hayatın bir hikayeden oluştuğunu sanırdım ama aslında bitmeyen yüzlerce hikayeden oluşuyormuş.
kapanınca perde seyirci karakterleri unutmaz.
yarım kaldı hikayelerim bittiler sonları geldi noktayı ben koymak isterdim dedim etrafıma boşluğa bakarak ruhlar yüzüme bakamadı onlar gitti ben kaldım nedenlerim anlamsızlaştı nedenlerini bilemedim bile terziler dikemez söküğü bazı zamanlar yama tutmaz çöpe gider ya da yer bezi olur kumaşlar herkes roman yazdı ben deneme herkes gitti her şey değişti tartımdaki sayılar dışında farklı bakış açısı mı tek ihtiyacım olan size sorarım? doktorlara artık güvenemiyorum geçmişim benden ayrı yürüyor durduramıyorum.
benzer hikayeler paylaşmamız hayatımızı birleştirmemize neden olmadı bir kere gördüm bir daha göremedim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
töz. şiir
Poesieyazdığım şiirler ise içimdeki yemekler kusuyorum sanki hasta gibi size de bulaştı şimdi okuyan herkes hastalandı benim kadar belki de bulaşıcıdır bunlar