Bilinmezlik Rüzgarında Savrulanlar

~ 3. Bölüm ~

İyi Okumalar 🫐

Ağır adımlarla üst kata çıkarken kimliği belirsiz kişiyi, Cafe'nin balkon kısmında sigara içerken gördüm. Eğer korktuğumu belli edersem bunun zararıma olacağını düşünerek, derin bi nefes alıp tepesinde dikildim.
"Sen kimsin? Ve beni buraya neden çağırdın?"

Normalde siz birine seslenirdiniz ve o da doğal olarak size bakardı. Ama ben sanki bunu beklemiyormuş gibi şaşırdım. Çünkü adam öyle bi bakıyordu ki ruhumun derinliklerine kadar iniyodu bakışları sanki.

Şuan karşımdaki kişinin bakışlarıyla garip bi hissin ortasında kalmışken, bu adamı daha önce görmüş olabileceğim aklıma geldi. Çünkü yaydığı koku o kadar tanıdıkdı ki, görmemiş olmam imkansızdı. Hala konuşmuyo olması ise kim olduğunu daha çok merak etmemi sağlıyordu.
"Cevap vermiycek misin? Kimsin diyorum!"
Yüzüme bakmayı kesip bi cevap verse keşke

"Ayakta mı konuşmak istiyorsun, müstakbel eşim?" Ne dedi o? "Müstakbel eşim mi?"

Bugünün bir gün geleceğini biliyordum ama böyle olacağını hiç tahmin etmemiştim. Hayat sürprizlerle dolu gerçekten.

"Evet müstakbel eşin" biraz daha ayakta durursam çok şaşırdığımı falan düşünücek. Oysaki ben hiç şaşırmadım(!) Uzatmadan oturdum.

"Ayakta konuşmak iyi bi tercih değildi zaten. Ne içersin?" Hiçbir şey içmek istemiyordum şuan, sadece sorularıma cevap ve mümkünse onu bu işten vazgeçirmek istiyordum.

"Hiçbir şey istemiyorum, tek istediğim sorularımın cevabı"
"Hemen konuya gir diyosun yani"
"Evet"
"Babamın zaten her şeyi açıkladığını düşünüyorum ama aklında kalan bi soru vars-"
"Hiçbir şeyi açıklamadı. Sadece gelin hanım deyip durdu."
"Başka da konuşacak bişey kalmamış zaten"
"Şaka mısın sen? Bir anda hayatıma girip ailemle tehdit ederek, beni kendinle evlenmeye zorluyosun ve bunda da konuşacak bir şey görmüyosun, yanlış mı anlıyorum?"

"Doğru anlıyosun" bu adam benim sinirlerimi mi bozmaya çalışıyo? Eğer amacı buysa tebrik ederim, başardı!

"İyi o zaman benim mahvolan hayatımı ve bunun sebeplerini konuşalım o zaman. Neden ben mesela? Neden bi başkası değilde ben?"
"Seni beğendim çünki" ne saçmalıyo bu adam? Ne zaman gördü de beğendi?

"Başka bahane bulamadın mı?"
"Neden bahane olsun? Gördüm beğendim" sanırım bayılmak üzereyim.
"Ben yanlış mı anlıyorum yoksa sen bana kıyafet ya da her hangi bi eşyaymışım gibi mi muamele ediyosun?"
"Ben öyle bir şey söylemedim, sen kendin-"
"Dediklerinden başka bir şey anlaşılmıyo ayrıca bu bi insanla evlenebilmen için yeterli bi sebep değil"

"Ne bi insanla evlenebilmek için yeterli sebep?"
"Onunda seni sevmesi mesela"
"Zamanla seversin, bir sürü vaktimiz olucak zaten merak etme" Allah'ın cezası herif! Dayan Yağmur, tek şansın bu herif. Bu fırsatı da kaçırırsan naneyi yedin demek kızım. Gözlerimi kapatıp derin bi nefes alıp kendime gelmeye çalıştım.

"Dışarda seninle evlenmeyi isteyen bir sürü güzel kız vardır zaten. Benim sıradan hayatımdan ne istiyosun?"
"Seni.. sıradan hayatından seni istiyorum."

Yok ben bununla iki kelime daha konuşursam çıldırırım. Bi de edebiyat yapmıyo mu? Delirirsin.

"Ya beni görmeden nasıl beni isteyebilirsin ya? Git kendine dengine göre birini bul"
"Görmediğimi kim söyledi? Belki de seni en iyi tanıyan benimdir" bi anda zihnimde şimşekler çakarken aklımdaki şeyin olmaması için dua ettim.