''ကုိေဝလြန္ေမာင္း ကြၽန္ေတာ္ကုိသာလြန္ေမာင္းဆီသြားလိုက္ဦးမယ္''
''ကုိသာ့ဆီ''
''အင္း သြားၿပီဗ်''
''ေနဦး ဒီအဝတ္အစားနဲ႔လား''
''ဘာျဖစ္လို႔လည္း''
မင္းေနာင္ဝတ္ထားတာကသိပ္လည္းမစုတ္ပ်က္ပါ။ဦးေလးခ်ဳပ္ေပးလိုက္တဲ့အေရာင္ကြၽတ္ေနေသာပုဆိုးနဲ႔႐ွပ္အႏြမ္းတစ္ထည္ပင္။အသစ္မဟုတ္ေပမယ့္လို႔ေတာ့႐ႈေပ်ာ္ၾကည့္ေပ်ာ္ရိွပါသည္။
''ဘုရားပြဲသြားမွာကုိဒီအဝတ္အစားနဲ႔လား''
''ဘုရားပြဲ''
''ႀကိဳးၾကာကန္ မွာဘုရားပြဲရိွတယ္ ကုိသာကေခၚသြားမလို႔ေနမွာ ခင္ဗ်ားတို႔သြားမွာဆိုရင္က်ဳပ္တို႔လည္းေစာင့္က်ဳပ္တို႔လည္းသြားမွာ ေက်ာင္းကလူေတြေျပာမထားဘူးလား''
ဟုတ္သည္အခုမွမင္းေနာင္သတိရသည္က ဆရာစိုးၾကည္ေသာင္းကညေနက်သြားစရာရိွတယ္ဟုေျပာထားသည္။ေတာ္ပါေသးသည္အႏွီလူသတိေပးေပလို႔မဟုတ္လ်ွင္
အေရာင္လြင့္ေနေသာပုဆိုးနဲ႔တင္မင္းေနာင္အ႐ွက္ကြဲလိမ့္မည္။အေရာင္ေတြကဟိုေနရာကအစိမ္းကြက္၊ဒီေနရာကအျပာကြက္ႏွင့္အေတာ္ကုိၾကည့္ရခက္လွသည္။
''ေျပာတာကေျပာတယ္ကြၽန္ေတာ္ကသတိမထားမိလိုက္တာ အဲ့တာဆိုကြၽန္ေတာ္ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ ခင္ဗ်ားမသြားေသးဘူးမလား''
ဆိုကာမင္းေနာင္သူေျပာတာကုိပင္မေစာင့္ဘဲထြက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။နားေထာင္လိုက္လို႔သြားေတာ့မွာဆိုလ်ွင္ခက္ရေခ်မည္မို႔။
ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးေတာ့ေရႊဘိုကေနသယ္လာတဲ့စတစ္အက်ႌလက္တိုအသားေရာင္ေလးႏွင့္ပုဆိုးနီညိဳေရာင္ေလးကုိတြဲဝတ္လိုက္သည္။ဒီလိုက်ေတာ့လည္းမ်ိဳးမင္းေနာင္ကလူရည္သန္႔ေလးပင္။ဟုိလူကုိၾကည့္ေတာ့လည္းသူနဲ႔မတူေအာင္ကုိေကာင္းေကာင္းဝတ္ထားသည္။
''သြားၾကေတာ့မလားဗ်''
''အင္း သြားရေအာင္''
ဆိုကာမင္းေနာင္ကေတာ့ကုိေအာင္လြန္ေမာင္းဆီ၊ကုိေဝလြန္ေမာင္းကေတာ့ကုိသာလြန္ေမာင္းဆီအသီးသီးေျခဦးတည္ၾကေတာ့သည္။အစကကုိသာလြန္ေမာင္ဆီသြားဖို႔ျပင္ထားေပမယ့္ကုိေဝလြန္ေမာင္းကသြားလိုက္ရတာျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
My Maungg
Romanceကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားငလ်င္က ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္းကုိသာဗဟိုျပဳခဲ့တာပါ။ တိမ္ေတြကမၿပိဳပါဘူးခင္ဗ်ားရယ္ ေလထုႀကီးရိွေနသ၍ေပါ့။ သစၥာတရားေတြနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထားပါခင္ဗ်ားရယ္ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔တီးခတ္မွာမို႔ ေမတၱာသံစဥ္ေတြဘဲပဲ့ထင္လာမွာပါ။ အစကေတာ့ကိုယ့္ကုိကုိယ္ဘာမွန္းမသိခဲ...
