Esir-i Aşk

(6) Yeni Arkadaş

Kral ile konuşmamızın ardından 3 gün geçmişti. Biz hâla Kudüs'e adapte olmaya çalışıyorduk. Annem bana nazaran çevredekilere daha hakimdi. Ben ise o günün ardından kendimi eve kapatmış ve o an aklıma geldikçe büyük bir utançla deliriyordum. Böyle bir şey dinen asla uygun değildi. Eğer bunu öğrenirlerse beni yaşatmazlardı. Tüm bunları bilmeme rağmen içimdeki bu tuhaf utanç duygusunu bastıramıyordum.

Ben hâla yatağımda uzanırken annem odama geldi.

-"Ayza hadi kalk, yeni komşumuz bizi çağırıyor beraber gidelim," dedi.

Asla evden çıkmak istemiyordum kimseyle yüz yüze de gelmek istemiyordum ama annemi yalnız bırakacak kadar değildi.

Yatağımdan kalkarak

-"Tamam anne geliyorum," dedim

Sonra 3 gündür yüzümdeki bu tuhaf yorgun görüntüyü gidermek için yüzüme su çarptım.

Hazırlandıktan sonra karşıdaki komşumuza gittik.

Kapıyı orta yaşlı bir kadın açtı. İkimizi görür görmez gülümsedi ve evine buyur etti.

-"Hoş geldiniz", buyurun, dedi eliyle içeriyi göstererek.

Evi bizimkine benziyordu.

Girdikten sonra oturma odasına geçtik. Sonra annem ile beraber konuşmaya başladılar. Bir süre sonra içeriye benden daha genç görünümlü bir kız geldi.

Annemle ikimize bakarak

-"Merhaba hoş geldiniz" dedi.

Annemde gülümseyerek

-"Hoş bulduk kızım," dedi.

Bende kafamı salladım. Sonra ev sahibi kadın konuşmaya başladı

-"Bu benim kızım Nevra "dedi.

-"Memnun oldum "dedi.

-"Ben de memnun oldum kızım" dedi annem.

Ayağa kalktım ve karşısına geçerek gülümsedim.

-"Bende Ayza memnun oldum" dedim elini sıkarken

-"Bende memnun oldum" dedi sonra beraber yan yana oturduk.

Annelerimiz konuşurken bizde çekinerek de olsa birbirimize birkaç sual sorabilmiştik.

-"Kaç yaşındasın? "Dedi.

-"19 yaşındayım" dedim. Aslında 20 yaşına girecektim de yine de 19 demek istemiştim.

Şaşırarak

-"Benden büyükmüşsün bende 17 yaşındayım, "dedi.

Onu gülümseyerek cevapladım.

-"İstersen dışarıya çıkalım" dedi.

-"Olur," diye cevapladım

Sonra annelerimize haber verdik ve Kudüs'ün akşama doğru esmeye başlayan havasında dar ve sık evlere açılan uzunca sokaklarında yürümeye başladık.

Bir süre sonra yanımdaki peçemi taktım ve bunu gören Nevra

-"Peçeye ne gerek var?" Dedi

Gülümseyerek

-"Elimde değil alışkanlık olmuş "dedim.

-"Sana nasıl hitap etmemi istersin?" Dedi

-"İstediğini söyleyebilirsin, aramızda çok bir yaş farkı yok zaten" dedim.

-"Peki Ayza, "dedi gülümseyerek.

-Bu aralar Kudüs meydanında dolaşan dedikoduları biliyor musun? Dedi