ពាក្យសម្ដីដែលហាក់ចាក់ធ្លុះធ្លាយបេះដូងថេហ្យុងគេក៏បានត្រឹមសម្រក់ទឹកភ្នែកទាំងឈឺចាប់បីខែមកនេះគេយំរាល់យប់រាល់ថ្ងៃមិនលុះពេលសោះឡើយជីវិតគេម្តេចក៏គួរឲចង់សើចអ្វីបែបនេះ? បីខែហើយពួកគេក៏មានទំនាក់ទំនងលើគ្រែជាមួយគ្នាគ្រប់គ្រាមកហើយដែរហើយអារម្មណ៍ចម្លែកៗក៏តែងតែមានមកជាហូរហែដែលនៅពីក្រោយភាពស្អប់ខ្ពើមតែថេហ្យុងបែរជាទទួលដឹងតាមរយៈបេះដូងដែលលោតញាប់ញ័រពេលដែលនៅក្បែរនាយ។
"អ្ហាអ្ហា..ថេយ៍ឈឺណាស់លោកម្ចាស់ថ្នម..ថ្នមៗ"រាងកាយអាក្រាតស្រឡូនស្រឡៅកំពុងត្រូវម្ចាស់គ្រប់គ្រងយ៉ាងរោលរាល ដៃទប់ស្មានាយជាប់មិនចង់ឲនាយកម្រើកខ្លួនជាងនេះទេគេខ្លាចថាខ្លួននឹងអាចប្រេះជាពីរបើគេហ៊ានតែបុកចូលបន្ថែមកាន់តែជ្រៅលើសនេះវាទើបតែចូលសង្ងំបានបន្តិចប៉ុននោះវាឈឺណាស់វាជ្រៅនិងគ្រោធគ្រាធសឹងតែបុកត្រូវពោះគេម្តងជាពីរដងពេលនាយដោលចូល។
"លោ..លោកម្ចាស់..ថើបខ្ញុំ"មិនដឹងថាអារម្មណ៍នោះមកពីណាគេចង់ក្រសោបប្រុសម្នាក់នេះចង់ឲនាយថ្នាក់ថ្នមគេព្រោះតែ..វាជាយប់ចុងក្រោយហើយដែលគេបាននៅក្បែរនាយដែលមានឈ្មោះជាម្ចាស់អស់រយៈពេលជិតបីខែមកនេះ។
"អ្ហឹម.."ស្នាមថើបដ៏ក្តៅគគុកពួកគេថើបគ្នាយ៉ាងស្រើបស្រាលថេហ្យុងអង្គុយពីលើភ្លៅនាយមាំដែលកំពុងតែអង្គុយចុងជើងគ្រែក្រសោបដៃក្រាស់ឱបចង្កេះអង្រ្កងស្រឡូនស្អិតរមួតដូចពស់ថ្លាន់រឹតចំណី។
"អ្ហាសអ្ហាស..(ខ្ញុំចូលចិត្តលោកម្ចាស់)ថេហ្យុង ថ្ងូររហ៊ឹះនៅដើមកពាក្យចុងប្រយោគក៏បានត្រឹមនិយាយក្នុងចិត្តខាំមាត់សម្រក់ទឹកភ្នែករហាមជោគថ្ពាល់ទន់រលោងពេលនាយដោលបុកក្ ចូលមកពីខាងក្រោមធ្វើឲខ្លួនប្រាណតូចត្រូវច្រឡោតឡើងលើស្រវាឱបកនាយខ្ទប់មុខនឹងស្មាធំក្រអាញមិនហ៊ានបញ្ចេញសំឡេងយំឲគេបានដឹងខ្លាចថាធ្វើឲគេទាស់ចិត្ត។
"អ្ហឹកអ្ហឹកអ្ហើសអ្ហើស.."
"នរណាឲឯងយំ? "
"អ្ហាយ..ហ្ហឹកហ្ហឹកស-សូមទោសហ្ហឹកខ្ញុំសូមទោស"ពេលម្រាមដៃមាំទាំងប្រាំលូកចាប់កញ្ឆក់ទាញសក់ថេហ្យុងបោចបញ្ច្រាសក្រោយធ្វើឲគេឈឺសឹងតែជ្រុះដាច់សក់មកទាំងដុលចេញពីលលាដ៍ក្បាល។
"ខួរក្បាលឯងមិនចងចាំទៀតហើយមែនទេយើងប្រាប់ថាយ៉ាងម៉េច?"
"ហ្ហឹកបាទ.."
"លើកអុកទៅ"ព្រលែងសក់គេឲមានសេរីភាពវិញខ្លួនប្រាណថេហ្យុងក៏ត្រូវនាយបង្គាប់បញ្ជាឲលើកអុកលើវត្ថុរឹងកំព្រឹសនោះ។
"ថ្លង់ទេហ្ហេស៎ឲវាឆាប់ឡើង!"នាយទះសាច់កំប៉េសគូទគេផ្លាច់មិនថ្នមដៃឡើងក្រហមជាំបង្កើតជាការឈឺចាប់មួយកម្រិតទៀតដល់ថេហ្យុងមុននឹងគេប្រឹងប្រើកម្លាំងដែលមានសល់តិចតួចលើកអុកលើភ្លៅនាយផ្លាច់ៗ។
"ខ្លាំងទៀត!"
"ហ្ហឹកបាទ!"ថេហ្យុង ខាំមាត់មិនហ៊ានសសឹកលើកដៃទប់ស្មាមាំលើកចង្កេះអុកទៅតាមដែលនាយបញ្ជាមិនហ៊ានខកខានខ្លាចថានាយនឹងប្រើហិង្សារដាក់ទៀត។
"អ្ហឺសអ្ហឹស..."
"យឺតណាស់!"
ផ្លាច់! មិនថាគេប្រើកម្លាំងលឿនប៉ុណ្ណាក៏នៅតែមិនសមចិត្តនាយទើបគេត្រូវចាប់លើកចង្កេះតូចល្អិតឲលើកអុកបុកទម្លាក់មកលើក្ ដែលកំពុងតែសង្ងំ នៅក្នុងខ្លួនថេហ្យុងនោះអុកទម្លាក់មួយផ្លាប់ៗអួលស្លើភ្នែកសស្គូស។
"អ្ហឹកលោកម្ចាស់អ្ហាសអ្ហាសជ្រៅណាស់ហ្ហឹក"
"ស្ងាត់ទៅ អ្ហាក.."ថាហើយក៏ឱនទៅខាំស្មាថេហ្យុងមួយគ្រឹបរហូតដាច់សាច់ចេញឈាមមករហាចឯថេហ្យុងក៏ស្រែកទាំងឈឺចាប់ស្នាមធ្មេញនៅលើសាច់ស្រស់របស់គេដាមដោយឈាមវាឈឺណាស់គេខាំនាយមើលតែនាយជាចំណី។
"អ្ហឹកឈឺ.."មិនថាគេអង្វរកនាយយ៉ាងណាក៏នាយនៅតែមិនបន្ធូរដៃសោះប្រឹងដោលចង្កេះពីខាងក្រោមមកបុកចូលទៅក្នុងខ្លួនថេហ្យុងមិនដាច់សូរសំឡេងសាច់ប៉ះសាច់ដ្បិតចលនាមិនបញ្ឈប់ម្ចាស់នាយក៏បន្តលិឍសាច់ក្រអូបប្រហើររបស់រាងតូចបឺតឈាមដែលស្រក់លើស្មាទាំងមិនរអើម។
បន្តចូលពីមួយទឹកទៅមួយទឹកថេហ្យុងខ្សោយរកដង្ហើមដកសឹងពុំបាននាយអុកនាយខ្លាំងៗមិនទុកឲគេបានសម្រាកសោះឡើយពីមួយក្បាច់ទៅមួយក្បាច់គេញ័រជើងញ័រមាត់ដូចកូនសត្វ។
"អ្ហាសអ្ហាសលោកម្ចាស់"ថេហ្យុង ខ្ញាំកម្រាលពូកទាំងខ្ទប់មុខនឹងខ្នើយស្រែកថ្ងូរលាយនឹងទឹកភ្នែកដែលស្រក់ហូរមិនឈប់គេឈឺត្រង់ចន្លោះភ្លៅនោះណាស់ពេលនាយតន្រ្តំបុកនាយម្តងៗគេមានតែអារម្មណ៍ឈឺអួលគ្មានរកចំណុចក្តីសុខណាបានសូម្បីតែបន្តិចខ្លួនគេសឹងតែប្រេះហែកជាជម្រៀកៗម្តងៗទៅហើយ។
សុឺត! ជុងហ្គុក ប្រដេញស្នាមថើបពីលើខ្នងថេហ្យុងថែថើបនិងលិឍថ្នមៗមិនឲសល់សាច់ ភ្លៅថេហ្យុងត្រូវនាយចាប់ហែកនិងលើកឡើងឲមកបុកនឹងចង្កេះនាយដែលកំពុងតែលត់ជង្គង់បុកបញ្ចូលក្ ចូលរន្ធគេពីខាងក្រោយផ្លាប់ៗលាន់សំឡេងខ្ទរខ្ទារពេញបន្ទប់ក្រោមដី។
"ស្រែកថ្ងូរទៅថេហ្យុង..អ្ហាសស្រែកឲខ្លាំងៗទៅ"
"ហ្ហឹកអ្ហាសអ្ហាសហ្ហឹក..អ្ហាស."
"ស្រែកទៀតមកថេហ្យុងដាមនៀល"
"អ្ហាសអ្ហាសលោកម្ចាស់.."ពេលជង្គង់គេចាប់ផ្តើមទន់ជុងហ្គុកក៏តាមទ្រោបទម្លាក់កម្លាំងខ្លួនមកពីលើរាងកាយតូចល្អិតសង្កត់គេឲលិបដល់បាតពូកនិងនៅតែតាមបុកកន្រ្តាក់ខ្លួនប្រាណថេហ្យុងមិនឈប់មិនឈររហូតបានបញ្ចូលទឹកកាមពេញពោះនិងហូរហៀរចេញមកក្រៅប្រឡាក់ពេញពូកសើមជោគ។
