Taste of Blood (HyunLix, Minsung)

[12] 🩸

İyi Okumalar 🦋
___________

Hyunjin dikkatini önündeki yemeğe vermeye çalışıyordu ama arkasında durıp onu izlemek için bir sağ taraftan bir sol taraftan eğilerek ona bakan Felix dikkatini dağıtıyordu.

H: "Felix oturmaya ne dersin?"

Saatlerdir aç olan Felix sonunda yemek yiyecek olmanın verdiği heyecan ile sabırsızlanıyordu. Hyunjin de resmen bir saatir ramen'i pişirememişti!

Uzun süre bekleyince biraz sinirlenmişti tabi küçük olan ama birkaç saat önce boş bulduğu dolaplar Hyunjin tarafından ağzına kadar yiyeceklerle doldurulmuştu. Bu yüzden açlık sinirleri çok da ciddi değildi.

F: "Öleceğim sanırım"

Felix açlıktan bayılıyormuş numarası yaparak sandalyeye oturmuş ve gözlerini kapatarak bir an önce yiyeceğine kavuşmayı hayal etmişti.

Hyunjin sonunda yumurtası da güzel bir şekilde pişen rameni almış ve buharı üzerinde Felix'in önüne bırakmıştı.

Sarışın olan yemek çubuklarını eline alırken bir yandan da yemeğine üflüyordu hızlı hızlı hemen soğuması için.

F: "Teşekkür ederim"

Hyunjin başını sallamış ve mutfağa birleşik olan salonun koltuğuna geçmişti. Belki de Felix o kadar inat birisi değildi. Belki de ikisi birbirini anlamaya çalışırsa zor süreçleri kısa sürede atlatırlardı...

Kim bilir belki de ileride aile bile olabilirlerdi...

Felix soğumasını bekleyemeden üfleyerek rameni ağzına doldurmuş ve ağzı yansa da lezzetli bir şekilde yemişti. Kendisini hiç bu kadar aç hissetmemişti.

Yumurtasından da bir parça alıp ağzına attığında bu hayatın gerçekten yaşanılası olduğunu anlamıştı. Meğersem depresyonda değilmiş sadece biraz yemek yemeye ihtiyacı varmış.

F: "Sen yemeyecek misin?"

Felix ağzı dolu bir şekilde koltukta suratsızca oturan Hyunjin'e ithafen konuşmuştu.

H: "Hayır ben sen yedikten sonra yiyeceğim"

Sarışın beden ağzına doldurduğu ramenleri çiğnemeyi bırakmış ve ağzı açık bir şekilde Hyunjin'e bakmıştı.

F: "Ne yiyeceksin ki?"

Hyunjin bacağını bacağının üzerine atmış ve derin bir nefes almıştı.

H: "Sana o kadar yemek yaptım bana kanından biraz vermeyecek misin?"

Felix ağzını kapatarak, ağzındaki lokmayı çiğnemeden yutmuş ve anlamaz bir şekilde kızıla bakmıştı. Koltukta oturan beden fazlasıyla ciddi gözüküyordu.

H: "Tanrım kalbinin sesi buraya kadar geliyor. Sadece şaka yaptım"

Sarışın olan rahatlayarak derin bir nefes alsa da bunu kızıla belli etmemeye çalışıyordu.

F: "Korkmadım zaten. Senden mi kokrkacağım hah?"

Felix, kanının içilmeyeceğini bildiği için rahat bir şekilde yemeğine devam ederken Hyunjin'in ona gülümsediğinden haberi yoktu..

Küçük olan rameninin sonuna yaklaştıkça bununla doymayacağını anlamıştı. Biraz daha yiyecek bir şeylere ihtiyacı vardı. Ama önce sabırla önündeki yemeği bitirmeye odaklandı.

Hyunjin aniden ayağa kalkıp kapının önüne gittiğinde Felix bakışlarını ona taraf çevirmişti. Bu adamın ani hareketlerine asla alışamayacaktı. Çok gergin gözüküyordu her seferinde.