GÜMÜŞKARTAL ( MASTANİ) +18

HEYECAN

Gümüşkartal'ın sözlerinden sonra Mastani yukarıya çıkmıştı.

"Ah hadi ama ben çiftleşmeyi sadece hayvanlarda gördüm."

İçi içini yerken hemen üstündeki gelinliği çıkarıp bavula tekrardan koyacaktı ama bavul ortada yoktu. Odaya baktığında düzenliydi demek ki yardımcılar toplamıştı. Aslında aşağıdaki ihtişama karşı burası daha sade bir odaydı, oldukça büyük bir yatak dışında. Yatakların hemen yanında komodinler vardı, oda tamamen beyazlar içindeydi. En azından burası zenginlik kokmuyordu. Gözü yatakla kesiştiğinde kalbi yerinden çıkacak gibiydi.

"Bunları düşünme Mastani hem hayvanlarda insanlar gibi herhalde kısa zaman da olup bitecek."

Kendine temkinler verirken kıyafetlerinin hemen Gümüşkartal'ın yanında asılı olması gülümsetmişti. Büyük ihtimalle onun fikriydi bu yoksa ondan izinsiz bu odaya girip eşyalarına kimse kolay kolay dokunamazdı. Üstünü çıkarıp mavi elbiselerden birini giyindi, cidden Maria kadar zevkli ama bir o kadar sade bir kadın yoktu. Elbise hemen dizlerinin altındaydı, kısa kollu sadece eteğinin ucundaki işlemeler bir farklılık katmıştı. Elbiseye istemsizce dokundu, sanki Maria'ya dokunur gibi. Derin bir nefes verip saçındaki tacı da çıkarıp kenarı koydu.

Odadan dışarı çıktığın gözü direkt duvarları pembe olan bir odada keşişti, kesinlikle Kiraz'ın odasıydı. Odaya doğru ilerlediğinde Kiraz masada kağıda birkaç bir şey yazıyordu, yanında da o aşağıdaki kız vardı. Kıza baktığında esmer teni o kadar güzel duruyordu ki istemsizce sinir oldu. Evet esmer kim varsa sevmiyordu.

"Heyy ne yapıyorsun bakalım?"

Kiraz, Mastani'nin sesini duyduğunda büyük bir heyecanla arkasına dönüp Mastani'nin yanına doğru koştu.

"Gelmişsiniz, evlendiniz mi artık?"

"Galiba evlendik."

Kiraz ellerini çırpıp direkt Mastani'ye koştu.

"Çok sevindim teyze."

"Teyze mi? Hey dur orada."

Mastani, Kiraz'a doğru eğildiğinde

"Bana bak, ben teyze olacak kadar yaşlı mıyım? Bana adımla hitap et." Demişti.

"Ama babam kızar."

Mastani elini yukarıya doğru sallayıp

"Aman senin o despot baban her şeye kızıyor."

"Hamza Bey öyle dediğinizi lütfen duymasın."

Mastani başını kaldırdığında kendine meydan okuyan gözlerini gördüğü kıza gülümsedi.

"Siz galiba Ayşe'siniz."

Mastani günlükte Kiraz'ın yazdığı arkadaşı buydu diye düşündü.

"Evet Mastani Hanım ben Ayşe, Kiraz'ın hem hemşiresiyim hem de onunla ilgileniyorum."

Mastani bu sinsi kızdan hiç hoşlanmamıştı.

"Güzel o zaman sadece bunlarla ilgilenin, eşimle nasıl konuşacağım sizi bağlamaz."

Mastani'nin verdiği ayarla Ayşe buz gibi olmuştu, ne hadsiz bir kadındı? Züleyha Hanım'a da bu şekilde saygısızca davranmıştı.

"Hadi aşağıya inelim hem bir şeyler yemek istiyorum hem de sana olan biteni anlatmak."

Kiraz, Mastani'nin uzattığı eli tuttuğunda Ayşe tekrardan araya girmişti.

"Mastani Hanım, Ayşe'nin ödevi daha bitmedi."