BATAKLIK

12. BÖLÜM

Rahat bir yere kafamı koymuş uyuyordum fakat nereye koyduğumu merak edip kafamı kaldırdım.

Yüzbaşınım omzuna mı koymuşum kafamı ben?

Benim kafamı kaldırmamla o da ürperdi ve gözlerini açıp bana baktı. Ben kafamı onun omzuna o kafasını benim kafama koymuş o şekilde uyuyorduk.

Kocan da seninle uyumaktan hiç rahatsız olmamış haaa.

İç ses kes Allah için. Rezil olduk. Ne diye kafanı koyarsın ki?

"Pardon uyurken kafam omzuna düşmüş. Kusura bakma." Dedim.

"Sorun değil. Benim kafam da seninkine düşmüş. Kusura bakma sen de." Dedi o da.

"Ne kadar kaldı inmemize?" Dedim.

"10 dakika kadar."

"Anladım." Deyip ayağa kalktım.

"Nereye?"

"Lavaboya gideceğim."

"Anladım. Hızlı bitir işini. İnerken koltuğunda ol zarar görürsün."

"Tamam sağol." Deyip, lavaboya yol aldım.

Geri dönüp yerime oturdum. Tam zamanında oturmuştum çünkü uçak inişe geçiyordu.

Uçak sağ salim yere indiğinde, eşyalarımızı aldık ve tek tek inmeye başladık. Tim önden indi. Ben ve yüzbaşı en son inmiştik.

Bizi bekleyen araçlar vardı. Tim eşyaları bagajlara yükleyip, arabalara yerleştiler. Benim bindiğim arabada: Görkem, Serkan, yüzbaşı ve Alp vardı. Kalanlar diğer arabadaydı. Alp, sürücü koltuğundaydı. Benim oturduğum koltuğun karşısında Görkem, onun yanında Serkan vardı. Benim yanımda ise yüzbaşı.

"Maceraya hazır mısın taşşaklı abla?" Dedi Görkem.

"Fazlasıyla Görkem."

"Ne macerası? Görev bu!" Diye sert bir tepkide bulundu yüzbaşı.

"Özür dilerim komutanım." Deyip önüne döndü Görkem. Morali bozulmuştu. Aynı zamanda benim de.

Yüzbaşına ters ters bakışlar attım. Ve önüme döndüm.

Araba durduğunda bir otelin önünde olduğumuzu gördüm. Tim araçlardan indi. Yüzbaşı inip, inmem için bana elini uzattı. Biraz önceki tavırından dolayı kendim inmeyi tercih ettim.

Ben indikten sonra arkamdan kapıyı kapattı. Otelin dışına uzun uzun göz gezdirdim.

"Otelde mi kalacağız?" Demeden edemedim.

"Ya nerede kalacağız?" Diye soruma soruyla yanıt verdi yüzbaşı.

"Kitap ve filimlerde özel evler falan oluyor."

"Dediğin gibi kitap ve filimlerde. Hem burası askeriye'ye ait bir otel. Sadece görev olduğunda kullanıyor askerler burayı. Normal otel gibi kullanılıyor yoksa."

"Anladım. Yine de bir ev falan olabilirdi."

"Özür dileriz boksör hanım. Bir dahakine ev tutarız." Yine ters bir cevap verdi.

Göz devirdim.

"Hep bu kadar sinir bozucu musundur?" Dedim.

"Sinir bozucu olduğumu da nereden çıkardın?"

"Biraz önce, Görkem'e niye öyle davrandın?"

"Görev çünkü bu. Ne macerasından bahsediyor?"

"Yüzbaşı bu benim için bir ilk. O yüzden macera dedi Görkem. Ben sizin gibi sürekli görevlere giden bir asker değilim. Olmak isterdim ama olamadım."