28 - ❝büyük yıkım.❞

176 39 187
                                    

(Şu elbiseyi hafif daha uzun hayal edin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Şu elbiseyi hafif daha uzun hayal edin. 1918'de Amaris böyle bir elbiseyle sokağa çıksa fahişe muamelesi görebilir çünkü hfnshdnsjxsjdsm. O dönem elbiselerine göre biraz kısa denebilir, onlar bileklerine gelecek kadar uzun giyiyorlar. O yüzden diz üstü o dönem için sakıncalı.)

↠↠↠↞↞↞

Leonard ile yemek yiyecekleri saate sadece kırk beş dakika kalmıştı ve Amaris hâlâ ne giyeceğini bilmiyordu!

Bir an önce elbisesini seçmeliydi, saçı hazırdı ama elbisenin rengine uygun bir makyaj yapmak istiyordu ve çok kısıtlı bir zamanı vardı.

Ellerinde tuttuğu iki elbise de lacivertti. Biri ince askılıydı, diğeri de V yakaydı. İnce askılı olanın sırt dekoltesi Amaris'in hoşuna gitmişti ama içine sinmeyen bir şeyler vardı.

Bu yüzden V yaka olanı üzerine tuttu ve boy aynasında kendini her yönden inceledi. Yaka kesimi fazla uzun değildi, en ufak bir dekolte bile vermiyordu ve fazla hareketli bir elbise değildi.

Neredeyse göze çarpan hiçbir yönü yoktu ve Amaris'in hoşuna gitmemişti. Böyle bir elbiseyle giderse hiç önemsememiş izlenimi yaratırdı.

Bu yüzden iki elbiseyi de yatağa fırlattı ve elbiselerin asılı olduğu dolabın karşısında dikilirken ellerini beline koyup ofladı.

Bir sürü elbisesi vardı ama giyecek kadar güzel elbisesi hiç yokmuş gibi geliyordu ona o anda.

Kapı tıklanınca Amaris gözlerini elbiselerinin üzerinde gezdirmeye devam ederken "Gir!" diye seslendi ve içeriye teyzesi Rebekah girdi.

"Hâlâ vaktin var ama biraz daha oyalanırsan Leonard bu gece ağaç olmaya talim edecek." dedi Rebekah elbiselerin dört bir yana dağıldığı odaya bakarken. "Karar veremedin mi?"

"Bilmiyorum ki!" dedi Amaris sıkıntıyla. "Birkaç tane denedim ama hiçbirini beğenmedim. Rebekah, bana yardım etmen gerek!"

Yeğeninin gergin hâline bakarak gülümsedi Rebekah ve omzuyla onun omzuna vurdu. "Birileri ilk buluşması için çok heyecanlandı galiba."

Amaris ona doğru o kadar hızla döndü ki boynu acımıştı. "Ne ilk buluşması, Rebekah?" dedi huysuz huysuz. "Sadece birlikte yemek yiyeceğiz."

Rebekah şapşal yeğeninin alnına vurarak "İnsanlar buna ilk buluşma diyor zaten, Amaris." dedi. Bu kızın bu konulardaki şapşallığı onu öldürecekti.

Yeğeni buna cevap vermemeyi seçince Rebekah dolabı biraz karıştırdı ve kırmızı bir elbise çekip çıkardı. Kare yaka elbiseyi ona göstererek "Kırmızı giyer misin?" diye sordu. "Tam senin rengin."

"Daha geçenki eğlencede kırmızı giymiştim, olmaz." Amaris başını iki yana salladı. "Farklı bir şey giymek istiyorum."

Rebekah göz devirdi ve kırmızı elbiseyi dolaba geri astı. Biraz bakındıktan sonra bu sefer de midi boy siyah bir elbise aldı. "Bu nasıl?"

𝐀𝐌𝐀𝐑𝐈𝐒「ᴛʜᴇ ᴏʀɪɢɪɴᴀʟs」Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin