Genç kız gözlerinden yaşlar boşalırken, hıçkırıklarının arasından konuştu.
"Kaç kere, kaç kere daha yalan söyleyeceksin bana?"
Karşısındaki sakin duruşunu bozmadı, derin bir nefes aldı.
"Güvende olman için ne kadar gerekiyorsa o kadar."
Genç cad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. • * • . ❀ . • * • .
"Tom'u tanıyorsun değil mi?"
Elbette tanıyordum.
Yani, daha doğrusu onun kim olduğunu biliyordum. Tanımak ve kim olduğunu bilmek farklı kavramlardı. Ben ise kesinlikle bina başkanımın kim olduğunu biliyordum.
Gıcık bir ukalanın tekiydi işte!
"Sayılır..."
Slughorn göbeğini tutarak gülmeye başladı.
"Ondan uzak durmalısın, derslerinden başka şeyleri umursamaz."
Emin olun profesör hiç de o ruh hastasıyla yakın durmak gibi bir planım yok.
Boynumdaki yılan o kadar çok çırpınıyordu ki soğuk demirden düşmesi an meselesiydi.
Keşke, kendini de beni de kurtarır.
Ondan gerçek anlamda nefret ediyordum.
Zihnimde bir ses yankılandı. Bir ses değil, sanki bir film kesidi gibiydi. Görüntü yoktu ancak sesler çok netti.
Küçük bir kız çocuğu ve yine küçük bir oğlan çocuğu...
"Adın ne?"
Sessizlik...
"Hey, sana soruyorum!"
Yine sessizlik...
"Ben Emilie, hadi sıra sende."
Tereddütlü bir ses.
"Tom.."
Bir gülüş sesi.
"Güzel isim, beğendim."
Yine sessizlik...
"Hep böyle susar mısın?"
Nefes sesi...
"Hep böyle konuşur musun?"
Küçük kızın kıkırtısı...
"Evet!"
"Lalin?"
Aniden profesöre döndüm.
"İyi misin?"
Başımı olumlu anlamda salladım.
"Evet profesör, üzgünüm. Dalmış olmalıyım."
Slughorn pek de konuşmaktan yana olmadığımı anlayınca gülümseyip uzaklaştı.
