The Taste Of Killing

•Final•

___

•5 Yıl Sonra•

"Of Maki ne zaman geliyorsun? Yeminle seni hiç bu kadar özlediğimi hatırlamıyorum." Nicholas'ın hapse girmesinin ardından yıllar geçmişti. Ve eskisine nazaran ikilinin yaşamı daha az dram ve endişe doluydu. Aslında daha çok mutlulardı denebilir. Tabi arada akıllarına EJ ve Taki geçirdikleri günler geliyordu. O anlarda genellikle ikiside susup o günleri düşünüyorlardı. Daha mutlu oldukları o günleri...

  Nicholas yakalandıktan yaklaşık 4-5 ay sonra Maki kendini anca toplayabilmişti. Tabi bu süreçte Harua'da ona hem bir erkek arkadaş hemde bir psikolog olarak fazlasıyla destek çıkmıştı. Ardından ise çalıştığı kanalda spiker olması adına bir teklif almıştı. Önce bunu yapamayacağını, Taki'nin yerine geçmesinin ona iyi hissettirmeyeceğini söylese de sonradan bir şekilde ikna etmişlerdi. Tahmin ettiğinin aksine yaptığı işte o kadar başarılı olmuştu ki yaklaşık 3 ay önce yurtdışından bir takım teklifler almıştı. Elinde gidecek birçok yer olsa da kendisi Almanya'ya gitmeyi tercih etmişti. Ne kadar babası ile arası iyi olmasa da çocukluğu Almanya'da geçmiş sayılırdı. Bu yüzden gitmekten zarar gelmeyeceğini düşündü.

"Harua her gün görüntülü konuşuyoruz..."

"Yanımda olmadıktan sonra seni görsem ne olur? 3 aydır sana sarılmıyorum farkındaysan. Gerçi sana hava hoş koskoca Almanya'dasın. Şimdi ne güzel kızlar vardır orada... Hatta bir-"

"Öyle bir şeyi aklından bile geçirme. Benim gözüm senden başkasını görür mü sence?" Harua, Maki'nin bu sözüyle utanıp istemsizce gülümsemişti.

"Bugün onu gördüm biliyor musun?" O dediği kişi babasının ta kendisiydi.

"Konuştunuz mu?"

"Evet. Aslında yokluğunu hissetmedim bunca zamandır ama bugün onu gördüğümde gerçekten uzun zamandır görüşmediğimizi farkettim. En son lise sondayken görmüştüm galiba. Ama değişmiş... Ben yine o pisliği bekliyordum ama sanki o pislik gitmişte yerine bambaşka biri gelmişti. Tabi yalnız değildi, yanında yeni eşi ve çocuğu vardı."

Harua yutkundu. Maki'nin babasının yeniden evleneceğini hiç düşünmemişti.

"Onlar benim umrumda değil fakat o çocuk... Onların yanında gerçekten mutlu gözüküyordu, benim çocukluğumun aksine... Değişik bir çocukluk geçirdim ama en azından o güzel bir çocukluk geçireceği için mutlu olabilirim. Çok tatlı bir şeydi biliyor musun? Hatta tanıştık bile. Babam hayret verici bir şekilde benden bahsetmiş ona. Beni gördüğünde sarılışını görmen lazımdı."

Maki'nin gülümsemesi Harua'nın da gülümsemesini neden olmuştu. Sonunda mutlu bir hayat yaşıyorlardı.

"Neyse benim şimdi kapatmam lazım. Müsait olduğumda seni tekrardan ararım, görüşürüz miniğim~"

"Minik falan değilim! Ah neyse kendine dikkat et, görüşürüz."

___

"Psikolog olarak size ilaç yazamam efendim. Bunun için psikiyatriye gitmeniz gerekiyor. Hem ilaç kullanmanızı gerektirecek bir durum y-"

"Hiçbir şey yapamıyorsan neden psikologsun ki? ANCA MİLLETİN CEBİNEN PARA ALIN BOŞ BOŞ!"

"Efendi-"