Divorce|Sope

13.Bölüm

Küçük bi şey diyip yazmaya başlayacağım
Eğer hikaye yazarken bir yerde tikanirsaniz küçük bir fikir varsa gece vakti olur akşamüstü olur dışarı çıkın ve onu düşünerek kafanızda konuşmalar hayal edin gerisi sonrasında geliyor gerçekten bugün şöyle yapıp devam etsem nasıl diye başladım en az 2 bölüm çıktı pausoajrjdpwkegodjw bence işe yarar hem kafanızda çok yer kaplayan düşünceler bile kaybolabiliyor bu şekilde💓
Zorlanan arkadaşlar varsa diye diyeyim dedim temiz hava iyi geliyor
düşünceler oluşan düğümden kurtulup çözüme kavuşuyor

İyi geceler dileyip yazmaya başlayayım💓
(Belki yetişmez ben saat vereyim şöyle: 23.40)

Bir daha gelmem diyerek çıktığı evden bir umut geri dönmek kendi gururunu incitse de kafasında iyi yaptığına dair şeyler söyleyerek kendini rahatlatmaya çalışıyordu. Hoseok'un kendisinden istediği şansı vermeye pişman olmak istemiyordu, ona yeniden gözü kapalı güvenmek istiyordu ama içinden bir his her zaman bunu yapmaması için geçmişteki olayları hatrına getiriyordu.

Binbir duyguyla oturmuş, daldığı yerde sonrasını düşünüyordu. Hoseok halledeceğini söyleyerek Yoongi'yi ikna edip evlerine geri getirdi, ikisi de nasıl olacağını bilmese de devam etmeyi sürdürüyordu. Belki sonucu bir pişmanlık olur ama Yoongi bu seçeneği denemeseydi ömrü boyunca içinde kalıp acaba derdi kendisine. Ne olursa olsun ona inanmak istiyordu. Tekrar mutluluğun anahtarına ulaşıp içeri girmek istiyordu, kapıyı sonsuza dek kapatıp orada kalmak istiyordu.

Oturduğu kanepede bir başkasının ağırlığını hissettiğinde gözlerini kırpıştırarak Hoseok'a odağını verdi. "Yoongi uzan istersen hem daha rahat edersin."

Hoseok'un dediğine cevap vermeden onayladı, o bunu söylediğinde yerinden doğruldu belinin ağrımasıyla yüzü buruşurken kanepenin başına sırtını yasladı Hoseok o sırada bir yastık koydu hemen arkasına. Ellerini kalçalarından beline doğru ilerletip ağrıdığını düşündüğü yerleri ovaladı bir süre. Yoongi ellerini tutup durdurdu, biraz kaydı ve Hoseok'un oturmasını sağladı.

"Yoongi aile hekimine gidelim, doktor bebeğimizin pek güvende olmadığını söyledi."

Hoseok'a hak vererek gözleri karnındaki bebeğe kaydı. Elini karnını okşarken aynı zamanda Hoseok da teninde gezdiriyordu ellerini. "Gideriz yarın öbür gün."

"Bence bugün gidelim. Şeye de bakarız..."

Neye der gibi başını salladı. Hoseok dudaklarını ısırarak gülümsedi. Kalbi hızlı çarpmaya başlamıştı bile. "Bebeğimize bakarız Yoongi, nasıl görünüyor diye. Yani..." omuzlarını silkti. "Çocuğumu merak ediyorum her haliyle. Sen görmek istemez misin?"

Sırf ona daha çok bağlanmamak için günlerdir içinde tuttuğu şeyi şimdi kabul ederek düşünüyordu. İçi kıpır kıpırdı, Hoseok'un bu istekli hali onu öyle rahatlatıyordu ki ilk öğrendiğine söylese ne olur diye düşününce tepkisini gözünde çok büyütmüştü. Kendisinden önce bebeği aldırmasını ister diye düşünmüştü.

"Sen hep uzak bakardın Hoseok, ne değişti?"

Kanepede kayarak Yoongi'ye iyiyce yaklaştı. Ellerini kavradı ve sıkıca tuttu, sıcak ve yumuşak ellerini öpüp kucağında tutmaya devam etti.