töz. şiir

anlam?

beni takdir etmeni bekliyorum
hala
sanki küçük bir çocuk
elinde sütüyle
babasının gözlerine bakıyor
aferini duymak için
ilaçlardan duyduğumu
senden duymak istedim
iğneliyorsun beni
batırıyorsun iğnelerini
her yerime
nedenini hiç anlamadım
sordum
ama
cevap bulamadım
yakınım olamadın
uzağımda kalamadın
ne yapmaya çalıştın
allah aşkına
kendi hayatını artık yaşasana
git o zaman
benim hayatımı
var etmeseydin
yapmasaydın
kaçsaydın
pişmanlık mı bu
yoksa kelime saçmalıkları mı
öfken neden ağır bastı
sevgine karşı
seviyorsun anlıyorum
fakat hissedemiyorum
sevgin böyleyse
sevme beni istemiyorum
acı ve sinir
iyileştir kendini
ki
ben iyileşeyim
iyileşemezsen
senden
uzaklaşacağım
abartmıyorum
ya da
abartıyorum
kim ne derse desin
neden mi
çünkü
hayat
benim
hayatım
bırakırım seni
aynı uçurtma gibi
bir ağaca dolan
ama o ağaç
ben olmayan
bir ağaç
ağacım büyük
ama senin yakınına
bile
gelmeyecek
süt içiyorum
yetişkinim
öyle diyorlar
yasalar sen büyüdün
dedi bana
senin takdirini bekliyorum
yetmedi karnedeki takdirler
sen lazımsın hala
ama yoksun
lakin yoksun
fakat yoksun
ancak yoksun
ah benim eksik kalbim
tamamlanacaksın
eminim
herkesin her şeyi yok
bunu biliyorsun
üzülme o vakit
gül ağlayana kadar
anlamını yitirdin
benim gibi olanlar
bakakaldı bana
bahane istemiyorum
galiba seni artık istemiyorum
büyümeyi reddeden adam
midemi kaldıran
ne dersen de
kendime inanacağım
yanımda olana
inanırım her zaman
o zaman sütümü içeyim
sana bakmayayım
ve mutlu olayım
evet
budur hayat
sıcak süt
ve takdiri
beni gerçekten bilen
insanlardan alacağım
hala sütümü içiyorum
düşünüyorum
belki de
ilaçlarım
beni daha iyi anlıyordur
senden
ve senin gibilerinden
çocuktum
yetişkin oldum
fakat beyin
aynı beyin
yaşattıkların
hala aynı hisle
bana geri dönüyor
o yüzden
pişmansan
bana ne
her koç kendi bacağından asılır