Akşam olmuştu artık ilaç içmesi gerekiyordu. Artık kendini toparlıyordu Arif 2 güne sapa sağlam olurdu. Uyanmıştı ama gözlerini açmak yerine biraz daha öyle durdu. Kapının dışından Cenanın biriyle konuşma sesi geliyordu. Biraz daha dikelerek dışardaki sesleri dinlemeye başladı. Sesler çok tanıdıktı ama fısırtı ile konuştuklarından dolayı çok zor duyuyordu.
ARİFTEN...
Sesler biraz daha yükseldiğinde konuşan kişilerin Emre ve Taner olduğunu anladım.
İyide onlar neden buradaydı ki?
İçerideki konuşma biraz daha hararetlendi şu an odadan çıkarsam büyük ihtimalle susacaklardı, o yüzden biraz daha odada kalıp ne konuştuklarını dinleme kararı aldım.
Emre çok sert bir şekilde konuşuyor Taner ise sadece belli şeylere cevap veriyordu. Büyük ihtimalle Cenana sinirleniyordu Emre çünkü onu ilk baştan sevmemişti bu belli bir şeydi, ama boşunaydı Cenan iyi bir insandı, acaba bana karşı olan hislerini öğrense nasıl bir tepki verirdi?
Bide bu konu vardı demi? Hala nasıl bir cevap vereceğimi bilmiyorum aslında Cenanın bana yakınlaşması çok hoşuma gidiyordu anlam veremediğim bir şekilde.(MAL!)
CENANDAN...
Arif uyuduktan sonra Emre ve Taneri çağırmıştım. Emreyle çok iyi anlaştığımızı söyleyemezdim aslında ben Taneri dövmüştüm ama onunla Emreden daha iyi anlaşıyorduk. Yalnız olmamak için Ömeride çağırmıştım şuan patlamaya hazır duran bir bomba gibiydik.
"Susup oturmamız için mi çağırdın bizi?" dedi Emre.
"Hayır ama lütfen sesiz olun Arif uyuyor."
"Ha bide o var neden senin evinde kalıyor bizim evimiz veya kendi evi varken?"
Emre böyle kükremeye devam edecekse işimiz çok zordu.
"Olum bi sakin ol amına koyım her an kavgaya girecekmişsin gibi. Niye çağırdığı beli Arifin işi için geldik hep beraber olup bir şeyler bulacağız, ama sen böyle devam ettikçe zor." Diye araya girdi Taner.
"Sonunda anlayan biri. Her neyse şuan konumuz Arif. Siz onu bende daha iyi tanıyorsunuzdur geri hastaneye giremeyeceği için hangi işi yapabilir? Yani benim tanıyabildiğim Arif her işi yapar ama bilmiyorum. Emre hepimizden daha eski bir arkadaşı o yüzden onun hayatını daha iyi biliyor."
"Ne bileyim siktiğimin hastanesinden başka bir şey istemiyordu ki."
"Emre biraz daha bağırarak konuşmaya devam edersen bu işi değil başka bir işi çözmüş olacağım!"
En son dayanamayıp bende ona sesimi yükselttiğimde duraksamıştı. Emre çok gözü kara bir çocuk gibi duruyordu ama her firavunun bir musa' sı vardır.
"Yok muydu lan hiç eskiden istediği bir şey? Ben amcası öldükten sonra tıp okumak istediğini öğrendim."
Emre bir anda aklına gelen şeyle öne doğru atıldı.
"Hatırladım lan!"
"Emre ben senin sesini sikeyim!"
"Sus lan! Lan Arif hep yüzbaşı falan olmak isterdi ama hep dalga geçerlerdi 'herkes askeriyeden kaçarken askeriyede çalışmak mı?, baba olursan çocuğun babasız büyür' gibi şeyler söylüyorlardı."
"Hala istiyormu?"
"Geçenlerde konuştuğumuzda keşke okuyabilseydim demişti."
"Eee ne güzel şimdi konuşalım ikna edelim ne gerekiyorsa yapalım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kararsızlık
RandomSelamlarrr yine ben farklı bir hikaye ilee. Bu hikayeyi yazarken önceden düşündüğüm bir şey yoktu her şey doğaçlama gerçekleşecek yani. İlk bölüme göre diğer bölümleri yazmaya başlayacağım. Umarım seversiniz oylamayı ve yorumlamayı unutmayın kocaman...
