Uuupppuzun bir aradan sonra hepinize merhaba!Bayağıdır karakterlerimi saldım farkındayım ama yazacak gücü kendimde bulamıyordum.Hani olur ya böyle tıkanır kalırsınız ne yapacağınızı bilemezsiniz?Aynı o dönemdeyim bende..Ama yazdıkça iyileştiğimi farkettim.
Sizde böyle yapın,bu dönemlerde size iyi gelen şeyleri yapın.Yaşayın,çok yaşayın.Medyada ki sesi açmayı unutmayın,iyi okumalar.
"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor.
Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor,anlıyor musun?"
-Oğuz Atay.-Sahne 3;
"Aynı ruhumun kırıkları gibi yere saçıldı her biri.."
O an düşüncelerim beni ele geçirdi,bir çift el tarafından kulaklarım kapatılıyor sanki,sanki nefes almam engelleniyor..Soyutlanmıştım sanki ortamdan,zaten ne zaman somutlandım ki?Düşünce bulutumu kasırga gibi dağıtan ses ile kendime geldim. "Hanımefendi!" kafamı sağa sola sallayarak olayların farkına varmaya çalıştım.Afallamış yüz ifademle üzerlerinde beyaz-mavi önlükler olan insanlara baktım teker teker.Hemşire olduklarını öğrenmem uzun zaman almamıştı.
"Efendim?" dedim ruhsuz bir sesle.
"Hasta neyiniz oluyor?" kaşlarımı çattım ve yerdime yatan Mirza'ya baktım.O an yaşananlar tekrarlandı beynimin içinde.
"Mirza.."
"Neyiniz oluyor hasta?!" diye tekrarladı hemşire.
"Hiçbir şeyim." Mirza'yı aldılar ve bir sedyeye yatırdılar,yüzündeki ruhsuzluk aynıydı,aynıydı ifadeleri,mimiksiz..Sanki defalarca ölmüş,vurulduğu an yaşamaya başlamış gibiydi.
Kendime verdiğim söz aklıma geldi.. 'Ama fark şu ki,kız aynı hatayı tekrarlamayacaktı.'
"Mermi,Baran Sayar'ın silahından isabet etti.Polise haber verirsiniz." dedim ve hiçbir şey demeden Mirza'nın yanına ilerledim,güven vermek için elinden tutmaya çalıştım ama yumruktu eli,açamıyordum bile.Biraz daha zorladıktan sonra avucunda bir şey tuttuğunu fark ettim.Kolye gibi bir şeydi galiba ama alamıyordum.
"Mirza,kimsin,nasıl birisin,neler yaşadın ya da nereden geldin bilmiyorum.Ama sen bu acıya dayanabilirsin,sende bunu görüyorum;sende bunu gördüm.Diğer ormanların aksine bütün canlıları içinde öldürmüş,hepsini teker teker karanlığa gömmüş gözlerinde gördüm ben bunu.." dedim kulağına fısıldayarak..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm Kokan Zihinler
Teen Fiction"İç çekmek insanın kalbini çürütür derler.Söylesenize bayım,daha ne kadar çürüteceksiniz kalbimi?"