17 yıl önce yapılan hata.
Ya ailesi kabul edecekti ya da reddedecekti.
Zengin aileyle 17 yıl büyüyen Balım. Geri kalan hayatını Menekşe Sokakta bir araba tamircisinin kızı olarak devam edebilir mi?
okuyup görelim.
YAZIM YANLIŞLARI VE NOKTALAMA İŞ...
Medya ; Suna geceleri gözlük takıyor ve taktığı gözlük.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8.00
Kadın bana bir garip bakıyordu. Geleceğimi düşünmüyordu herhalde.
Kadın kendisine gelip "Yılmaz, kızımız geldi." Diye içeri doğru bağırdı. İçerdeki sesler bir iki dakika sustu.
Hemen ardından koşarcasına öz babam ve 2 erkek kapıya geldi.
Hepsi beni bir süzdü. İncelediler. "Bu şimdi benim kız kardeşim mi?" Bu? Adım var benim adım!
"Yok amca oğlun." Diye bir diğer erkek atladı. Annesi ikisinede gözleriyle uyarınca sus pus oldular. Korkaklar!
Sırtımdaki çantayla daha fazla ayakta durursam bayılacağım. İçine ne bulursam koyduğum için.
"İçeri geç kızım." Dedi öz babam ama kapı önünden öz annem ve öz abilerim olarak düşündüğüm kişiler vardı.
Öz babam beni anlamış ki, "çekilun da kız geçsun ula." şivesi kaydı lâ adamın. Karadenizliler mi? Bende diyorum ki bende ki bu burun nerden geliyor.
Adamın sesiyle hepsi yeni aklına geliyormuş gibi nidalar döküldü ağızlarından ve çekildiler. Ay korktum ya.
"Hadi kızım ." Bebeklere adım atmayı öğrenince anneler hani gibi şeyler söylerler ya, bu öyle oldu biraz. Ama neyse.
İçeri girdiğimde ortada bir tane yuvarlak masa vardı. Küçük bir çocuk oturuyordu. Sağda koltuklar falan vardı aynı şekilde solda da vardı. Birazı burda birazı orda oturuyor sanırım. Evi gözlerimle yediğimi fark edince gözlerimi onlara çevirdim.
Hepsi bana baktığı için hemen başımı eğdim önüme. "Kızım aç misin?"
"Hayır ben yedim." Dediğimde başını saladı, biyo annem. Anlayış akıyor kadın dan.
"Yine de gel bizle otur." Diyince bu sefer ben kafa saladım. Ne yapacaktım, tabi gidip oturacaktım onlarla.
Erkeklerden biri yanıma gelince korktum ama sırt çantamı alıp yere indirdi. Ama ben seni yerim. Erimiyoruz bu kadar çabuk.
"Teşekkür ederim." Dediğimde ağız uçu bir şey değil dedi. Utandı mı o? AAAA.
Herkes sadelyeleri çekip oturunca bende boş kalan sandelyeyi çekip oturdum. Kahvaltılarını yapmaya devam ettiler. Çaydanlık burda olduğu için biyo annem bana çay bardağına çay doldurdu ve şeker koyup verdi. Alıp içince şekersizdi. Ben üç kaşık şeker katan insandım. Ama söylemeye utandım. Büzümü buruşturup çayı indirdim.
Zaten çayın içine şeker koymadan içen insanları da anlamıyorum. Çok kötü ya tadı.
Solumda oturan erkek çayıma şeker katı. Eridik tabi hemen. Gülümseyip çayı karşıtırdım.
