ÖLMEMEK İÇİN ON NEDEN/Tamamlandı

II

Ölmemek İçin On Neden

2. Gün - Dans

Annem genç bir yetişkinken zaten baş balerindi. Yirmi bir yaşına geldiğinde, Fındıkkıran'dan Clara'dan Romeo ve Juliet'in Juliet'ine kadar bale gösterilerinde başroller almaya başlamıştı.

Ben yedi yaşımdayken ailem travmatik bir araba kazasında ölmeden önce bana dansın temel adımlarını nasıl yapacağımı öğretmişti. Ve o öldüğünde pes etmedim. Dans derslerine gidecek param olmasa da evde tekniğim ve esnekliğim üzerinde çalışarak kendimi eğitiyordum.

On iki yaşımdayken sırf umudumu kaybettiğim için bıraktım.

Evan bugün erken saatlerde bana her zaman ne olmak istediğimi sorduğunda 'dansçı' diye cevap vererek hata yaptım.

İlk başta beni nereye götürdüğünü söylemedi ama içeri girip boş sahneyle karşılaştığımda hemen anladım.

"Bugün dans edeceksin, sadece sen." Evan gururla gülümsedi ve sahneye çıkmam için beni koridordan aşağı doğru sürüklemeye başladı bile.

Başımı salladığımda gözlerim büyüdü. "Beni oraya çıkmaya zorlamıyorsun. Dört yıldır dans etmedim!"

Evan kıkırdadı. "Peki, yeniden başlamak için hiçbir zaman geç değildir, değil mi?"

Sahneye çıktığımda beni büyük bir itti. Parlak ışıklar üzerime parlıyordu ve aşağıdaki kalabalığın içinde Evan'ı görmemi zorlaştırıyordu. Gözlerimi kısıp elimi gözlerimin üstüne kaldırdım. "Evan, bunun iyi bir fikir olduğunu düşünmüyorum." Söyledim.

"Hadi! Sadece ayakkabılarını çıkar ve kendi etrafında dön." Evan beni teşvik ederek kollarımı çaprazlamamı sağladı.

"Başka bir yere gidelim, olur mu?" Merdivenlerden aşağıya doğru yürümeye başladığımda şunu önerdim.

Ben daha yapamadan Evan sahneye atlayarak beni durdurdu. Elindeki kumandanın bir tuşuna bastı. Hemen spor ayakkabılarından bir şarkı çalmaya başladı.

Ben daha yapamadan Evan sahneye atlayarak beni durdurdu. Elindeki kumandanın bir tuşuna bastı. Hemen hoparlörlerden bir şarkı çalmaya başladı. Şarkının güzel bir ritmi vardı ve kesinlikle lirikti.

"Eğer yakın zamanda dans etmezsen seni yapacağım." Evan elini elimin içine alarak uyardı.

Beni sahnenin ortasına yönlendirdiğinde dudaklarımı büzdüm.

"Dans hakkında pek bir şey bilmiyorum. Ama beni takip et, tamam mı?" dedi Evan.

Midemde tanıdık bir his hissederek tereddütle başımı salladım. Ben ellerimi yavaşça boynuna dolarken Evan iki elini belime koydu.

Evan'ın berbat bir dansçı olduğunu söylemeye gerek yok. Pek çok kez ayağıma bastı. Donuk gözlerimin üzerinde parıldayan gözlerine baktım. Gözleri uzun zamandır görmediğim bir şeyle, umutla ateşlendi.

Bir süre sonra kendimi müziğe kaptırmaya başladım. Evan'ın ne zaman bırakmaya başladığını bilmiyorum ama bıraktı. Yıllardır uyguladığım bir şey olan birden fazla dönüş yaparken kendimi bıraktım. O kadar zarif bir hareketle o sahneye atlarken, annemin sahnenin yanında durup gözlerinde yaşlarla, sevinç gözyaşlarıyla beni izlediğini gördüm.

Müzik bittiğinde solo dans ettiğimi fark ettim ve Evan'ı sahnenin altında durup bana gülümserken buldum.

"Bu harikaydı." Sonunda dedi ve derin bir nefes vermemi sağladı.

"Bu çok iyi hissettirdi." İçimden fısıldadım ama Evan'ın beni hâlâ duyabildiğini biliyordum. "Annemin yanımda olduğunu hissettim."

"Yani dans etmek seni annene mi bağlıyor?" Alnımdaki teri silip sahneye indiğimde sordu.

Evan bana baktığında dudaklarımı yaladım. "Bilmiyorum." diye mırıldandım.

Evan bana hafifçe gülümsedi. "Bir düşün Remy. Eğer az önce yaptığın kadar iyi bir şekilde güçlendiysen

"Bu çok iyi hissettirdi." İçimden fısıldadım ama Evan'ın beni hâlâ duyabildiğini biliyordum. "Annemin yanımda olduğunu hissettim."

"Yani dans etmek seni annene mi bağlıyor?" Alnımdaki teri silip sahneye indiğimde sordu.

Evan bana baktığında dudaklarımı yaladım. "Bilmiyorum." diye mırıldandım.

Evan bana hafifçe gülümsedi. "Bir düşün, Remy. Eğer az önce gösterdiğin kadar iyi bir performans sergilediysen, önünde koca bir gelecek var."

Zayıfça güldüm. "Fakat hiçbir zaman ders almaya yetecek kadar param olmayacak."

"Bundan vazgeçme Remy." Sırtımı okşadı. "Bazen mesele para değildir. Mesele yetenektir. Dans etmeyi seviyorsanız, onu bırakmayın."