Your Teeth İs Magnificent, Chanmin

1.0

Bang Chan'dan

Birlikte hastaneden çıkıp el ele eve yürümeye başladık. Elini tutuyorum sonunda! O çok güzel.

"Anlat Seungminnie günün nasıldı?"

"Hmm işte hastaneye gittim, Jisung'la dedikodu yaptık, sonraa biraz hasta baktım ve sen yaralı bir şekilde geldin. Çok korktum ama yaa! Sonra daaa sevgili olduk."çok tatlı anlatıyordu yanaklarını ısırmak istiyorum onun! Ama şimdi dudaklarına bir kelebek öpücük kondurmayı seçmiştim. Anında yanakları kızarmaya başlamıştı. Minicikk!

"Hadi ama bu kadar utanma sevgilim!"elleriyle yüzünü kapattı hemen. Ben de ellerinden tutup yüzünden kaldırdım.

"O kadar tatlısın ki kelimeler yetmiyor." O anda güzelce gülümsemişti bana. Bayılıyorum Seungmin'in gülüşüne. Baktıkça bakası geliyor insanın.

Böyle böyle eve gelmiştik. Kapıyı çalmış, en sonunda her zamanki gibi annem açmıştı. Babam da içeride oturuyordu. Onlara şaka yapmak istiyordum. Bu yüzden yüzüm asık bir şekilde Seungmin'le girdim içeri.

"Ne oldu oğlum?"heh başlayabilirim artık.

"Ş-şey anne sınavı geçemedim."herkes bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Babam yanıma geldi ve bana sarıldı.

"Sorun yok Chan. Seneye tekrar girersin. Hayırlısı neyse o olsun."annem de yaklaşmıştı yanıma.

"Evet bebeğim bir şey olmaz. Sıkma canını."bu halleri beni biraz duygulandırmıştı. Ama artık açıklasam iyi olurdu. Seungmin bana öylece bakıyordu.

"Ama bunun için çok çalışmıştın. Nasıl geçirmedi anlayamadım ki?"birden büzük dudaklarımı kocaman bir gülümsemeye bıraktım.

"Şaka yaptııım! Aslında mezun oluyorum! Hem de en yüksek puanla."ilk kendine gelen Seungmin olmuş, kollarını gülümseyerek sevinçle boynuma dolayıp kucağıma atlamıştı.

"Biliyordum!!"o birden atlayınca refleksle kaldırmıştım havaya. Annemler bize gurur dolu bakışlar atıyordu. Daha sonra Seungmin kucağımdan indi ve annemle babam bana sıcacık bir sanılma verdi. Babam bizi izleyen Seungmin' i de yanına çağırmış, dörtlü bir sarılmaya dönüşmüştü. Yumuş yumuş olmuştum.

"Ah Chan gerçekten mi? Ay buna bir kutlama yemeği yeriz artık."

"Evet karıcığım bu gece dışarı çıkalım isterseniz ailecek?"demişti babam.

"Olur hayatım."

"Anne size bir şey daha söylememiz gerekiyor."ikisi de gülerek bana bakıyordu.

"Söyleyin bakalım."Seungmin'in yanına yaklaştım biraz. Daha sonra aniden elini tuttum.

"Biz Seungmin'le çıkıyoruz."

"Ayy sonunda!! İçim şişti oğlum yemin ederim!"diye koyuvermişti annem kendini.

"Aferin çocuklarım! Hayırlı olsun. Biz annenle bunu bekliyorduk. Seungmin'de artık aileden. Çok mutlu olduk gerçekten."aaa babam da yani? Ben kesinlikle doğru kişiyi seçtim. Bir dakika babamın gözleri niye dolu?

"Baba sen ağlıyor musun?"

"Yok canım gözüme toz kaçtı."ben de yedim! Ama görmezden geleceğim. Seungmin onlara gülümseyerek eğilmişti.

"Bizi desteklediğiniz için teşekkür ederiz."daha sonra bana çevirmişti yıldızlar gibi pasparlak gözlerini.

"Hadi bakalım çocuklar hazırlanın yemeğe gidiyoruz! Bak hanım hızlı ol yer bulamayacağız."ay gerçekten gidiyoruz! Ailem ve sevgilimle yemeğe gidiyoruz! Hayallerim gerçek oluyor birer birer.