BERDEL DAVASI

13.Bölüm

Avşin istemese de mecburen berzan ağa ile birlikte odalarına çıkmıştı. Vücudundaki zedelenmeler yürüdükçe canını acıtıyordu.

" Teşekkür ederim Berzan ağa işin yoksa çıkar mısın lütfen. "

" Hayır çıkmam. "

Berzan ağa karısının ellerinden tutup onu yavaşça yatağa oturtup uzatmıştı. Dinlenmesi gerekiyordu karısının .

" Bundan önce de söylediğim gibi benim yerim senin yanın Avşin hanım. Şimdi uzan ve dınlen. "

Karısına göz kırpıp tekrar konuşmuştu genç ağa.

" Sende istersen eğer kocan sana yastık olmak için can atıyor haberin olsun. "

" Yok teşekkür ederim benim gayet yumuşak ve güzel yastığım var bir başkasına ihtiyaç duyacağımı sanmıyorum. "

Berzan şuan için bugünlük kotasını doldurduğunu biliyordu. O yüzden hiç üsteleyip karısının milim de olsa aralık bıraktığı kapıyı kapatmaya gerek yoktu. Ellerini havaya kaldırıp uzaklaştı.

" Peki hanım ağam siz nasıl isterseniz. Ben emrinize amadeyim. "

Avşin bıkkınlıkla kocasına bakıyordu. Bu iki gündür üstüne o kadar titriyordu ki artık gına gelmişti genç kıza. Ne ara bu seviyeye gelmişlerdi bilmiyordu ama Avşin hâlâ Berzan ağa ya hislerini söylememiş söylemeye de niyeti yoktu. Elinden geldiğince ondan uzak durmaya onu da kendinden uzaklaştırmaya çalışıyordu. Aklı hâlâ ona yaşattıklarındaydı. Onları unutmadığı sürece Berzan ağa yla mutlu olamayacaktı.

Berzan ağa odadan çıkmış ve asıl canını sıkan konuyu konuşmak için aşağı inmişti. Gözleri Dilşah hanım ı arıyordu. Yaşlı kadın avluda oturmuş hazırlıkları anlatan Halime hanımı gülerek dinliyordu.

" Ana ! "

Dilşah hanım oğlunu görünce yüzü düşmüş korkuyla yutkunmuştu.

" Buyur oğul. "

" Çalışma odasına gelesin konuşacaklarımız vardır senle. "

Dilşah hanım olacaklardan kaçamayacağını bildiği için sakinlikle başını sallamıştı.

"Sen geç oğul Halime ablanla iki kelam edip geliyorum. "

Berzan ağa heybetli adımlarla odasına gitmiş sıkıntıyla başını ovalamıştı. Hayatı ne zaman düzene oturacak ne zaman bu konakta huzurla oturacaklardı. Şimdiye kadar olanlar onun suçuydu bunu biliyor ve inkar etmiyordu genç adam ama tam düzeleceğiz dedikçe başlarından bambaşka bir olay geçiyor ve daha da çok dibe batıyorlardı.

Bu kez buna fırsat vermeyecekti . Anasıyla konuşup onu uyaracaktı. Az çok tanırdı anasını. Dostuna dost gibi dost düşmanına da has düşmandı  yaşlı kadın. Şimdi duyduklarının acısını bir zamanlar onun da yaptığı gibi suçsuz karısından çıkartacaktı bunu biliyordu. Sırtını sandalyesine yaslamış başını geriye atmıştı. İki gündür hiç uyumamış gülgoncasıyla ilgilenmişti. O da Avşin ın düşündüklerinden habersiz hangi ara bu kadar kapıldığını düşünüyordu. İki gün önce yaptığı şeyi düşündükçe aklını kaçırma eşiğine geliyordu genç adam. Karısının o anki çaresizliği çaresizce bakışları aklına düştükçe kalbi binbir parçaya ayrılıyordu.

Kapının açılmasıyla toparlanmış aklındaki düşünceleri geriye atmıştı .

"Buyur ana geç otur. "

Dilşah hanım ağır hareketlerle koltuğuna yerleşmiş ve oğlunu dinlemeye başlamıştı.

" Ee de bakalım oğul ne diyeceksen. "