17 yıl önce yapılan hata.
Ya ailesi kabul edecekti ya da reddedecekti.
Zengin aileyle 17 yıl büyüyen Balım. Geri kalan hayatını Menekşe Sokakta bir araba tamircisinin kızı olarak devam edebilir mi?
okuyup görelim.
YAZIM YANLIŞLARI VE NOKTALAMA İŞ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
07.00
Yataktan fırlayarak uyandım. Yastığın altında elimi gezdirdim ve bingo, tefonunu buldum. Açıp saate baktım. Okula yetişmem için son yarım saatim. Aslına evden okula gitmem için yol çıkan arabaya yetişmem için son yarım saat. Beni kimse beklemez. Abim ve kardeşim arabaya bindiği gibi giderdi. Çünkü annem herkes dakikasında sorumluluklarını yerine getirmek zorunda. Ve evde bu kurala herkes uymak zorundadır.
Hemen yataktan kalkıp banyoya koştum. Suyu açıp elimi yüzümü yıkadım. Yemek yemeyeceğim için dişlerimi fırçaladım. Banyodan çıkıp giyinme odasına girdim. Evet odam baya baya büyük. Hemen okul formamı giyip odadan dışarı çıktım. Son olarak çantama göz atım, eksik kitap katım mı diye. Tüm kitaplarım içindeydi.
Hemen odanın kapısını açıp çıktım. Aşağı indiğimde, yaklanmıştım. Annem geç kaldığım için çok güzel bir azar yedirecekti bana.
Merdivenler ofla puflaya inip annemin önünde durdum. "Balım!" Sondaki m harfini uzatıyorsa demekki boku yedim.
"Gülistan Hanım." Dedim bende sondaki m harfini uzatarak. Biraz suyuna gidelim dimi? Tabiki de yemedi!
"Balım, ben sana alarım kur demedim mi?" Alarım diyince aklıma k-drama olan love alarım geldi. İzlediğime tek pişman olduğum k-drama o olabilir
"Tabikide dinliyorum Gülistan Hanım. Ben alarım kurunca daha geç kalıyorum ama." Sahiden alarım kurduğum günler daha geç kalkardım. Çünkü akşam zaten alarmı kurmuşum diye yatardım rahat rahat ve sabah alarım çalsada duymazdım.
Tam konuşacakken, "benim gitmem lazım." Diyip yanından tüydüm. Hemen evin dış kapısnı açıp dışarı atım kendimi.
Arabaya abim binmişti ve gidiyordu. Ne?
Hemen araksından koşup "Mert abi." Diye bağırsamda boşaydı. Sanki acil yetişmesi gereken bir yer varmış gibi araba uçarak evden uzaklaştı. Gıcıklar.
Yani ne olur abim dese Balım'ı da bekliyelim diye? İncilerimi dökülürdü?
Dolmuş gideceğiz el zahmet. Burdan yarım saat yürüyünce yetişiyordum durağa.
Ama ayaklarım kara sular inerdi, ben yetişene kadar. Otostop mu çeksem, acaba?
Daha neler Balım. Kendine gel!
Sende hoş geldin. Ama biraz geç gelmedin mi?
İstediğimde gelirim be sanane.
Boş yapma. Zaten işim başımdan aşkın. İç sesimi susturup yürümeye devam ettim.
Baktım olmuyor koştum. Okula geç kalmak istemiyordum. Çünkü ilk ders matematikdi. Çoğu kişiye göre matematik sevmem, yapabildiğim içindi. Ki zaten öyle. Kim yapamadığı dersi sever ki? Kimse!
