Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimdeki yorgunluğu atmaya çalıştıkça atamıyordum bir türlü. Üzerime doğru geliyordu açılmış kapı.Küçüklüğümden bu yana hep ayrımcılık görmüş bir kız olarak doğmuştum. Her zaman şiddete maruz kalmıştım kabullenemiyordum içimdeki acıları ama kabul ettirmeye zorluyordu buydum ben çürümüş,ezilmiş bir kızdım
Beni hep seven hep kollayan koruyan benim için herkesi karşına alan bir abim vardı beni hep mutlu ederdi ama acımasız olduğunu öğrendiğim anda herşey siyaha bürünmüştü hayat rengini kaybetmişti
Kurumuş gözlerle abimin vicdansızlığını izliyordum bana nasıl acımadığını farkediyordum sevgisinin yalan olduğunu anlamıştım ama geç kalmıştım görmekte
Dediler,konuştular,suçladılar ama asla inanmadım yapmaz o dedim kıymaz bana dedim sever o beni dedim sevmedi sevemedi ben sevdim çok sevdim herkes doğruyu derken ben yanlışı dedim korudum
...
Çay tepsisini babamın önündeki masaya koydum annem ile çay içeceklerdi
Babam çaydan bir yudum alıp bana bakmadan "abin nerde" dedi
"Bilmiyorum nerde olduğunu yazmadı bana hala" dedim
Babamla aram her zaman kötü olmuştu küçükken çok döverdi bana erkek kıyafetleri giydirirdi kesmeye kıyamadığım saçlarımı kesmişti kızgın sıcak demirle kollarıma basıyordu onu sinirlendirdiğimde küçüklükten bu yana nefes darlığım panik ayağım vardı ve 15 yaşımdayken sinir hastası olduğum çıkmıştı tespitlerde ve birkaç ay önce karın ağrısı ile gittiğim hastanede kısır olduğum ortaya çıktı doktorlar hamile olamayacağımı söylemişti benim için iyi bir şeydi bu zaten evlenmeyi düşünmüyordum
Babam kaşlarını çattı annem elini omzuna koyup okşarken babam elindeki bardağı önümdeki yere fırlatınca cam paramparça oldu iki elimi kafama götürdüm geri çekilecekken ayağıma cam parçası girmişti ayağımın altında birsürü cam vardı
"Kızım!" Dedi annem yanıma gelmek için ama babam tuttu kolundan tıslayarak "oraya gidersen seni de yakarım" dedi annemi oturttu yerine
Acıdan inliyordum göz yaşlarım sel olmuştu babam ayağa kalktı ve üzerime yürümeye başladı
"NE DEMEK BİLMİYORSUN LAN ABİN O SENİN!" dedi üzerime gelmeye devam ediyordu
Köşeye oturdum dizlerimi kendime çektim
Ve o an aklıma geldikçe nefesim daralmaya başlıyordu
...
"Gelme gelme" dedim köşeye oturdum ve ağlamaya başladım babam üzerime geliyordu elindeki kemerle ödevimi yapmadığım için dövecekti 7 yaşımdaydım o zaman
