ανάσα.
"Η ιστορία μου δεν είναι δική μου. Είναι της αδερφής μου.
Η Μυρτώ ήταν πάντα γεματουλα. Η μαμά, βλέπετε, την φρόντιζε πολύ. Ήταν η μικρότερη και της είχε αδυναμία. Εγώ πάλι την πειραζα συνέχεια. Δεν ξέρω το έγινε αλλά μια μέρα...."
Flashback
Ο Μάρκος κάθεται στον καναπέ και παίζει με το κινητό. Η εξώπορτα ανοίγει και μπαίνει τρέχοντας η Μυρτώ.
"Η Μυρτώ ήταν αυτή;"
"Ναιπ! Μάλλον θέλει να αλλάξει γρήγορα για να φάει. Ξέρεις τι φαγάνα είναι".
"Μάρκο, πρόσεχε πως μιλάς για την αρετή σου. Μπορεί να μην το δείχνει, αλλά την πειράζει".
"Σου είπε κάτι;"
"Σε κοιτάει πάντα νε θαυμασμό κι όταν κάνεις κάποιο σχόλιο ανάλογο, η φλόγα στα μάτια της σβήνει", είπε η νεαρή γυναίκα στον γιο της κι αυτός κατέβασε το κεφάλι.
"Πάω να της μιλήσω".
"Όχι, εγώ θα πάω. Της χρωστάω μια συγγνώμη" .
"Μπράβο, αγόρι μου! Να την προσεχείς! Είσαι ο μεγάλος της αδερφός στο κάτω κάτω" .
Ο Μάρκος μπήκε στο δωμάτιο της Μυρτούς και την βρήκε να κάθεται μαζεμένη δίπλα στο κρεβάτι.ο Μάρκος στεναχωρήθηκε που την είδε έτσι. Η Μυρτώ έκλαιγε και δεν του άρεσε καθόλου το θέαμα.
"Ζουζουνι, τι έγινε; Ποιος σε πείραξε;" της είπε και την αγκάλιασε. Η Μυρτώ ξέσπασε σε κλάματα.
"Σσσςς! Ηρέμησε. Εγώ είμαι εδώ" της έλεγε και της χάιδευε τα μαλλιά, κάτι που πάντα την χαλάρωνε. Το είχε ανακαλύψει χρόνια πριν, όταν την έκανε να κλάψει και προσπαθούσε να την ηρεμήσει για να μην το μάθουν οι γονείς τους.
Λίγα λεπτά αργότερα η Μυρτώ σήκωσε το κεφάλι και με δακρυσμένα μάτια κοίταξε για λίγο τον Μάρκο.
"Είμαι τόσο χοντρή;" ρώτησε και ξέσπασε σε κλάματα πάλι.
"Όχι ζουζουνι! Ποιος είπε κάτι τέτοιο;" της απάντησε με την ανησυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
"Εσύ το λες κάθε φορά που τρώω", είπε παραπονιάρικα η Μυρτώ.
"Βρε αγάπη μου, το κάνω για να σε πειράξω. Δεν το εννοώ κιόλας. Δηλαδή εσύ εννοούσες τις προάλλες που είπες ότι με μισείς;" είπε αναφερόμενος σε μια βλακεία που συνέβη πριν λίγες μέρες και τώρα φάνταζε τίποτα.
"Ναι, καλά. Αφού είμαι", είπε η κοπέλα.
"Μυρτώ, πες μου τι έγινε", είπε ο Μάρκος απότομα που δεν άντεχε να βλέπει έτσι την αδερφή του με αποτέλεσμα η Μυρτώ να τρομάξει και να βάλει πάλι τα κλάματα.
Τέλος Flashback
"Δεν έμαθα ποτέ τι έγινε εκείνη την μέρα και την έπιασε η ανασφάλεια. Από τότε μείωσε το φαγητό κι άρχισε να εξαντλεί τον οργανισμό της με γυμναστική. Γυρνούσε νωρίς από το σχολείο για να κάνει γυμναστική, έτρωγε ψυχούλα, έκανε τα μαθήματα και ξανά από την αρχή. Η μαμά ανησυχούσε πολύ. Λίγους μήνες αργότερα..." ο Μάρκος έκανε μια παύση για να ηρεμήσει. Δεν πίστευε πως θα αποκάλυπτε τι χώρισε την οικογένειά του και τι την ξανα-ενωσε. Η Ειρήνη του έκανε νόημα να συνεχίσει κι αυτός πήρε μια ανάσα και συνέχισε.
