Οι μέρες περνούσαν αργά. Κάθε μέρα ήταν ένας αγώνας για επιβίωση, Υπήρχαν μέρες που ήμουν τυχερή και μετά της εξαντλητικές δουλείες έμενα κλειδωμένη στο δωμάτιο μου και άλλες όχι τόσο αφού ο αφέντης έβγαζε πάνω μου όλα τα φετίχ του.
Μια μέρα, καθώς κουβαλούσα νερό από πηγάδι ώστε να ποτίσω τα άλογα τους, είδα μια ευκαιρία. Γνώριζαν ότι ο αφέντης είχε φύγει για δουλείες στην πόλη άλλα όχι ότι είχε πάρει και σχεδόν όλους τους άντρες μαζί τους. Με αποτέλεσμα η φύλαξη του χώρου να ήταν πολύ ελαστική.
Ένιωθα ότι ήταν η μόνη μου ευκαιρία, να δραπετεύσω. Μπήκα ξανά στο στάβλο επειδή με παρακολουθούσαν και άρχισα να πότιζα τα άλογα άλλα τα μάτια ήταν στην πόρτα της αυλής.
Όταν πλέον άδειασε ο κουβάς αντί να γυρίσω στο πηγάδι τον άφησα κάτω αθόρυβα και άρχισα να τρέχω προς την πόρτα. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά από τον φόβο μην με ακούσουν, άνοιξα την πόρτα με λεπτές κινήσεις και άρχισα να τρέχω προς το δάσος με την ελπίδα να βγω στο δρόμο.
Ήξερα ότι η απόδραση μου δεν θα ήταν εύκολη, άλλα έπρεπε να φύγω μακριά όσο ποιο γρήγορα γινόταν. Γνώριζα ότι έτσι και με έπιαναν θα ήταν το τέλος μου.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Captive in Hell #TDASG2024
Mistério / SuspenseΑντί για περιληψη θα σας πω λίγα λογία. Είναι η πρώτη ιστορία που γραφω και είναι θρίλερ -μυστήριο και θέλω την γνώμη και την επιείκεια σας, είμαι συγγραφέας του ρομαντικού οπότε αήθεια θα ήθελα την γνώμη σας ώστε να ξερω να κανω της απαραίτητες...
