Όλο το βράδυ την έβγαλα κουλουριασμένη σε εκείνη την γωνιά του δωματίου. Όταν ξημέρωσε άνοιξε τα μάτια του και φαντάστηκα ότι θα τα ξανά ζούσα όλα από την αρχή, μου έκανε νόημα να πάω κοντά του και εγώ υπάκουσα περιμένοντας τα χειρότερα.
Έκατσα στο κρεβάτι διπλά του, χωρίς να το περιμένω μου έριξε μια σφαλιάρα και με πέταξε κάτω.
« Αυτό για να μην κάνεις πράγματα που δεν σου είπα» είπε με την ανατριχιαστική βραχνια φωνή του.
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι μου και περιμένω να δω τι θα μου συμβεί, αντίθετος αυτός σηκώθηκε από το κρεβάτι με προσπέρασε και πλησίασε στην ντουλάπα. Όπου έβγαλε ένα φόρεμα και ένα κολάρο σκύλου από το πάνω ράφι που επάνω έγραφε το όνομά του, τα πέταξε πάνω στο κρεβάτι και μου έκανε νόημα να ντυθώ.
« Αυτό το φόρεμα θα το φοράς μόνο έξω από το δωμάτιό μου, όταν είσαι μέσα στο δωμάτιο θα είσαι μόνιμος γυμνή κατάλαβες .
« Μάλιστα αφέντη»
«Το κολάρο θα το βάλεις τώρα και δεν θα ξαναβγάλεις ποτέ ξανά έτσι όλοι θα ξέρουν σε ποιον ανήκει"
Μου έριξε ακόμα μια σφαλιάρα και αφού ντύθηκε βγήκε από δωμάτιο. Περίμενα λίγα λεπτά και μετά ντύθηκα και βγήκα και εγώ στον διάδρομο, το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν ένα από τα παλικάρια του να βιάζει μια κοπέλα.
Είχα κοκαλωμένη και δεν ήξερα τι να κάνω, όταν κατάλαβε ότι τους έβλεπα μου φώναξε.
« Εξαφανίσου από εδώ μην είσαι ή επόμενη»
Δεν χρειάστηκε να μου πει κάτι άλλο αμέσως άνοιξα την πρώτη πόρτα και μπήκα μέσα και είδα ότι είχα βγει στην κουζίνα. Αυτό που αντίκρισα με την άφησε άφωνη, η κουζίνα ήταν γεμάτη με κορίτσια της ηλικίας μου και όλα ήταν χτυπημένα και κακοποιημένα, κάποια φορούσα κολάρα σαν το δικό μου. Και όλα ήταν σχεδόν τελείως γυμνά.
Πλησίασα τον πάγκο και η κοπέλα που με φρόντιζε μου εξήγησε τι θα έκανα κάθε πρωί από και πέρα στην ζωή μου, ξεκίνησα να ετοιμάζω κάποια φαγητά που μου είχαν δώσει να κανω και περίμενα.
Το πρωινό σερβιρίστε στην τραπεζαρία, ήταν ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι με το είκοσι δυο καρέκλες. Σε όλες καθόντουσαν η άντρες του αφέντη και στην κορυφή αυτός.
Ύστερα ξανά μπήκαμε στην κουζίνα ώστε να φάμε και εμείς, από τα χτεσινά φαγητά βεβαία, δεν είχε περάσει πολύ ώρα όταν μας φώναξε ο αφέντης όλες έξω στο χιονισμένο οικόπεδο.
Μας έβαλε να γονατίσουμε μέσα στο χιόνι η μια διπλά στην άλλη, και άρχισε να κόβει βόλτες μπροστά μας. Όταν έφτασε σε μια κοπέλα με ξανθιά μαλλιά, τότε επιασε και την έσυρε μπροστά μας.
« Θα ρωτήσω κάποια πράγματα και θέλω να μου απαντάτε καταλάβατε;»
« Μάλιστα αφέντη» είπαμε όλες με μια φωνή
« Σε ποιον ανήκετε;»
« Σε σας κύριε»
« Γιατί σας χτυπάμε;»
« Για το κάλο μας»
« Και την πάθαινε άμα γκαστρωθείτε»
« Πρέπει να πεθάνουμε» εκείνη την στιγμή σάστισα με αυτό που είχα ακούσει.
« Ακριβώς» την επόμενη κίνηση έβγαλε το όπλο από την ζώνη και πυροβόλησε την κοπέλα στο κεφάλι.
« Γυρίστε στη δουλείες σας, εκτός από εσάς της δυο καθαρίστε εδώ»
Σηκωθήκαμε και γυρίσαμε στην κουζίνα τρέμοντας από το κρύο ενώ δυο κοπέλες από την σειρά έσυρα το πτώμα της στην άκρη για να το φάνε τα σκυλιά.
YOU ARE READING
Captive in Hell #TDASG2024
Mystery / ThrillerΑντί για περιληψη θα σας πω λίγα λογία. Είναι η πρώτη ιστορία που γραφω και είναι θρίλερ -μυστήριο και θέλω την γνώμη και την επιείκεια σας, είμαι συγγραφέας του ρομαντικού οπότε αήθεια θα ήθελα την γνώμη σας ώστε να ξερω να κανω της απαραίτητες...
