''ဒီဆရာတပည့္ေတြ အခုနေလးကမွသြားတာမလား''
''ဇာက္ကားကစိတ္ဝင္စားဖို႔မေကာင္းေတာ့လို႔ပါအေမရယ္ ညေနစာခ်က္ၿပီးၿပီလား''
''ခုခ်က္မလို႔ဘဲ''
''အဲ့တာဆိုမခ်က္ေတာ့နဲ႕သူတို႔ကိုညေဈးတန္းေခၚသြားလိုက္မယ္''
''အဲ့တာကညမွမလား ညေနစာမစားေရတာ့ ဗိုက္ဆာေနမွာေပါ့''
''ဆာမွာမဟုတ္ေလာက္ဘူးအေမရဲ႕သူတို႔ကို႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္းနဲ႕စားရေအာင္ဆိုၿပီးမုန႔္ေတြဝယ္ေပးလိုက္တာ ဒါနဲ႕တိုးမင္းေအာင္ကဘယ္ေရာက္ေနတာလည္း''
''ေမၿမိဳ႕ကိုပို႔ထားတာဒီမွာေက်ာင္းမေနခ်င္ေသးဘူးဆိုလို႔ေလ''
''အေဖျပန္မလာေသးဘူးလား''
''ေတာ့္အေဖအလုပ္ရႈပ္ေနတာေနေနမွာေပါ့''
''အေမကြၽန္ေတာ္သူတို႔ကိုဘုရားလို္က္ပို႔လိုက္ဦးမယ္''
''နင္ကဒီမွာဘယ္ႏွရက္ေနမွာတုန္း''
''အစကပိတ္ရက္ဘဲေနမလို႔ အခုေတာ့ေလးငါးရက္ေလာက္ေနမလားလို႔''
''ေနဦးပိုက္ဆံယူသြားသနပ္ခါးတုံးေတြဝယ္ေပးလိုက္ ၿပီးရင္ဝင္းကိတ္ေရာ နင့္ပိုက္ဆံကကိုယ့္ဘာသာသံုးဖို္႔စု''
မင္းေနာင္လည္းထိုဝမ္းမနာသားမ်ားလက္ကိုဆြဲလို႔ ခ်မ္းသာႀကီးဘုရားသို႔သာေခၚသြားလိုက္ပါသည္။သနပ္ခါးတုံးေတြကလည္းထိုဘုရားတြင္ေရာင္းသည္ဆိုေတာ့တစ္ခ်က္ခုတ္သုံးခ်က္ျပတ္ပင္။
ဘုရားေရာက္ေတာ့လည္းထိုေကာင္ေလးေတြကအၿငိမ္မေနၾက။ကိုကစိုးစိုးေမာင္ကိုခ်ီၿပီးကိုေဝလြန္ေမာင္း နဲ႕သူတို႔ကိုလိုက္ထိန္းေနရသည္။မသိရင္ကေလးအေဖႀကီးလိုလို။
စားထားေသာက္ထားၾကတာေတြမ်ားလို႔ဗိုက္ေခ်ာင္ေအာင္မဟာနႏၵာကန္ဆီသြားမိပါတယ္ဘူးသီးေၾကာ္ဘယ္မွာလည္းလိုက္ေမးေနလို႔မနည္းေကြ႕ပတ္ၿပီးညေဈးတန္းက်မွႀကိဳက္တာစားလို႔ေျပာရေသးသည္။
ေဈးတန္းေရာက္ေတာ့လည္းစားလိုက္ၾကေသာက္လိုက္ၾကသည္ပင္။
''ဦးေလးငေမာင္း ဟိုမွာ''
YOU ARE READING
My Maungg
Romanceကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားငလ်င္က ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္းကုိသာဗဟိုျပဳခဲ့တာပါ။ တိမ္ေတြကမၿပိဳပါဘူးခင္ဗ်ားရယ္ ေလထုႀကီးရိွေနသ၍ေပါ့။ သစၥာတရားေတြနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထားပါခင္ဗ်ားရယ္ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔တီးခတ္မွာမို႔ ေမတၱာသံစဥ္ေတြဘဲပဲ့ထင္လာမွာပါ။ အစကေတာ့ကိုယ့္ကုိကုိယ္ဘာမွန္းမသိခဲ...
