cynefin | hyunlix

cynefin | 25

...

"Ben neden bu kadar gerildim?"

Hyunjin eliyle yüzüne yelpaze yaparken Jennie dahil hepsi gülüyordu. Bugün, iki aile de tanışmak için Felix'in evinde toplanmıştı. Tabii ki Felix'in fikriydi bu. Bir an önce okulu bitirip evlenme derdine düşen Felix'ti. Hyunjin sadece ona ayak uyduruyordu.

"İçeride iki ailen de var çünkü."

Minho sırıtırken omzuyla Seungmin'i dürtmüştü. Felix, o gruptan sadece Seungmin'i çağırmıştı, o da sevgilisine sürpriz olmuştu.

"Artık gelseniz mi çocuklar? Çünkü ikizim gerildikçe geriliyor. Ayrıca Hyunjin, senin bu dedenin derdi ne tanrı aşkına? Ne alıp veremiyor ikizimle?"

Hyunjin sonunda biraz olsun güldüğünde tatlı olan tepsiyi almıştı. Diğerleri de kalan tepsileri alırken salona geçmişlerdi. Hyunjin en büyüklere ve eşine verdikten sonra Felix'in yanına çökmüştü. Felix'in gergin yüzü anında gevşerken vitasının kokusunu almasıyla mayışmaya başlamıştı. Tamamen kendini kaybetmeden önce kafasını toparlayıp elindeki tatlı tabağını eşine uzattı.

"Yer misin gü-" Cümlesini tamamlayacaktı ki büyüklerin de olduğunu hatırladı. Açık göstermemek için gülümsedi zorla. "Yemek ister misin?"

Hyunjin tatlı tatlı kafasını salladığında yine büyüklerin olduğunu unuttu. Tatlıdan bir çatal sevgilisine uzattığında Hyunjin gözlerini büyüterek tabağı işaret etmişti. Felix yemediği için kaşlarını çatarken babasının boğazını temizlemesiyle kendine geldi. Çatalı tabağa bıraktı hızlıca, tabağı da sehpaya bırakıp üstünde ki ceketi düzeltti. Arkadaşları yine kendi arasında gülerken Hyunjin dudaklarını birbirine bastırmıştı.

"Deltaymışsın, doğru mu?" Hyunjin'in dedesi yine soru sorduğunda Felix kafasını salladı. Bu adam geldiğinden beri sadece Felix'i sorularıyla bunaltıyordu. Yeni tanıdığı insanlara tatlı davranırken Felix'e geldiğinde gözleri bile keskinleşiyordu.

"Evet efendim, deltayım."

"Benim oğlumla vita olduğu için mi evlenmek istiyorsun?"

Felix'in kaşları çatılırken elini bacağının üzerine koydu. Şu ana kadar arkadaşları hariç kimse onların ruh eşi olduğunu öğrenmemişti.

Elinin tersini bacağına yaslayıp avucunu açıkta bıraktı. Hyunjin elini onun avucuna yerleştirdiğinde el farkına bakarak gülümsedi. Büyükler Felix'in gözlerinin anlık değişimini gördüğünde şaşkınlıkla birbirlerine bakarken Hyunjin de kafasını kaldırarak dedesine bakmıştı. Mor gözleri parıldarken elini yavaşça çekti. Gözleri yine kahverengi olurken gülümsemişti.

"Hyunjin sadece sevdiğim adam değil efendim, aynı zamanda ruh eşim. Biz tanışmadan önce kurtlarımız bağlandı. Daha sonra bizi birleştirdiler."

"Bu nasıl olur? En son ki ruh eşleri yıllar önce ölmüştü."

Hyunjin omzunu silkip dudaklarını öne büzdü.

"Bizde şaşırmıştık ama öyleymiş. Onun fularına dokunsam bile kurdum onu algılayıp ortaya çıkıyor. Saniyelikte olsa gözlerimde kendini belli ediyor."

Hyunjin'in dedesi ellerini karnında birleştirip geriye çekildi. Felix gülümserken avucunu yine açtı. Hyunjin hiç çekinmeden ellerini birleştirdiğinde yukarı kaldırıp elini öptü.

"Sizden önce ona bir söz vermiştim, bu ellerin asla ayrılmayacağına dair. Buradayken hepinizin önünde tekrar söylemek istiyorum."

Yönünü Hyunjin'e çevirip iki elini de tuttu.