Taste of Blood (HyunLix, Minsung)

[5]🩸

İyi okumalar 🦋 (Lütfen bu bölümü okumadan önceki bölümleri dikkatli bir şekilde okuduğunuzdan emin olun. Yoksa bu bölümü anlayamazsınız)
_________
~Felix~

Gözlerimi açmaya çalıştığımda sanki birisi zorla gözlerimi geri kapatmıştı. Sanki karabasan etkisindeymişim gibi vücudumu kıpırdatmaya, konuşmaya ve uyanmaya çalışıyordum ama tüm çabalarım boşaydı.

S: "Felix?"

Seungmin'in sesini duyduğumda hafif irkilmiştim. Sanki mikrofonla kulağıma bağırmıştı. Sonunda gözlerimi zorlukla da olmuş olsa açtığımda üç tane bana bakan endişeli suratla karşılaşmıştım.

Üçü de başımın üzerinde dikiliyorlardı ve dikkatle yüzümü izliyorlardı benden bir tepki bekliyormuşlarcasına.

F: "Su"

Kuruyan boğazımın ve dudaklarımın suya ihtiyacı vardı. Çok fazla susamıştım ve bir bardak suyun bile bana az geleceğini hissediyordum.

Jeongin beni duyar duymaz hemen oturduğu yatağın köşesinden kalkmıştı su getirmek için. Tam o sırada duyduğum tanıdık ses tekrar kalbimin yerinden çıkmasına neden olmuştu.

H: "Su onu daha fazla susatacaktır"

Jeongin kalktığı yere yavaş yavaş geri otururken ben hala olayları kavramaya çalışıyordum. Keşke bayılmadan önce yaşadığım şeyler rüya olsaydı ve o kızılı tekrar görmeseydim.

Ama şu an uzun boyuyla kollarını önünde birleştirmiş bir şekilde sırtını odamın kapısına yaslayarak duruyordu. Anlık olarak gözlerimiz buluştuğunda gözlerimi kaçırmış ve arkadaşlarıma bakmıştı.

Onlar tanımadıkları kırmızı saçlı bedeni neden içeri almışlardı? Neden odamdaydı? Ve neden Jeongin onun askeriymiş gibi hemen onu dinlemiş ve geri oturmuştu?

H: "Bizi yalnız bırakın"

Tekrar büyüleyici sesi duyduğumda artık tamamen kendime gelmiş ve yataktan destek alarak sırtımı yatağın başlığına yaslamıştım. Hala boğazım kuruydu ve su içmek istiyordum.

S: "Felix, aranızda olanları konuşup halletmeniz iyi olacaktır. Salonda seni bekliyoruz"

Seungmin'e baktığımda uzun boylu adamın onlara kim olduğunu anlattığını anlamıştım. Onlar bizi sırf ben olanları unutayım, konuşarak her şeyi çözeyim diye yalnız bırakacaklardı ama bilmedikleri bir şey vardı...

Kızıl saçlıyı tekrar görmem bana tamamen her şeyi hatırlatmıştı. Kırmızı gözler, kırmızı damarlar, yanan vücudum... hepsini hepsini hatırlıyordum.

Bu olanları kaybolan bar kapısıyla birleştirince karşımda dikilen beyaz tenli adamın normal olmadığını anlamak zor değildi zaten.

Ben onun gözlerinin içine bakarak düşüncelere dalmışken arkadaşlarım çoktan odadan çıkmış ve kapıyı kapatmışlardı.

Sakin ol Felix.. salonda seni bekliyorlar.. hiçbir şey hatırlamıyor gibi davranacak ve bu canavarımsı yaratıktan kurtulacaksın.

H: "Lee Felix"

Adımı o fazlasıyla derin olan sesinden duymam ellerimi titretince hemen ellerimi önümde birleştirmiş ve korkusuzca gözlerinin içine bakmıştım.

Yavaş yavaş bana doğru adımlaması beni korkutuyordu ama ona istediğini vermeyecektim. Ondan korkmuyordum...

H: "Benimle geliyorsun"

Anlamaz bir şekilde kaşlarımı çatarak yüzüne baktığımda soluk teni bana tekrar geceyi hatırlatmıştı. Ona olan her bakışımda o geceyi hatırlayacaktım bu kesindi.