Δεν μπορώ να ξέρω πόση ώρα είχε περάσει όταν ξανά μπήκε στο δωμάτιο μου. Μονό που αυτή την φορά είχε ένα μαυρισμένο μάτι και το αποτύπωμα από μια παλάμη στο πρόσωπο της.
Υπέθεσα ότι κάτι είχε κάνει λάθος και την είχαν χτυπήσει, την ακολούθησα χωρίς να σχολιάσω καθόλου το πρόσωπο της. Βγήκαμε από το δωμάτιο μου ας πούμε, και αρχίσαμε να περπατάμε σε ένα μακρύ σκοτεινό διάδρομο που το μόνο φως που ερχόταν ήταν από της λάμπες υγραερίου που τρεμοπαίζει η φλόγα, αριστερά και δεξιά μου υπήρχαν πολλές πόρτες.
Κάποια στιγμή φτάσαμε στο τέλος του διάδρομου εκεί υπήρχε μια τελευταία πόρτα που θα μπορούσα να πω ότι ήταν σε καλύτερη κατάσταση από της άλλες γύρω μας. Άνοιξε την πόρτα και βρεθήκαμε μέσα σε ένα γκρι δωμάτιο με σχεδόν καθόλου έπιπλα εκτός από ένα διπλό κρεβάτι, ένα τραπέζι και ένα καθρέφτη.
« Διπλά είναι το δωμάτιο σου, όταν δεν σε χρειάζεται ο αφέντης θα κοιμάσαι εκεί κατάλαβες;»
«Κατάλαβα, ευχαριστώ για όλα»
« Μέσα στο δωμάτιο σου υπάρχει και ένα ρόλοι κάθε πρωί στης πέντε, θα είσαι στην κουζίνα να βοηθάς με της δουλείες»
Εξαφανίστηκε για άλλη μια φορά τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβα να μάθω το όνομα της, άλλα αυτή την στιγμή δεν με ένοιαζε. Είχα επιτελούς ένα παράθυρο να κοιτάξω έξω με από τόσους μήνες, ο καιρός είχε αγριέψει πολύ από την τελευταία φορά που ήμουν έξω, τα φύλλα είχαν πέσει από τα δέντρα και τα σύννεφα ήταν ανταριασμένα.
Άμα θυμάμαι καλά λίγο πριν χαθώ ήταν Σεπτέμβριος άρα τώρα θα πρέπει να είναι Νοέμβριος, έκατσα στο κρεβάτι και τον περίμενα. Έτρεμα από το φόβο μου, προσπαθούσα να μην το δείχνω. Η πόρτα άνοιξε και έκλεισε με δύναμη, τον άκουσα πριν ακόμα τον δω.
«Στα τέσσερα και το κεφάλι σου προς τα πάνω»
Μου φώναξε και έκανα αυτό ακριβός που είπε με το φόβο ότι θα με χτυπούσε πάλι. Με πλησίασε και αφοί τρίφτηκε στα οπίσθια μου, με μια κίνηση μου έσκισε το νυχτικό και άρχισε να χαϊδεύει την πλάτη μου.
«Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με ανάβουν τα σημάδια σου, θέλω να σε ξανά χτυπήσω με ανάβεις έτσι σημαδεμένη, έλα τώρα ανάμεσα στα ποδιά μου»
Κατέβηκα από το κρεβάτι και αυτός αφού έβγαλε το παντελόνι έκατσε στο κρεβάτι. Μου χαϊδεύει την πλάτη όσο με πηδούσε άγρια από το στόμα, όσο έκλαιγα τόση δύναμη έβαζε και αυτός σε κάθε ώθηση. Μόλις τελείωσε μέσα στο στόμα.
Με έπιασε από τα μαλλιά και με τράβηξε προς το κρεβάτι με έστησε στα τέσσερα και άρχισε να χαϊδεύει τα σημάδια μου, χωρίς προειδοποιήσει μπήκε από πίσω με τόση δύναμη με αποτέλεσμα να ουρλιάξω
«Έτσι ουλιάζε με ανάβεις ακόμα περισσότερο»
Τρεις ώρες κράτησε αυτό μαρτύριο, τρεις ώρες βεβήλωνε το σώμα μου, όταν τελείωσε από πίσω, με πήρε και από μπροστά και μετά πάλι από την αρχή.
Άμα σταματούσα να φωνάζω ή να κλαίω μου με χτυπούσε με την ζώνη του. Όταν επιτελούς αποκοιμήθηκε σηκώθηκα από το κρεβάτι κουλουριάστηκα σε μια γωνιά του δωματίου και άρχισα να κλαίω βουβά.
Κεφαλαιο 8
YOU ARE READING
Captive in Hell #TDASG2024
Mystery / ThrillerΑντί για περιληψη θα σας πω λίγα λογία. Είναι η πρώτη ιστορία που γραφω και είναι θρίλερ -μυστήριο και θέλω την γνώμη και την επιείκεια σας, είμαι συγγραφέας του ρομαντικού οπότε αήθεια θα ήθελα την γνώμη σας ώστε να ξερω να κανω της απαραίτητες...
