GÜMÜŞKARTAL ( MASTANİ) +18

KISKANÇLIK

Hellooooo 🧿 nasıl gidiyor?

"Neyi var doktor?"

"Sinir krizi geçirmiş Hamza bey. Bir kaç ilaç verdik, biraz sonra uyanır."

"Hastanelik bir durumu yok değil dimi?"

"Merak etmeyin gayet iyi. Sinir boşalması yaşamış hanımefendi."

"Tamam. Ali sizi yolcu etsin."

Doktor tekrardan Gümüşkartal'a selam verip salondan çıktığında Müzeyyen Hanım kızın yanına oturdu. Beyaz teni iyice solmuştu, bu şekilde solgun bir biçimde uyuması kadının kalbini sızlatıyordu.

"Annen bu kez fazla oldu, onu zamanında Arzu'ya yaptığı gibi kontrol altına almak istiyor ama Mastani onun ya da bizim kalıplara sokacağımız bir kız değil."

Müzeyyen Hanım'ın sesi sert çıkmıştı, ilk kez Gümüşkartal'a karşı kızın ne denli o elbiselere bağlı olduğunu gözlerinde görmüştü. Ne kadar seviyorsa tanıdığı o sakin kız anından gitmiş bambaşka birine dönüşmüştü. Aslında Müzeyyen Hanım, Mastani'nin bu kadar gözü kara olmasından korkmuştu.

"Halledeceğim o meseleyi ama önce Mastani'yi odaya götüreyim."

Gümüşkartal koltuğa yatırdığı karısını kucağına alıp odasına çıktığında Kiraz kapıyı açıp babasına doğru baktı.

"Baba Mastani uyuya mı kaldı?"

" Hala yorgunluğunu atamadı, hadi sende artık yatağa."

Gözleri arkadaki Ayşe'ye değdiğinde.

"Kiraz'ı yatır." Demişti.

Bu ses tonu bilen Ayşe direkt Kiraz'a doğru ilerleyip, kızı içeriye alıp kapıyı kapatmıştı.

Odaya girdiklerinde Mastani'yi yatağa yatırıp alnına bir buse kondurmuştu. Gözleri dağınık elbiselere kaydığında içindeki öfkeyi kusacak yeri arıyordu. Mastani o andan o şekilde gördüğünde sanki elindeki ateşten değil saçlarından o kıvılcımlar çıkıyor gibiydi. Gümüşkartal karısına yapılan bu saygısızlığa göz yummayacaktı. Mastani'nin canı yanmıştı ve o bir söz vermişti. Onun canı yanarsa kendisinin de yanacaktı.

Odadan dışarı çıktığında direkt annesinin odasına girmişti. Beklediği pişmanlık yerine bu kadar rahat bir şekilde odada oturması onu iyice çileden çıkarmıştı.

"Sen ne hakla böyle bir şey yapıyorsun!"

Züleyha Hanım oğluna doğru döndüğünde derin bir nefes almıştı. Gümüşkartal'dan her zaman çekinirdi ve şu an bir kız yüzünden tam karşısına almıştı.

"Senin adını kurtardım. Karın ortada ucuz elbiselerle geziyor farkında mısın?"

Gümüşkartal için bu son raddeydi.

"Senin için ya da başkası için ucuz olabilir ama Mastani'nin kıyafetleri aldığın bol sıfırlı etiketli elbiselere göre daha değerli! Sen sadece senin istediğin gibi birisi yapmak istiyorsun ama unutma ki Mastani benim gücümden bile korkan bir kız değilken senden hiç çekinmez."

"Beni aşağıda tehdit etti. Gidip o kıza ağzının payını vereceğine bana mı hesap soruyorsun? Bebeği doğurup gidecek bir kız için."

"O benim karım. 'O kız' şeklinde konuşamazsın."

Züleyha Hanım şaşkındı. Bir kaç defada Arzu'ya katı davranmıştı. Ama Gümüşkartal müdahale etmemişti. Şimdi ise kendisine o ucuz elbiseler yüzünde bu şekilde davranıyordu.

"Karın mı? O senin karın falan değil, sadece çocuk yapıp göndereceğin bir taşıyıcı anne!"

"Bu evlilik gerçek Züleyha Hanım, öyle bir durum söz konusu değil!"