8 -ci bölüm

44 4 7
                                    

Salam dostlar nəhayət qayıtdım.7 iyul imtahan verenler nəticəniz ümid edirəm yaxşı olar .Gələn həftə imtahan verənlərə uğurlar.

Sevdanın ağzından

Bizim üçün ayrılan avtobusa minib , gəzintiyə çıxdıq.Lap qabağımızda Kərim avtobusun başında durub bizə nəzarət edirdi.
Arxamızda Orxanla Aysu,qabağımızda Aysellə Fərhad,yanımda isə Fateh otururdu.

Fateh:Seva bəlkə yanında yemək gətirmisən?

Sevda;Nə yeməyi 2 qab yarpaq dolması yemisən doymamısan?

Fateh:Onla doymaq olur?

Sevda: Allah evini tiksin

Kərim: Uşaqlar acmısınızsa bir restoranda oturub yemək yeyək

Fateh:Yesssss istəyirik

Fərhad:Bir gün doysan  Ayseldən ayrılacam.

Sevda:Hiii niyə?

Fərhad: Fatehin doyduğu bir gün yoxdu.Yənki Ayseli sonsuz sevəcəm

Aysel:Yaaaa şokaladlı peraşkim.

Fateh: Peraşki dedin ürəyim istədi

Avtobusdan düşüb restorana getdik .Cəmi 10 uşaq idik.Bəzilərinin valideyni qoymurdu.

Kərim: Sevda ürəyin nə istəyir de sifariş verim.

Orxan:Sevdanın ağzı yoxdu bəyəm

Aysu:Əşi sən niyə qarışırsan

Kərim: Uşaqlar nə yediyini mənə desinlər ,mən gedim tapşırıram ona görə soruşdum,sən nə istəyirdin

Orxan: Uşaqlar nə yeyirsə ondan

Birazdan süfrəyə toyuq ləvəngisi gətirildi.

Fateh:Gəldi mənim sultanım.

Birazdan yeməydən sonra Xan evini gəzdik.Xanbulançayda şəkil çəkdirdik.
Kərim çoxlu şəkillərimi çəkdi.
Birdən telefonuma zəng gəldi.

Sabir:Sevda hardasan tez gəl

Sevda:Nə olub ki

Sabir: Zeynəb........ ÖLDÜ

Sevda:Nəəə necəəəə nə danışırsan?

Sabir:Öldü deyirəm niyə anlamırsan şərəfsiz Əhməd öldürdü onu .
Telefon əlimdən sürüşdü . Qulaqlarım uğuldayırdı.

Kərim:Nəsə olub

Sevda:Bacım ,,,,ölüb

Gözüm qaraldı, axırıncı dəfə Kərimin səsini eşitdim..

Gözümü açanda evdə idim.Qonaq otağında uzanmışdım.Qarşımda anam əllərini dizlərinə çırparaq ağlıyır, qardaşlarım səssiz oturur,atam isə fikirli görünürdü.

Sevda: İstədiyiniz oldu, gözünüz aydın
öldü qız ,öldü -deyib qışqıraraq ağladım.

Sabir:Sevda sakitləş ,özünə gəl

Sevda:İstədiyin oldu Hüseyn kişi, bacımın o evdən meyidi çıxdı.Xoşbəxtsən indi , vicdanın rahatdı.

Hüseyn:Kəs səsini ,adımız çıxıb, camaatın üzünə necə baxaram onu fikirləşirəm,sən ayrı tərəfdən bəsdirin.
Deyib evdən çıxdı.

Sevda: Allahım mənim günahım nə idi Allahın ,bu anormalların əlinə düşmüşəm deyib başımı divara çırpırdım.

Bu zaman Asəf qapıdan içəri girdi.

Zəhərli sarmaşıqHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin