Κεφάλαιο 2

13 6 0
                                    


   Είχα συνέλθει από ώρα αλλά ο πονοκέφαλος δεν με άφηνε να ανοίξω τα ματιά μου, στην μύτη μου ερχόταν καθαρά η μυρωδιά της κοπριάς και του βρεμένου σανού. Αγνόησα τον σφυροκόπημα που ένιωθα στα μηνίγγια μου και ανάγκασα τα ματιά μου να ανοίξουν. Στην αρχή τα έβλεπα όλα θολά αλλά σιγά σιγά συνήθισαν τα ματιά μου στο φως του χώρου, που όπως διαπίστωσα ήταν ένα στάβλος.

   Προσπάθεια να τραβήξω τα χεριά μου αλλά ήμουν δεμένη με χοντρές μεταλλικές αλυσίδες. Δεν μπορούσα από την χαραμάδες τον ξύλων, να καταλάβω αν ήταν μέρα ή νύχτα έξω. Φοβάμαι τόσο πολύ για την ζωή μου αυτή την στιγμή. Είχα τόσο αναπάντητα ερωτήματα στο μυαλό και ένα πολύ κακό προαίσθημα ότι δεν πρόκειται να ξανά δω αυτούς που αγαπώ.

     Ξαφνικά μπήκε ένα έντονο φως μέσα στο στάβλο και κάποιος ερχόταν προς το μέρος μου, δεν μπορούσα να καταλάβω άμα ήταν άντρα ή γυναικά. Για μια στιγμή ειλικρινά νόμιζα ότι είχα πεθάνει. Όταν εμφανίστηκε μπροστά μου μια κοπέλα στην ηλικία μου αλλά βαριά χτυπημένη, άφησε κάτω την λάμπα και αφού μου έβγαλε την αλυσίδες από τα χεριά της έβαλε στα ποδιά μου. Άφησε ένα πιάτο που μάλλον είχε φαγητό μέσα και έφυγε τόσο αθόρυβα όσο είχε έρθει. 

     Έφαγα με λαιμαργία τον χυλό από καλαμπόκι και ας ήταν απαίσιος. Προσπάθησα υστέρα να βγάλω της αλυσίδες από τα ποδιά μου άλλα μάταιο κόπος, τελικά αποφάσισα ότι δεν μπορώ να φύγω και έπεσα πίσω στο σανό με την ελπίδα να είναι όλα ένα κακό όνειρο.

~*~

«Ααα χριστέ μου» αναφώνησα από την τρομάρα μου, όταν κάποιος μου πέταξε ένα κουβά με κρύο νερό πάνω μου. Πήγα να σηκωθώ εκνευρισμένη, αλλά έπεσα κάτω, είχα ξεχάσει ότι ήμουν δεμένη.

«Άντε ξυπνά, σύνελθε σε λίγο θα έρθει το αφεντικό» άκουσα μια αντρική απειλητική φωνή να προστάζει.

      Αυτή η φωνή πήγαινε παρέα με την φιγούρα ενός άντρα κοντά στο 1,80. Μου έλυσε τα ποδιά και με έπιασε από τα μπράτσα ώστε να με στηρίξει όρθια, μόλις πήγε να ακούμπησε τα χεριά του κάτω από την μπλούζα μου, του έριξα μια μπουνιά. Γύρισε και με κοίταξε με ένα ευχαριστημένο βλέμμα.

«Ώστε είσαι αγρία ε; Ωραία θα περάσει το αφεντικό»

      Μου πέταξε ένα ζευγάρι ρούχα και παπούτσια και έφυγε γελώντας. Ντύθηκα στα γρήγορα ελπίζοντας να μην με έβλεπε κανένας.

Captive in Hell #TDASG2024Donde viven las historias. Descúbrelo ahora