Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sahne 10: Şeytanın,kırbacını geçirdiği kemiklerime usulca dokundu Meleğin,lanetini okuduğu ruhuma dokundu. Melek utandı,lanetine. Şeytan kızardı,izlerine.
Sevgili günlük;
Ben hissediyorum. Ben hissedebiliyorum. Ve en önemlisi,ben uzun süre sonra birisi için üzülüyorum. Bunun mutluluğunu hissedebiliyor musun? Ben hissediyorum!
20.11.2021
"Vuslat," dedi kısık sesiyle.
"Mezarlıklardan çok korkarım ben," dedi gülümseyerek.
"Yani çok korkardım.Artık eskisi kadar korkutmuyor.Ne zaman anladım biliyor musun?" cevabını biliyordum ama o,bir şey dememe izin vermeden konuştu.
"Mezarlıklarda uyandığımda anladım.Bir mezar taşına hasret kaldığımda anladım.Bir avuç toprağı koklayacak kadar çaresiz kaldığımda anladım.Ben anlamak istemediğim her şeyi,en kötüsüyle anladım.Korktuğum her şey, aniden her şeyim oldu,aradaki farkı anlayabiliyor musun?"
Diyemedim,seni anlayabiliyorum Mirza,bunu istemezdim ama seni anlayabiliyorum,diyemedim.
"Çok mu korkardın mezarlıklardan?" dedim yanına çökerek.İz'in mezarındaki çalıları toplarken burnunu çekti.
"O kadar korkardım ki,kelimeyi duyduğumda bile uyuyamazdım.O bana,'bu korkunu yeneceksin.Yenemezsen de ben yendirteceğim sana.' demişti.Nereden bilebilirdim ki bu kadar ciddi olacağını?Bilseydim izin verir miydim?Bu korkumu yendirtmesine izin verir miydim?Vermezdim,yemin ediyorum vermezdim." dudaklarının arasından küçük bir hıçkırık koptu.
"İzin vermezdim Vuslat.Ne izin verirdim ne de İz'i verirdim." mezarın hemen yanında diz çökmüş mezara sarılıyordu.
"Hâlâ çok güzel." dedi gülerek.
"Hâlâ güzelliğinden hiçbir şey kaybetmemiş.Hâlâ saf, hâlâ temiz." gerçekten de mezarı temizdi.
Annemin mezarının tam tersiydi.Annemin mezarı onun ruhu gibi kirliydi.Hep öyle kalacaktı.
