"Tabak alamayınca Mirza boyumu uzatsın mı dedin?" gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Evet." dedim gülerek.Mirza ve Eylem'de kahkaha attı.Pozan bir süre bizi izledikten sonra dayanamayıp güldü.
"Neyse,aşık mısınız siz?" dedi Eylem.
"Hayır." dedim Mirza'dan önce.O da bana baktı ve sonra boğazını temizleyip "Hayır." dedi.
"Fb'misiniz hacı siz?" dedi Pozan gülerek.
"Beşiktaşlıyım." dedim gülerek.
"Nasıl komiksin sen." duruşumu düzelttim.
"Biliyorum Pozancığım." dedim gururla.
"Neyse açım ben." dedi Mirza.
"Hadi ya?Ben doydun diye düşünüyorum."
"Yok be kardeşim kestin yarıda nasıl doyalım." Pozan gözlerini devirdi.
Ben mutfaktan çıktım,tam köşeyi dönecekken Pozan fısıldayarak Mirza'ya kızdı.Kapının yanında gizlenip onları dinledim.
"Oğlum ne yapıyorsun?Kıza aşık mı oldun gerçekten?Mirza saçmalama." Mirza ses vermedi.Tokat sesi geldi.
"Saçmalama kardeşim,bak söz verdin.Mirza söz verdin.Bu kız seninde işine yarayacak benimde.Yapma abi,yapma." birkaç tıkırtı geldi.
"Vaz mı geçtin Mirza?"
"Hayır Pozan,hayır vazgeçmedim.Ama bir şeyler durduruyor beni." Pozan güldü.
"Ne durduruyor lan ne durduruyor?Sen değil o sana aşık olacak." bu sefer gülen Mirza idi.
"Pozan,kız çok akıllı."
"Bu mu durduruyor seni?"
"Hayır,garip bir şey var bu kızda."
"Aşık oldun."
"Olmadım."
"Aptalsın sen,şu kafanı bir kullansan Mirza çoktan işi bitmişti.Sen aptalsın abicim." adım sesleri duyduğumda geri çekildim ve banyoya girdim.Kapıdan onları dinlemeye başladım.
