White Chocolate Matcha (Coffee Series)

Chapter Ten

This story has advanced chapter on my vip group. If interested, please message Thea Llorin on messenger or email torresthea15@gmail.com thank you!

Chapter Ten

Tok and I were silent as I stopped crying. Inabutan nya ako ng bottled water na bukas na, uminom ako doon.

He didn't ask, he just stayed until I stop crying.

"Are you okay?" Marahan nyang tanong.

I simply nodded. "Thank you, Tobias."

Matagal syang tumitig sa akin bago humugot ng malalim na hininga.

"Uuwi na ko. Naabala pa ata kita."

"Hindi abala ito, Myan." Aniya. "I told you, if you need anything, I'm here."

Ngumiti ako sa kanya. Tok stood up and ruffled my hair.

"Are you sure you're okay?"

"100%."

Nakamasid sya sa akin hanggang sa makalayo na ang sasakyan ko. Last na iyak na yun.

My phone rang. Si Raymond iyong tumatawag pero wala akong pakialam sa kanya. I went straight home and hugged Lexus.

"I'm sorry, anak. But I cried today." Bulong ko sa tulog ng Lexus.

Tok:
Update?

Napangiti ako. Tok really cared for me, I can feel it. Na-guilty lang ako kasi kailangan kong lumayo sa kanya dahil nagseselos si Raymond na tipong nagagalit na sya.

Kung alam ko lang, takot sa sarili nyang multo si Raymond kaya pinapasa nya sa akin ang lahat. Eh sya naman pala tong may babae!

Ako:
I'm fine. Home and safe

Hindi ako halos makatulog kasi iniisip ko si Raymond. At kung paano ko sasabihin kay Mama at Papa ang nangyari. For sure they will get mad, kasi pinaglaban ko si Raymond sa kanila pero ang ending... ganito lang.

I was up early, nagulat pa si Ate Zabel na nagluluto na ako ng almusal.

"Okay ka na?" She slowly asked.

"Para kay Lexus, Ate." Sabi ko pa.

"Hindi lang dapat kay Lexus, dapat pati sa sarili mo. Hindi lang basta basta ang cheating, Myan. Ibang usapan yun kasi kasal kayo."

"Salamat, Ate Zabel."

"Ikaw naman, matagal na din ako kay Madam Jennica. Tyaka nasubaybayan kitang lumaki."

Kakalapag ko palang ng mga niluto ko pero narinig ko na si Raymond. Kumabog ng mabilis ang dibdib ko pero kaya ko to.

Napansin kong agad syang napatingin sa maleta at mga garbage bag kung saan laman ang damit nya sa sala.

"Babe?" Aniya. "I was worried, you weren't answering my calls."

Kumurap ako. Raymond looked fresh infront of me, he's damn handsome now that I wanted to regret loving him too much that it actually hurt me now!

Tangina. Ano bang kulang sa akin?!

"You can leave, take that with you."

"Babe?" Takang tanong nya. "What is this?"

Hinubad ko ang singsing at inabot sa kanya. As much as possible, kalmado ako. Ayokong magwala.

"What is this?"

"Raymond, pwede mong sabihin sa akin ang totoo. Kasi alam mo papakawalan naman kita."

"What?"

"You cheated on me!" Hinampas ko sya. "Binigay ko lahat sayo! Minahal kita ng sobra, pinaglaban kita, pinili kita! Pero bakit? Sana sinabi mo nalang na ayaw mo na kasi papakawalan naman kita."