"Λίγους μήνες αργότερα η μαμά... η μαμά πέθανε. Είχε καρκίνο εδώ και καιρό, αλλά δεν πιστεύαμε πως θα την χάναμε τόσο γρήγορα. Έπαιρνε φάρμακα, έκανε χημειοθεραπείες, πρόσεχε πολύ. Το σπίτι ήταν αποστειρωμένο. Από τότε εγώ δεν κοιμόμουν τα βράδια, στο σχολείο έμπλεκα σε καυγάδες κι έφευγα από το σχολείο για να κοιμηθώ καμιά ώρα. Με τον λυκειάρχη είχανε γίνει κολλητοί. Ο μπαμπάς μου ήταν όλη μέρα εκτός σπιτιού. Σχολουσε από την δουλειά και γυρνούσε αργά το βράδυ. Δεν άντεχε να είναι στο σπίτι. Εκεί που πέρασε φορές ευτυχισμένες στιγμές με την γυναίκα του. Κι η Μυρτώ.... η Μυρτώ, ας πούμε, ότι υπέφερε μόνη. Δεν της δίναμε και πολύ σημασία. Ο καθένας περνούσε τον δικό του Γολγοθά. Θεέ μου, ήταν μόνο 14 και κανείς μας δεν την πρόσεχε. Δεν έκανα αυτό που υποσχέθηκα στην μαμά", ο Μάρκος πλέον είχε δακρύσει κι η ανάσα του δεν ήταν σταθερή. Η Ειρήνη κι η Μαρία έκαναν χώρο στον καναπέ κι η Ειρήνη τον βοήθησε να σηκωθεί και να καθίσει δίπλα της.
"Μπορείς να σταματήσεις αν θέλεις" του είπε χαϊδεύοντάς του την πλάτη.
"Όχι... όχι θα συνεχίσω. Θέλω να σας αποδείξω ότι είμαι μαλακας" .
"Μάρκο, μη...." πήγε να πει η Δέσποινα, αλλά ο Πέτρος της έκανε νόημα να σταματήσει.
"Άστον να τα βγάλει από μέσα του" της ψιθύρισε. Ο Μάρκος είδε ηρεμήσει λίγο κι απόφασις να συνεχίσει.
"Δεν της δίναμε σημασία. Είχε σταματήσει να τρώει καθημερινά. Αδυνάτιζε συνέχεια. Κι ήταν μόνη της σε όλο αυτό. Μια μέρα ήρθε η θεία μου στο σπίτι. Της έμοιαζε τόσο πολύ", έκανε ακόμα μια παύση, αλλά συνήλθε γρήγορα.
"Ήρθε στο δωμάτιό μου κι αφού μαλώσαμε μου είπε να φέρνω σαν άντρας και να προσέξω την αδερφή μου που αργοπεθαίνει. Αρχικά δεν κατάλαβα τι εννοούσε. Μια μέρα μετά το σχολείο έπεισα την Μυρτώ να πάμε μια βόλτα. Της είχα προτείνει να φάνε παγωτό κι αφού αρνήθηκε μαλώσαμε. Δηλαδή μόνος μου μάλωνα, αυτή είχε καθίσει σε ένα παγκάκι και με άκουγε. Όταν σηκώθηκε να μου απαντήσει λιποθύμησε. Την πήγα στο νοσοκομείο. Μετά Απόλλων ερωτήσεις και εξετάσεις ο γιατρός μας είπε πως η Μυρτώ πρέπει να δει έναν ψυχολόγο. Τότε ήταν που κατάλαβα τι εννοούσε η θεία μου με το 'αργοπεθαίνει' . Αρχικά δεν αποδεχόταν πως είχε πρόβλημα. Την γνωμάτευση του γιατρού για νευρική ανορεξία. Της λέγαμε για μήνες πως δεν είναι υγιείς και χρειάζεται βοήθεια. Τελικά συμφώνησε να μπει σε ένα ίδρυμα λίγο πιο έξω από την Θεξάλη. Ένα χρόνο αργότερα είχε μικρή διάφορα. Δηλαδή έτρωγε κάθε μέρα, αν και ποσότητες καναρινιού. Έχει κάποιες κρίσεις που δεν τρώει και δεν τηρεί κάθε μέρα το πρόγραμμα, αλλά είναι καλύτερα" είπε ο Μάρκος περήφανος για την αδερφή του. Η σιωπή πλάκωσε το δωμάτιο.
"Νομίζω πως είναι η σειρά της Ειρήνης", έσπάσε την σιωπή ο Μάρκος και γύρισε να κοιτάξει την κοπέλα.

Για όλα φταίει η βροχή ✓Where stories live. Discover now