"Hocam ben yeni öğrenci Arwen Bellingham."
Hoca ilk önce anlamaz bir şekilde baktı daha sonra jetonu düşmüş bir şekilde.
"Haaa doğru bugün 3 öğrenci transferi diyorlardı. Hoşgeldin Arwencim kendini tanıtmak ister misin?"
Kız o kadar isteksiz görünüyordu ki dışarıdan bakan biri bile bunu anlıyabiliyordu. Kız isteksizce hocanın yanına yaklaştı.
"Ben Arwen Bellingham 17 yaşındayım. Bence bu kadarı yeterli."
Hoca kafasını salladı ve daha fazla zorlamadı. O da Arwen'in isteksizliğini fark etmişti.
Hoca tekrar boğazını temizledi.
"O zaman Arwencim sende Pablo'nun yanına geç."
Arwen sınıfa boş boş bakarken benim oturduğum sıranın önündeki sırada oturan çocuk elini kaldırdı ve kendini belli etti.
Arwen sıraya geçip oturduğu sırada da zaten zil çalmıştı.
Sınıftakiler dışarı çıkarken bakışlarım önümde oturan ve telefonuna bakan kıza kaydı.
Tanışmaktan zarar gelmezdi.
" Selam ben İsidora."
Kız ilk başta başkasına söylediğimi sanarak bakmamıştı daha sonra onun omzuna dokunmam ile bana dönmüştü.
Kaşları çatıp bir şekilde
"Bana mı dedin."
Hızlıca kafamı salladım ve tekrar ettim
"Ben Isidora,bu okula senin gibi yeni geldim ve belki arkadaş oluruz diye düşündüm."
Yüz ifadesinden çok istemiyormuş gibi duruyordu fakat bir süre düşündükten sonra kafasını salladı.
O sırada sınıfa Elena gelmişti. Bir süre sınıfta gözlerini gezdirdikten sonra beni bulabilmişti.
Yüzündeki ona has olan tatlı gülümsemeyle geldi.
"Ben geldim Isi."
Ona gülümseyip
"Hoşgeldin baş belası."
Daha sonra bakışları Arwen'e dönmüştü.
"Ben Elena Isidora'nın kardeşiyim."
Arwen kafasını salladı o sırada yanındaki adının Pablo olduğunu öğrendiğimiz çocuk araya girdi.
"E herkes tanışıyor o zaman bende kendimi tanıtayim o-"
O sırada sesindeki heyecan belli olan Elena
"Sen Barcelona'nın oyuncusu değil misin?"
Elena'nın sesindeki heyecanı duyan Pablo'nun bakışları sanki ışıldamıştı.
Bunu fark etmiştim. Daha sonra bunu Elena ile konuşurdum.
O sırada yanımdaki halaa uyuyan oğlana bakıyordum.
Uyanıcak gibi bir hali yoktu. Bende uyandırmamaya karar verdim.
"Peki hanımlar aksanlarınız farklı geliyor nerelisiniz bakalım."
Sorduğu soruya ilk önce ben cevap vermiştim.
Kendimi ve Elena'yı göstererek
"Annemiz Sırp babamız İspanyol uzun zamandır Sırbistan'da yaşıyorduk."
Elena ise yerde olan bakışları ve fısıltıyla çıkan sesiyle
"En azından geçen yaza kadar."
Pablo Elena'nın dediğinin üstünde çok duramadan bu sefer Arwen konuşmuştu.
