bölüm 25

12K 515 5
                                    

Her şeyi en ince detayına kadar eşiğe oturmuş bir şekilde Caner'e anlatmıştım.

-Vay bee.Neler yaşamışsın sen.Kırıldım doğrusu sana.

-Neden kırıldın?

Cidden bana kırılmasını istemiyordum.O benim gerçek dostumdu ve kırıldım demesi beni endişelendirmişti.

-Bunca zaman nasıl dayanabildin?Kimseye anlatmadan.Tek başına.

Bu sefer gülümsemiştim.Acıyla gülümsemek dedikleri buydu işte.Benim gülümsemem.

-Alıştım.Zaten küçüklükten alışmıştım saçma şeylerle bile acı çekmeye.Ama büyüdükçe daha fazla şey öğrendim.Artık taşıyamıyorum Caner.Kaldıramıyorum artık gerçekleri.O annem olan kadınınn yüzünü görmeye dayanamıyorum.Dirim in bana söylediği şeyleri kaldıramıyorum.Artık bıktım.


Sessizce konuşuyordum Caner le.Sadece o duysun,o bilsin diye.

Söylediklerim karşısında ise yanımda oturan Caner elini belime koyarak beni kendisine doğru çekmişti.Saçlarımdan öptükten sonra

-Merak etme.Artık ben varım.Artık izin vermem ben.Birlikte atlatacağız bu günleri.Tamam mı?

Onun bana sarılmasından ve saçımı öpmesinden rahatsız olmamıştım çünkü benimle ilgili ne düşündüğünden adım kadar emindim.O beni dostu,kardeşi olarak görüyordu.Bende onu.

-Tamam.

diyerek ondan ayrılmış ayağa kalkmıştım.

-Hadi.Şu uykucuları uyandıralım.Ve sende üzerini değiştir.Kıro gibi giyinmişsin.

diyerek onun üzerini göstermiştim.

-Hahaha.Bana diyene bak.Görende Şirinler çizgi filminden fırlamış sanır seni.

Üzerime baktım.Kahretsin ki haklıydı.Üzerimdeki mavi gecelik takımıyla tam bir şirindim.Sarı saçlarımda vardı.Ben tam bir şirineydim şu an.

-Ama güzelim ben.

diyerek ona tek kaşımı kaldırmıştım.

Bu hareketime gülmüş ve merdivenlere yönelmişti.

-Ne?Güzel değil miyim?

Gülüşünden güzel değilsin demeye çalışıyor diye anlamıştım.

-Aptal.Güzelsin ama benim hakkımıda yeme yani.Karşında İzmir'in taşı duruyor.

Evet.Haklıydı.Caner cidden yakışıklıydı.Esmer,mavi gözlü,kaslı,uzun boylu...

*******

Kızları uyandıramayınca Ahmet'i çağırmıştım ve onun romantik bir şekilde sevgilisini uyandırmasını beklerken odun kızların üzerine buzlu su dökmüştü.İkiside çığlık atarak uyandıklarında ben ve Caner kahkaha atmaya başlamıştık.Gözlerinden ateş çıkan bu iki uykucu Ahmet'in arkasında saklamaya çalıştığı boş sürahiyi görünce birden onun peşinden koşmaya başlamışlardı.Benim odamda atılan üç turluk koşu sonrası Ahmet aşağı kata koşmuştu.Allah'tan babam işe gitmiştide arkadaşlarımın bu halini görmemişti.Canerle benim odamda beklerken birden sessizlik olmuştu ve bizde tehlikeyi fark edip hemen aşağı kata koşarak inmiştik.Kızlar kesin Ahmet'i öldürmüşlerdi.

Gördüğümüz manzarayla birlikte önce Caner le birbirimize baktık.Sonra ise ikimizin etrafında toplanan bu üç canavara

-Sakın!

diye bağırmıştık.Ama bağırışlarımız nafile.Üçüde birden gıdıklama halkalarına ikimizi aldıklarında kahkahalarımızdan büyük bir gürültü oluşturmuştuk.

SON DERS(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin