HELLACIOUS VENGEANCE

Chapter 69

Midnight's POV

Lumipas ang tatlong araw, after class pumupunta kani ng bahay para mag practice. We spent countless hours perfecting our vocals and harmonies, ensuring every note resonated with emotion. Tyler's dedication was inspiring; his voice soared effortlessly, complementing mine in ways that surprised even our team. How innocent face hides a very dark secret. Tumngin ako kina Chase, I know he was jealous. I smiled at him assuring him that he only holds my heart. Cheezy may it sound but he's the reason why I'm still in my sanity.

"Let's run through the chorus again," saad ko sakanila at inayos ang stand ng microphone. Nakita ko na namangha ang mga kaklase namin, and the new girl who is now looking at me deadly. I just lightly smirked at her.

Chase nodded, his fingers strumming the guitar with practiced ease. "Got it. This part needs to hit just right." Suhestiyon niya sa banda

Sa bawat pagtaas ng musika, nilagay ko ang sarili sa character na isinulat ni Marie. Nagtatalo ang aming mga tinig, nagpapahayag ng damdamin na nais naming ipadama sa mga audience. Hindi lamang ito simpleng pagtatanghal, ito'y isang pagpapakita ng aming paglalakbay paglalakbay ng pag-unlad, pagtuklas, at pag-usbong ng koneksyon.

"Kumpleto na natin 'to," ngumiti si Alexis, ang kanyang mata ay puno ng saya na para bang inaasam niyang sana ganun na lang ang klase ng buhay na meron kami. Hindi puro gulo kundi normal lang at masaya. Hindi ko maiwasang ngumiti rin, nagpapasalamat sa kanyang matibay na suporta. Sa bawat linya ay naglalantad ng mga alaala namin. Hindi ito lamang isang awit, ito'y kuwento na kumakalat ng magkasabay.

Sa pangalawang kanta naming pinili, "Can't Help Falling in Love" ni Elvis Presley, sumasalamin sa pag-unlad ng pag-ibig ng dalawang karakter. Ang mabilis na tempo at taos-pusong mga titik ay sumasalamin sa pagbabago na punong-puno ng kasiyahan, pag-asa, at bagong kaisipan ng pagkakaisa.

"Focus tayo sa bridge," payo ni Reve, inaayos ang tempo sa kanyang keyboard.

Tumango ako, nadarama ang indayog sa aking katawan. Ang sayaw na binuo namin ay sumasalamin sa dalawang karakter ang kanilang emosyonal na paglalakbay ang pag-aatubiling mga hakbang na unti-unting naging tiwala, nagpapahiwatig ng kanilang pagmamahalan

Sa bawat pag-rehearse, lumalakas ang aming tyansa na manalo. Ang pagtutok ni Tyler sa mga nota at ang kanyang tinig na gabay sa melodiya ay bumubuo ng isang kakaibang koneksyon na hindi kayang ilarawan ng salita.

"Handa na tayo," tiwala ni Alexis, ang kanyang mga mata ay determinado. "Ang performance na 'to, hindi makakalimutan."

"Alexis, may last song pa diba?" sabat ni Marie, napakamot ng ulo si Alexis.

"I want this kind of ending eh!" maktol niya nagtawanan ang lahat

Hindi ko maiwasang maramdaman ang pagnanasa at kumpiyansa. Ang aming pagod na pinaghirapan, salungat sa aming sama-samang determinasyon, ay maglalabas sa bawat nota, bawat hakbang. Habang handa na kaming lumabas sa entablado, alam kong hindi lang kami mga performer; kami'y mga tagapagsalaysay, handang ibahagi ang aming paglalakbay sa buong mundo.

"What's the last song ba?" tanong ni Vape "Any suggestions?" tanong ni Vape, breaking the silence matapos ang intense na rehearsal namin. Nakatayo kami sa pool area, puno ng mga musical instruments, mga lyrics na nakadikit sa whiteboard.

Si Marie, nakasandal sa pader na may malalim na iniisip, sumagot, "Something na maka-capture nang essence ng journey natin so far. Something na magtutugma sa lahat ng ito."

Si Alexis, na laging excited, nagbigay ng suggestion, "How about 'Someone You Loved' by Lewis Capaldi? Powerful, emotional, at talagang magre-resonate sa story natin."

Tumango si Chase bilang pagsang-ayon, nakikipaglaro ng ilang chords sa kanyang gitara. "Yeah, it's a great choice. Ang lyrics pwedeng mag-mirror ng depth ng connection natin at ng struggles na naranasan ng dalawang karakter."

Si Reve naman, nag-aadjust ng settings sa kanyang keyboard, nagdagdag ng kanyang opinyon, "It's a song na pwede nating gamitin para ipakita ang ating vocal prowess at emotional depth. Perfect finale, I think."

Si Tyler, na tahimik lang kanina, nagsalita na may tiwala at kumpyansa, "I agree with 'Someone You Loved.' Hindi lang ito about romantic love; it's about the pain of separation and moving on."

Dahil sa unanimous agreement, napagkasunduan na namin ang kanta. It felt right culmination ng aming hard work, shared experiences, at growth as individuals and as a band. Habang nagpe-prepare kami para mag-practice ng kanta, tiningnan ko ang bawat isa sa aking mga kaibigan, mga kasama sa banda, bawat isa ay nagre-reflect sa journey na aming pinagsimulan.

"Let's make this final rehearsal count," sabi ko, feeling a surge of determination. "This performance isn't just a competecion. Ito ay patunay sa lahat ng pinagdaanan natin at sa lahat ng sakripisyo at pagtutulungan. We finally have our piece!" masayang saad ko brushing off my personal problems aside.

At kaya, with renewed focus at shared sense of purpose, we dove into 'Someone You Loved' by Lewis Capaldi. Bawat note, bawat lyrics, carried the weight of our story, resonating through the studio and filling us with pride and anticipation.

Sa pagtatapos ng rehearsal, a mix of exhaustion and excitement filled the room. Alam naming handa na kami. Ready to step onto that stage at ibahagi ang aming journey, aming music, at aming puso sa buong mundo.